«Οσο υπάρχουν παιδιά που πεινούν, Θεός δεν υπάρχει». Η φράση από τους «Αδερφοφάδες» του Καζαντζάκη απέκτησε μια νέα διαδικτυακή ζωή, όταν τη χρησιμοποίησε πρόσφατα δημοφιλής τηλε-παρουσιαστής.


     style="display:inline-block;width:250px;height:250px"
     data-ad-client="ca-pub-9897597435333950"
     data-ad-slot="5336220628">

«Σοκ, ακούστε τι είπε!», αναφώνησε το χριστεπώνυμο διαδικτυακό πλήρωμα, που σοκάρεται πιο συχνά απ” όσο κλικάρει στο ποντίκι του.
Η ίδια λέξη-κλισέ, με κεφαλαία γράμματα και θαυμαστικά, συνοδεύει τις ειδήσεις για υποσιτισμένα παιδιά: «Σοκ!!! Μαθητές λιποθυμούν από την πείνα στο/στην… » και πλάι η πόλη, όπου αναφέρθηκαν τα τελευταία κρούσματα ή στατιστικά στοιχεία.
Στην πραγματικότητα όλα αυτά έχουν πάψει από καιρό να μας σοκάρουν. Το τελευταίο… στιγμιαίο σοκ ήταν πριν από λίγες μέρες, όταν ο γενικός γραμματέας Πρόνοιας, Δημήτρης Καρέλλας, δήλωσε ότι 200.000 μαθητές δημοτικού, ο ένας στους τρεις δηλαδή, κινδυνεύουν από υποσιτισμό.
Νηστικοί για ύπνο
«Επισιτιστική ανασφάλεια» είναι ένας επιστημονικός όρος που μέχρι πριν από λίγα χρόνια ήταν άγνωστος στην Ελλάδα, όπως και το να υπάρχουν παιδιά που πηγαίνουν νηστικά για ύπνο το βράδυ.
Με απλά λόγια, ο όρος σημαίνει ότι η οικογένεια δυσκολεύεται να θρέψει σωστά τα παιδιά της. Κι είναι τρομακτικά πια πολλές αυτές οι οικογένειες: μία στις δύο στις πιο φτωχές περιοχές της χώρας.
Αναμενόμενο, όταν πλέον ένας στους τρεις μαθητές ζει κάτω από το όριο της φτώχειας.
Οταν τον Οκτώβριο του 2011 ο σύλλογος εκπαιδευτικών Α” Αθήνας καταγγέλλει για πρώτη φορά κρούσματα υποσιτισμού και λιποθυμικά επεισόδια μαθητών από ασιτία, η τότε υπουργός Παιδείας, Αννα Διαμαντοπούλου, κατήγγειλε κι αυτή με τη σειρά της αυτούς που «καταφεύγουν μέσω των ΜΜΕ και στο έσχατο μέσο της λαϊκίστικης προπαγάνδας, χωρίς να διστάζουν να χρησιμοποιήσουν ακόμη και τους ίδιους τους μαθητές».
Δύο μήνες και μια τρικομματική κυβέρνηση αργότερα, αφού οι αναφορές για υποσιτισμένα παιδιά πολλαπλασιάζονται και έρχονται από όλη την Ελλάδα από εκπαιδευτικούς, συλλόγους γονέων, αυτοδιοικητικούς φορείς και διευθυντές πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης από την Κρήτη ώς το Μεσολόγγι και από τα Τρίκαλα ώς την Ξάνθη, το υπουργείο Παιδείας παραδέχεται ότι οι πεινασμένοι μαθητές δεν είναι οφθαλμαπάτη ούτε λαϊκισμός, αλλά υπαρκτό φαινόμενο που αφορά τουλάχιστον 100 σχολεία και 25.000 σχολιαρόπαιδα.
Θεωρία και πράξη
Ετσι, εξαγγέλλεται φιλόδοξο πρόγραμμα μικρογευμάτων και κουπονιών για 300 σχολεία στις περίφημες «Ζώνες Εκπαιδευτικής Προτεραιότητας», που αφορούν σχολεία σε υποβαθμισμένες περιοχές με υψηλούς δείκτες φτώχειας και μαθητικής διαρροής.
Στην πράξη, τα συσσίτια-μικρογεύματα θα φτάσουν σε ελάχιστα σχολεία στο κέντρο της Αθήνας, κι αυτό, ενώ η σχολική χρονιά πλησιάζει προς το τέλος της.
Σε αντίθεση με το βραδυκίνητο κράτος, οι σχολικές κοινότητες αυτο-οργανώνονται, με δίκτυα αλληλεγγύης εκπαιδευτικών, γονέων και κατοίκων.
Το δημοτικό βρεφοκομείο Αθήνας ξεκινά τη διανομή μερίδων φαγητού, επιλεκτικά και σε συνεννόηση με τους διευθυντές σχολείων που υποδεικνύουν πόσες χρειάζονται.
Ως το τέλος της σχολικής χρονιάς οι μερίδες που μοιράζονται θα ξεπεράσουν τις 250.
Την άνοιξη του 2012 κάνουν την εμφάνισή τους και τα πρώτα «πιλοτικά» προγράμματα της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, με βασικότερο το πρόγραμμα «Διατροφή» του Ινστιτούτου Prolepsis.
Τις χρονιές που ακολουθούν, τα συσσίτια της ανάγκης πολλαπλασιάζονται, όπως και οι αιτήσεις για ένταξη στο πρόγραμμα σίτισης. Οι 250 μερίδες του βρεφοκομείου Αθήνας γίνονται 500 και τη σχολική χρονιά 2013-2014 ξεπερνούν τις 1.200.
Είναι η τελευταία χρονιά που θα μοιραστεί ζεστό φαγητό σε δημοτικά σχολεία του κέντρου της Αθήνας, μολονότι ήδη το 2014 οι αιτήσεις πλησιάζουν τις 1.800.
Η αιτία δεν είναι η έλλειψη πόρων, αλλά γραφειοκρατικά κωλύματα εξαιτίας της αλλαγής στις προμήθειες, που γίνονται πλέον μέσα από διεθνείς διαγωνισμούς.
Οι προμηθευτές προβάλλουν συνεχώς ενστάσεις, μπλοκάροντας τους διαγωνισμούς, και τα μαγειρεία του δήμου ξεμένουν από πρώτες ύλες.
Την περσινή χρονιά μετ” εμποδίων καλύπτονταν οι ανάγκες σίτισης των 4.500 νηπίων και βρεφών, που κι αυτά υποβάλλονται σε μενού λιτότητας, αφού υπάρχουν βασικές ελλείψεις σε κρέας, φρούτα, λάδι.
Σύλλογοι εκπαιδευτικών και γονείς κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, με αποκορύφωμα παρέμβαση στο δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Αθηναίων τον Φεβρουάριο, όπου ο δήμαρχος δεσμεύεται δημόσια ότι «το πρόβλημα θα λυθεί σε μία εβδομάδα».
Κοντεύει ένας χρόνος από τότε και στα δημοτικά δεν έφτασε ούτε ψίχουλο.
Πάντως οι τελευταίες πληροφορίες αναφέρουν ότι οι διαγωνισμοί έχουν σχεδόν ολοκληρωθεί και από τις αρχές του 2016 μπορεί να ξαναρχίσει η διανομή μερίδων στα δημοτικά σχολεία.
Διαβάστε ολόκληρη την τρισέλιδη έρευνα με αναλυτικούς πίνακες και στοιχεία στην «Εφημερίδα των Συντακτών» που κυκλοφορεί.

Πηγή: Διαλεκτή Αγγελή, Ντίνα Δασκαλοπούλου, Αφροδίτη Τζιαντζή – «Εφημερίδα των Συντακτών»