Εκεί στην γειτονιά υπήρχε και μια υπόγεια
ταβέρνα με βαρέλια ρετσίνα και κοκκινέλι …χρόνια πίσω.
Πουλούσε και για τα σπίτια…
Τα βράδυα μαζευόντουσαν παρέες για ένα κατοστάρι με μπακαλιαράκι
τηγανιτό και μετά χαλβά του μπακάλη.
Μικρό έξοδο ρεφενέ……
Και οι κιθάρες που ήταν κρεμασμένες κατέβαιναν από τους μόνιμους
θαμώνες και τα τραγούδια της εποχής ακουγόντουσαν στον δρόμο.
Το καλοκαιράκι έμπαιναν και τραπεζάκια στο πεζοδρόμιο
και τα τραγούδια ακουγόντουσαν στις διπλανές αυλές.
Κάποια μέρα η γειτονιά άρχισε να σιγοψιθυρίζει ότι
το υπόγειο ταβερνάκι μαζεύει παστρικιές.
Μαζευόντουσαν κούρσες με κοστουμάτους
και οι χαρούμενες καντάδες έπαψαν να ακούγονται.
Αραίωσαν οι παρέες των γειτόνων.
Αργότερα ξεφορτώσανε και ένα τζούμποξ στο υπόγειο ταβερνάκι.
Βρήκαν ευκαιρία οι γείτονες με την Αμερικάνικη μουσική
στη διαπασών να παραπονεθούν στον ιδιοκτήτη.
Δεν άργησε να μετακομίσει αρκετούς δρόμους φιάχνοντας
ένα χώρο λιγότερο εσωτερικά φωτεινό με τραπεζάκια απομωνομένα
και …γυναίκες «υπαλλήλους».
Το βερμούτ…το πίπερμαντ …τα λικέρ αντικατέστησαν
το μπακαλιαράκι και την ρετσίνα στο κατρούτσο
Μπήκε και πινακίδα στα ξενικά απ΄έξω φωτεινή.
Ο παλιός ταβερνιάρης είχε γλυκαθεί στο χρήμα
και το παράρτημα ασφαλείας της περιοχής…αύξησε τις δουλειές του.

http://olympia.gr/2015/10/27/