ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Η Νίκη, η 16χρονη κόρη του Νίκου Νικολόπουλου άφησε την τελευταία της πνοή στο Γενικό Νοσοκομείο του Ρίου, βυθίζοντας στο πένθος την οικογένεια του ανεξάρτητου βουλευτή, που για ακόμη μία φορά έδειξε πως πάνω απ’ όλα σημασία έχει να είσαι άνθρωπος.

«Άγγελος ήρθες, άγγελος έφυγες…»

«Άγγελος ήρθες … Άγγελος έφυγες … Σπουδαία έζησες και ακόμα πιο σπουδαία πας εκεί ψηλά … Η ψυχή σου δεν ταίριαξε ποτέ στον κόσμο μας αλλά με το σώμα σου ίσως βοήθησεις κάποιους άλλους να ζήσουν πιο αξιοπρεπή κ εύκολη ζωή …. Είμαι πολύ περήφανη για σένα … σε ευχαριστώ που ήρθες …. σε ευχαριστώ για όσα μας έδωσες … σ” αγαπάω απέραντα …είσαι η Νίκη μου … η Νικήτρια ! (3/3/2000 – 6/6/2016) και για πάντα», έγραψε η μητέρα της Νίκης για την κόρη της που έφυγε από τη ζωή το απόγευμα της Δευτέρας (6/6).

Η εξόδιος ακολουθία θα τελεστεί την Τρίτη (7/6/2016) στις 17:00 το απόγευμα στον Ιερό Ναό του Πολιούχου Άγιου Ανδρέου Πατρών.

Σημειώνεται ότι η επέμβαση για τη δωρεά οργάνων σε άλλους συνανθρώπους θα πραγματοποιηθεί άμεσα.

Ο Νίκος Νικολόπουλος δεν εκμεταλλεύτηκε ποτέ και σε καμία απολύτως περίπτωση το προσωπικό του δράμα. Δεν χρησιμοποίησε τη δημοσιότητα ούτε «έπαιξε» μ’ αυτή. Το αντίθετο, μάλιστα: απέδειξε πως διαθέτει αστείρευτο μεγαλείο ψυχής, αποφασίζοντας από κοινού με τη σύζυγό του να δωρίσουν τα όργανα της αγαπημένης τους Νίκης, που όλες αυτές τις ημέρες χαροπάλευε στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, για να δοθεί ζωή σε συνανθρώπους μας που έχουν ανάγκη.

Γιατί αυτός είναι ο Νίκος Νικολόπουλος: ένας σπουδαίος άνθρωπος, ένας πραγματικός οικογενειάρχης, που μέσα στον πόνο και την ανείπωτη θλίψη του σκέφτεται μόνο το καλό και τίποτε άλλο.

Ο ίδιος σε ένα συγκινητικό μήνυμα αναφέρεται σε αυτήν την απόφαση, που χρειαζόταν τεράστια δύναμη ψυχής:

«Όσοι, σε προσωπικό ή συλλογικό επίπεδο, γνωρίζουν τι θα πει καθημερινός αγώνας και αγωνία για υγεία και ποιότητα ζωής, δεν έχουν ούτε δισταγμούς, ούτε αμφιβολίες.

Και η Ορθοδοξία, που στο πρόσωπο κάθε ανθρώπου βλέπει την αντανάκλαση του Θεού, μέσω πολλών φωτισμένων μυαλών και εκπροσώπων της, έχει ξεκάθαρα τοποθετηθεί.

Αν δεν πιστεύετε εμένα, πιστέψτε τον μακαριστό Χριστόδουλο που πριν 25 ολόκληρα χρόνια, ως Μητροπολίτης Δημητριάδος τότε, είχε πει: «Ο Χριστιανισμός βλέπει τη μεταμόσχευση σαν πράξη αγάπης και θυσίας χάριν του συνανθρώπου».

Πιστέψτε τον Μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής, κ.κ. Νικόλαο που και ως πρόεδρος της Συνοδικής Επιτροπής Βιοηθικής, έχει υπογραμμίσει: «Η μεταμόσχευση δεν είναι κάτι που η εκκλησία πρέπει ή δεν πρέπει να επιτρέψει, άλλα κάτι που θα μπορούσε να ευλογήσει [...] Ο δότης προσφέρει μόσχευμα που σε λίγο θα πεθάνει – δεν γίνεται αλλιώς. Δίνει όμως και αγάπη, ενδιαφέρον, έκφραση συναλληλίας, και αισθήματα αυτοπροσφοράς, που όχι μόνο ποτέ δεν πεθαίνουν, αλλά και αιώνια τον συνοδεύουν. Γι” αυτό, ενώ προσφέρει, δεν στερείται, χαρίζει όργανα, άλλα δέχεται ζωή. Αυτό το φρόνιμα και η διάθεση της αυτοπροσφοράς αποτελεί τον πνευματικό άξονα της ηθικής της εκκλησίας στο θέμα των μεταμοσχεύσεων».

Και δεν είναι οι μόνοι, φυσικά…

Η αγάπη δεν έχει όρια και σύνορα. Όπως και η πραγματική ζωή.

Και πιστέψτε με: Αισθάνομαι ευλογημένος που το έμαθα σε τόσο προσωπικό επίπεδο.

Σας ευχαριστώ όλες και όλους για την αγάπη σας και τις ευχές σας».

Το συγκινητικό μήνυμα στο Facebook

Μέρες νωρίτερα, την Τετάρτη (01/06/2016), με μια ανάρτηση που ραγίζει καρδιές, η μητέρα της Νίκης, η Τασία Μανωλοπούλου αποκαλύπτει ότι η οικογένεια είχε αποφασίσει να προχωρήσει σε δωρεά οργάνων της 16χρονης.

Το συγκλονιστικό μήνυμα της μητέρας της Νίκης:

«Όταν ένα αυτιστικό παιδί γεννιέται σε ένα «αυτιστικό» κράτος το μόνο όνειρο που μπορούν να κάνουν οι γονείς του, η οικογένεια του, είναι να ζήσει με αξιοπρέπεια και ποιότητα ζωής και ακόμα περισσότερο όταν αυτοί θα έχουν φύγει ή θα είναι ανήμποροι να το διαχειριστούν. Η εικόνα εφιάλτης είναι αυτή του παιδιού σου δεμένου σε κάγκελα. Δεν υπάρχει λοιπόν τίποτα ηρωικό στο να θες (εάν μπορέσεις ) να βοηθήσεις όσους ανθρώπους γίνεται να βελτιώσουν την ζωή τους και να ζήσουν υγιείς κι ευτυχισμένοι. Δεν είναι ηρωισμός, δεν είναι καλοσύνη. Είναι απλά η συνέχεια αυτού του δρόμου που ξεκινήσαμε στις 3/3/2000 χέρι – χέρι με την Νίκη. Λίγοι την καταλάβαιναν αλλά όσοι μπορούσαμε ξέρουμε τι θέλει να μας πει αυτή την ώρα».

«Μας έφυγε μέσα από τα χέρια… Από το πουθενά…»

Ο ίδιος ο Νίκος Νικολόπουλος, σε συνέντευξη στην εφημερίδα «Παραπολιτικά» περιέγραψε τα όσα έζησε το Σάββατο, όταν η κατάσταση της υγείας της κόρης του παρουσίασε σοβαρές επιπλοκές.

«Το προηγούμενο Σάββατο καθίσαμε στο τραπέζι να φάμε όλοι μαζί, όπως κάθε Σάββατο μεσημέρι. Παρατήρησα ότι η Νίκη έπινε πολύ νερό. Πέντε ποτήρια και μετά σηκώθηκε να πιεί και από τη βρύση. Συμβαίνει συνήθως αυτά τα παιδάκια (όσα πάσχουν από αυτισμό) να επιμένουν μέχρι κορεσμού σε κάτι που τους έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον, είτε φαγητό είτε υγρό είτε ένα αντικείμενο, ή μέχρι εξάντλησης σε κάποια κίνηση του σώματός τους. Σε αυτές τις περιπτώσεις παρεμβαίνεις δυναμικά για να συνεφέρεις μέχρι να συνεχίσουν κανονικά στο επόμενο στάδιο», είπε ο ανεξάρτητος βουλευτής.

Όπως τόνισε, στη συνέχεια η 16χρονη κόρη του πήγε να κοιμηθεί: «Ήταν ήσυχη. Δεν πέρασε μία ώρα και σηκώθηκε να κάνει εμετό. Νομίζαμε ότι την ενόχλησε το φαγητό αλλά άρχισε να βγάζει αφρούς από τη μύτη. Έκανε σπασμούς. Κάλεσα αμέσως το ΕΚΑΒ. Ήρθαν γρήγορα. Τη βάλαμε στο καροτσάκι και της κρατούσα το κεφάλι. “Δεν προλαβαίνουμε για το νοσοκομείο του Ρίου, γρήγορα για “Άγιο Ανδρέα” που είναι δίπλα” μου λέει ο τραυματιοφορέας. “Τι είπες ρε άνθρωπε;” του φωνάζω. Κατεβάζουν τη Νίκη τρέχοντας. Στα πέντε λεπτά μαζεύτηκαν γιατροί από όλους τους ορόφους. Το παιδί ψυχορραγούσε. Έπεσαν πάνω του. Είχε υποστεί εγκεφαλικό και πνευμονική εμβολή. Το βλέπω μπροστά μου τώρα… Σχεδόν ταυτόχρονα παθαίνει καρδιακή ανακοπή. Από εκείνη την ώρα είναι κλινικά νεκρή. Διακομίζεται τελικώς στο Ρίο… Ο Θεός είναι μεγάλος και η Νίκη μας έχει ανάγκη από τις προσευχές όλων μας».

«Μας έφυγε μέσα από τα χέρια… Από το πουθενά… Πως… Πώς να το δεχτώ αυτό;», είπε, κλαίγοντας με λυγμούς.

http://www.newsbomb.gr