ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Με καθαρή τη συνείδησή του μπορεί να κοιμάται από σήμερα το πρωί ο Ανδρέας Λοβέρδος, αφού άλλη μία από τις δεκάδες γυναίκες που διαπομπεύτηκαν κατά παραγγελία του το 2012, απεβίωσε.

Η 32χρονη Μαρία πέθανε αφήνοντας πίσω ένα μικρό παιδί και ένα μήνυμα γραμμένο από τη μητέρα της:

«Έγινε πια κι αυτό και τώρα ο κύριος Λοβέρδος μπορεί να κοιμάται ήσυχος. Η κοινωνία σχεδόν καθάρισε από αυτές τις κοπέλες κι αυτό το φρόντισε ο ίδιος.

Εξευτέλισαν το παιδί μου, ήρθαν στο χωριό και το ΚΕΕΛΠΝΟ εξέτασε το εγγόνι μου μέσα στο σχολείο, μας εκθέσανε όλους, μας ξεφτίλισαν.

Πήγαν τα κορίτσια στο υπόγειο της Γ” πτέρυγας του Κορυδαλλού αντί να τα φροντίσουν στα νοσοκομεία. Τους πέταγαν το φαγητό από τα κάγκελα και εκείνα την ίδια ώρα κατάπιναν μπαταρίες.

Δημόσια μας εξευτελίσανε και τώρα εγώ δημόσια ανταποδίδω λίγο πριν θάψω την κόρη μου ότι μπορεί πλέον να κοιμάται ήσυχος ο Ανδρέας Λοβέρδος.

Και αυτό το λέω κι εγώ η μητέρα της, δημόσια, με το όνομά μου. Ευμορφία Κουλουριώτη».

Κι επειδή η ελληνική κοινωνία έχει μνήμη χρυσόψαρου και συμπεριφορά χαμαιλέοντα, υπενθυμίζω ότι το 2012 ο Ανδρέας Λοβέρδος, τότε Υπουργός Υγείας, στο πλαίσιο της προεκλογικής του εκστρατείας, εξέδωσε υγειονομική διάταξη, βασισμένη σε νόμο του 1940, με την οποία δεκάδες εκδιδόμενες γυναίκες οδηγήθηκαν στην Ασφάλεια και υποβλήθηκαν σε αναγκαστικό τεστ ΑΙDS/HIV – Υφυπουργός Υγείας ήταν τότε ο Μάρκος Μπόλαρης, σημερινός Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.

29 από αυτές βρέθηκαν θετικές, κατηγορήθηκαν για πορνεία, φυλακίστηκαν και με εισαγγελική απόφαση τα στοιχεία και οι φωτογραφίες τους δόθηκαν στη δημοσιότητα.

Και μαντέψτε. Ή μάλλον θυμηθείτε. Η πλειοψηφία των ΜΜΕ και της ελληνικής κοινωνίας, που λατρεύουν να βρίσκουν – ή ακόμα καλύτερα να κατασκευάζουν εχθρούς -, επιδοκίμασαν με πάθος τις παραπάνω εγκληματικές ενέργειες.

Τη διαπόμπευση, τον εξευτελισμό, το στιγματισμό, τη βία, όλα όσα δηλαδή καταδικάζουν με το ίδιο πάθος όταν αφορούν την πάρτη τους. Η ελληνική κοινωνία είχε βρει το νέο εχθρό της μέχρι να ψάξει για τον επόμενο.

Ο Ανδρέας Λοβέρδος – και πολλοί άλλοι θεσμοί που αναμίχθηκαν στην υπόθεση – δεν είναι προφανώς υπεύθυνος για το φυσικό θάνατο της Μαρίας αλλά είναι κύριος υπεύθυνος που η γυναίκα αυτή πέθανε μέσα στην αναξιοπρέπεια, όπως την ορίζει μια σάπια κοινωνία οροθετική στο φασισμό.

Αυτός ο δήμιος με τη γραβάτα- που στις εκλογές του 2012 και όσες ακολούθησαν επιβραβεύτηκε από τον ελληνικό λαό – είναι επίσης ο ηθικός αυτουργός της αυτοκτονίας της Κατερίνας το 2014, μιας ακόμα γυναίκας που διαπομπεύτηκε, με τη φωτογραφία της, τη διεύθυνση κατοικίας της και τα ονόματα των γονιών της να δημοσιεύονται παντού.

Πόσους θανάτους μπορεί να πάρει στο λαιμό του ένας σκατόψυχος υπάνθρωπος που κυκλοφορεί ακόμα ελεύθερος και τι πραγματικά μπορεί να γραφτεί για να εκφράσει κάτι άλλο εκτός από απέχθεια και μίσος για το πρόσωπό του;

Τίποτα. Γιατί οι λέξεις δεν είναι αρκετές. Κι έτσι το κείμενο αυτό δεν γράφτηκε για να εκφράσει οργή.

Γράφτηκε για να θυμόμαστε.

Να θυμόμαστε ποιος είναι ποιος και ότι οι πράξεις μας έχουν συνέπειες.

Συχνά θανάσιμες.

(Ανήθικο δίδαγμα: Μια ωραία πρωία ένας πουτάνας γιος ξύπνησε και αποφάσισε να καταστρέψει δεκάδες ζωές. Για το τίποτα. Για μερικά ψηφαλάκια. Κάτι τέτοια τυπάκια που σκοτώνουν χωρίς να λερώνουν ποτέ τα χέρια τους είναι ό,τι απεχθάνομαι περισσότερο. Ζωές ανθρώπων καταστρέφονται, νεκροί καπηλεύονται και όλα συνεχίζονται κανονικά σε αυτήν την τελειωμένη από όλες τις απόψεις χώρα που δεν προχωράει ποτέ ούτε μισό βήμα μπροστά σε κανένα απολύτως επίπεδο. Είμαστε άξιοι των επιλογών μας και της επερχόμενης οριστικής καταστροφής μας. Αμήν.)

(Ανήθικο δίδαγμα no. 2: Έχουμε γίνει μια τεράστια αρένα και απλά περιμένουμε πότε θα μας ρίξουν στα λιοντάρια, ανάλογα με τα κέφια τους. Το 2012 ήταν η σειρά της Μαρίας, της Κατερίνας και των άλλων γυναικών. Μην σπρώχνεστε, όλοι θα πέσετε στο λάκκο.)

(Ανήθικο δίδαγμα no. 3: Nα δείτε το εξαιρετικό ντοκιμαντέρ «Ερείπια: Οροθετικές γυναίκες. Το χρονικό μιας διαπόμπευσης.»)

http://thethreemooges.blogspot.com