ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Τι και αν με πίκρανες πολύ μέσα μου η αγάπη ζωντανή
είναι για σένα όπως τότε που σε είχα.
Κατάρα αν είσαι ή προσευχή ή κάποιας θάλασσας ακτή ή κάποια μοίρα που με μάγεψε στα αλήθεια.

Σε μυρίζω στον αέρα του χειμώνα,
με χαϊδεύεις όταν γίνεσαι βροχή.
Να γυρίσεις σαν θα `ρθουν τα χελιδόνια και της άνοιξης να πάρεις τη μορφή.

Μα λεν συνέχεια οι παλιοί πως αν ραγίσει το γυαλί σβήνει η αγάπη και η θλίψη καίει τα στήθια. Κι αν βρει ο χρόνος γιατρικό και πεις ξανά το σ’ αγαπώ ψέμα αν είναι δε θα ξέρεις ή αλήθεια.

Ένα χάδι… ένα χάδι αρκεί για να ομορφύνει τις μέρες μας… ένα χάδι κι ένα χαμόγελο στους ανθρώπους, σε κάποιο ζωάκι, σ΄ένα λουλούδι, στη φύση γύρω μας.. Αυτό που γίνεται απρόσμενα, αυτό που δεν το έχεις σχεδιάσει… αυτό που δεν το έχεις κάτω από τον έλεγχό σου… το ξαφνικό και τ” αναπάντεχο…

Αυτή είναι η ομορφιά της ζωής… θα την δεις αν αφήσεις τα μάτια της ψυχής σου ανοιχτά… αν καταφέρεις να νοιώσεις πληρότητα γι αυτά που έχεις κι όχι γι αυτά που δεν σου χάρισε η ζωή… αν καταφέρεις να δεις μέσα σου ότι απ” όλα τα υλικά αγαθά, αυτό που αξίζει, είν” η Αγάπη… η Αγάπη που μοιράζεται… Ακόμα κι αυτή η κρίση που ζούμε σαν λαός, είναι μάθημα ζωής… αρκεί να σκύψουμε μέσα μας…

έγραψε το πιτσιρίκι