ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Τον Ιούλιο του 1974 η χώρα είχα χάσει έναν πόλεμο. Διαβλέποντας την έλλειψη αλληλεγγύης εκ μέρους των συμμάχων, ο Κ. Καραμανλής έκανε το αδιανόητο: αποφάσισε την έξοδο της Ελλάδας από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ.

Ο Ψυχρός Πόλεμος δεν είχε τελειώσει και ο Καραμανλής ανήκε στη συντηρητική παράταξη. Η παρούσα  κατάσταση της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας, οι διαδικασίες στο πολιτικό σύστημα και οι δημογραφικές μεταβολές ταυτίζονται με μια μεταπολεμική κατάσταση. Αν δεν σταματήσουν οι συγκρούσεις στη Μέση Ανατολή και την Ασία, αναμένεται από τον Απρίλιο απίστευτη αύξηση των προσφυγικών ροών και παράλληλη επιτάχυνση των ξενοφοβικών πολιτικών στη Βόρεια και Κεντρική Ευρώπη. Με αυτά τα δεδομένα, η συζήτηση για τη συμμετοχή της Ελλάδας στη Ζώνη Σέγκεν οφείλει να τεθεί σε ρεαλιστική βάση.

Η χώρα μας πρέπει καταρχήν να εκπληρώσει όλες τις υποχρεώσεις της (π.χ. hotspots) και στη συνέχεια να απαιτήσει την έμπρακτη αλληλεγγύη των άλλων μελών της ΕΕ. Η αλληλεγγύη αυτή προϋποθέτει την επιχειρησιακή ενίσχυση των σκαφών στο Αιγαίο, την παροχή οικονομικών μέσων για τη συντήρηση και τον εξοπλισμό του Λιμενικού και τη δημιουργία υποδομών υποδοχής στα νησιά σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και με σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Επιπλέον, απαιτείται η οικονομική ενίσχυση των τοπικών κοινωνιών που σηκώνουν το βάρος του προσφυγικού (νησιά Αιγαίου, Αττική, βόρειες επαρχίες) μέσω αντισταθμιστικών οφελών φορολογικού χαρακτήρα και χρηματοδότησης δομών (π.χ. νοσοκομεία). Τα οφέλη αυτά θα πρέπει να σημάνουν και αντίστοιχες μεταβολές των Μνημονιακών υποχρεώσεων. Δεν είναι δυνατόν να απαιτείται από μια χρεωκοπημένη χώρα να φυλάξει με ιδίους πόρους τα ευρωπαϊκά σύνορα, να λοιδορείται για τις προσπάθειες της και να προτείνονται μέτρα που θίγουν την κυριαρχία της (π.χ. κοινές περιπολίες με τουρκικά σκάφη). Αν η αλληλεγγύη αυτή δεν ευοδωθεί δεν υπάρχει κανένας λόγος για την Ελλάδα να επωμιστεί ένα έργο που δεν θα μπορεί να το βγάλει σε πέρας.

Άλλωστε, η αποπομπή της Ελλάδας από τη Ζώνη Σέγκεν έχει δρομολογηθεί. Τα αδιέξοδα της μεταναστευτικής και προσφυγικής πολιτικής των νεοφιλελεύθερων κυβερνήσεων της ΕΕ απαιτούν την ύπαρξη ενός αποδιοπομπαίου τράγου. Είναι προτιμότερο η Ελλάδα να προχωρήσει σε μια προσωρινή έξοδο από τη Ζώνη Σέγκεν ως δική της επιλογή παρά να της επιβληθεί. Οι συνέπειες είναι συγκεκριμένες: θα πρέπει να ταξιδεύουμε με ταυτότητα ή διαβατήριο στις χώρες της Ζώνης Σέγκεν. Δεν θα πρέπει να αγνοούμε ότι η ΕΕ στερείται μεταναστευτικής και προσφυγικής πολιτικής. Σχέδια όπως αυτά της δημιουργίας φράκτη εντός της ΠΓΔΜ στα βόρεια σύνορά μας συνιστούν  το καλύτερο ανέκδοτο της χρονιάς. Η υλοποίηση ενός τέτοιου σχεδίου είναι δαπανηρή και χρονοβόρα. Κυρίως όμως δεν είναι λειτουργική.

Αν δεν υπάρξει εικοσιτετράωρη φύλαξη αυτού του φράκτη θα καταλήξει «σουρωτήρι» εντός λίγων ημερών. Κατανοεί κανείς στην ΕΕ και στην ΠΓΔΜ τις απαιτήσεις συνεχούς φύλαξης της κορυφογραμμής του ορεινού όγκου από το βουνό Περιστέρι (ανατολικά των Πρεσπών) μέχρι το όρος Καιμακτσαλάν (δυτικά της Ειδομένης); Επιπλέον, η συγκέντρωση προσφύγων και μεταναστών στη χώρα μας θα γίνει είτε βρισκόμαστε εντός Ζώνης Σέγκεν, είτε εκτός. Η Συνθήκη δεν έχει κανένα πρακτικό αποτέλεσμα στη διάβαση των βόρειων συνόρων μας από αυτούς τους πληθυσμούς. Η συμμετοχή ή μη της Ελλάδας στη Ζώνη Σέγκεν δεν επηρεάζει τις αποφάσεις αυτών των ανθρώπων ώστε να έρθουν στις ακτές μας.

Τα δεξιά νεοφιλελεύθερα ιερατεία γνωρίζουν ότι η εξώθηση της Ελλάδας εκτός της Ζώνης Σέγκεν δεν θα έχει κανένα πρακτικό αποτέλεσμα στις προσφυγικές ροές. Θα δώσει όμως μια πίστωση χρόνου ορισμένων μηνών στη διάρκεια του οποίου οι κατηγορίες για τη χώρα μας θα κρύβουν τα αδιέξοδα των δικών τους επιλογών στα μάτια των Ευρωπαίων πολιτών. Επιπλέον, θεωρούν ότι αυτή η αποπομπή θα λειτουργήσει και ως πρόβα για την έξοδο της χώρας από την Ευρωζώνη. Σε πολιτικό επίπεδο, η Ελλάδα βρίσκεται, έτσι και αλλιώς, σε μειονεκτική θέση συγκριτικά με τις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ.

Αν όμως αποχωρήσει προσωρινά με δική της επιλογή από τη Ζώνη Σέγκεν επικαλούμενη έλλειψη αλληλεγγύης από τους εταίρους, το «πουλόβερ θα έχει ξηλωθεί» με ευθύνη της ομάδας Σόιμπλε. Οι πρόσφυγες σίγουρα θα βρουν τρόπο να φτάσουν στα σύνορα της Αυστρίας. Ας αναλάβει τότε η Αυστρία να φυλάξει τα Ευρωπαϊκά σύνορα… Η κυβέρνηση οφείλει να δείξει αποφασιστικότητα και ρεαλισμό ανάλογο με αυτόν του Κωνσταντίνου Καραμανλή το 1974. Άλλως, οι εξελίξεις θα δρομολογηθούν πολύ σύντομα από κέντρα εξουσίας εκτός Ελλάδος.

http://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/o-konstantinos-karamanlis-kai-i-sengken