Ακόμα και να μπορούσε άμεσα να εξαργυρώσει τα ωραία και ζεστά λόγια συμπάθειας και υποστήριξης που της πρόσφερε ο Ολάντ η κυβέρνηση δε θα μάζευε 2+1 δισεκατομμύρια ευρώ.

Αυτά τα χρήματα περίμενε η ελληνική κυβέρνηση με βάση το τρίτο μνημόνιο που υπέγραψε, γι αυτά τα χρήματα ψήφισε την πρώτη δέσμη των προ- απαιτούμενων, με αυτά τα χρήματα η ελληνική κυβέρνηση θα μπορούσε να υποστηρίξει ότι η δύσκολη συμφωνία με τους δανειστές τηρείται αμοιβαία και οδηγεί τη χώρα προς μια διέξοδο…

Η… πλάνη της «αριστερής» κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα δεν διαφέρει από αυτήν που υπέπεσε ο Γ. Παπανδρέου και στη συνέχεια οι Σαμαράς- Βενιζέλος που υπέγραψαν και εφάρμοσαν τα δύο πρώτα μνημόνια. Όπως οι προκάτοχοί του πρόθυμα ακολούθησαν εντολές και απαιτήσεις των δανειστών έτσι κι ο Αλέξης Τσίπρας συμμορφώθηκε με τις οδηγίες.

Όπως ακριβώς οι προηγούμενες έτσι και η σημερινή κυβέρνηση πολύ σύντομα θα αντιληφθεί—αν ήδη δεν το γνωρίζει– πως ακόμη κι αν δώσει τα πάντα, θα υπάρχει και κάτι ακόμη που θα της ζητήσουν: δίνει αεροδρόμια; Ζητούν και τα νερά. Δίνει τα νερά; Ζητούν και τη ΔΕΗ. Δέχεται ψαλίδι στις συντάξεις; Θα πρέπει να ψαλιδίσει και τους μισθούς…

Όπως ακριβώς και οι προηγούμενες κυβερνήσεις έτσι και η κυβέρνηση της αριστεράς του Αλέξη Τσίπρα θα εκβιαστεί για τη δόση (για να μείνει η χώρα στο ευρώ και να πληρωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις) θα συμβιβαστεί και θα υποκύψει. Καθ ότι, από το 2010, υπέρτατος νόμος του κράτους δεν είναι το Σύνταγμα, αλλά τα μνημόνια και οι δανειακές συμβάσεις κάτω από τις οποίες υπάρχουν πια οι υπογραφές ολόκληρου (σχεδόν) του πολιτικού φάσματος.

Παραδομένη, δηλαδή απολύτως ανίσχυρη, η χώρα είναι υποχρεωμένη να διαπραγματευθεί με την ελίτ της απάτης: Στην προκειμένη περίπτωση το υπουργείο Οικονομικών  θα έπρεπε να έχει ήδη εισπράξει τα 2 δισ. ευρώ, μέρος της δόσης των 3 δισ. ευρώ που εγκρίθηκε τον Αύγουστο στη βάση υλοποίησης συγκεκριμένων προαπαιτούμενων. Για την ακρίβεια στα τέλη του Οκτωβρίου, η χώρα θα έπρεπε να προετοιμάζεται για την είσπραξη του επόμενου 1 δισ. ευρώ -και πάλι με την προϋπόθεση συγκεκριμένων προαπαιτούμενων.

Αντί αυτών των χρημάτων η κυβέρνηση εισέπραξε νέες απαιτήσεις και τα ωραία λόγια του Ολάντ. Το πραγματικό χρήμα, θα το δει η κυβέρνηση να εγγράφεται σε λογαριασμούς (προς εξόφληση χρεών), αν προηγουμένως εξασφαλίσει στους δανειστές κάτι τις περισσότερο: για αρχή τις υποθήκες των κόκκινων δανείων – και στη συνέχεια, βλέπουμε…

Πηγή: Το Ποντίκι