ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Για να πω την αλήθεια, έχω αρχίσει ν” αγανακτώ με την υπομονή και καρτερικότητα αυτού του λαού. Όχι επειδή δεν ξεσηκώνεται να βγει στους δρόμους για τα αφόρητα, εξαθλιωτικά μέτρα που του έχουν ρίξει στις πλάτες του. Ας πούμε ότι κάπου βαθιά μέσα του (μέσα μας…) αντιλαμβάνεται ότι κάποια στιγμή θα εκαλείτο να πληρώσει μαζεμένα τις παθογένειες του κράτους και τις κοινωνίας μας, κάποια στιγμή θα συνερχόταν από το μεθύσι της δάνειας καλοπέρασης, της επίπλαστης ευμάρειας, του ανερμάτιστου καταναλωτισμού. Και υπομένει τα… επίχειρα της απρονοησίας μας, καταλαβαίνοντας ότι αν ούτε τώρα δεν κάνουμε θυσίες για να αποφύγουμε τα χειρότερα, δεν θα υπάρξει “αύριο”. Και… σκάει και πληρώνει. Με αίμα και δάκρυα…

Για άλλο πράγμα αγανακτώ. Για το γεγονός ότι δεν αντιδρά, δεν βγαίνει στους δρόμους, δεν διαμαρτύρεται καν για τα προκλητικά, ξετσίπωτα, υποτιμητικά της συλλογικής νοημοσύνης του ασύστολα ψέμματα που του αραδιάζει ανερυθρίαστα αυτός ο εσμός των καθεστωτικής νοοτροπίας ιδεοληπτικών που μας κυβερνάει! Να του βροντοφωνάξει ένα “σκάστε, επιτέλους! Λιώστε μας, αν υποτεθεί πως έτσι πρέπει να γίνει νομοτελειακά, αλλά σταματήστε να μας λέτε ανερυθρίαστα ψέμματα, να κάνετε το μαύρο άσπρο, να μας παρουσιάζετε την κόλαση στην οποία μας ρίξατε ως… επερχόμενο παράδεισο!”

Αφού “θριαμβολόγησαν”για την επιτυχή “και με πλήρη σεβασμό στις κόκκινες γραμμές…” τους αξιολόγηση, βγαίνουν τώρα και μας λένε κατάμουτρα ότι αυτή την αξιολόγηση περίμεναν και υπέρ αυτής έδιναν “μάχες”, για να… εφορμήσει η ανάπτυξη!Και τότε, λοιπόν, γιατί δεν συμφωνούσαν με τα προαπαιτούμενα των δανειστών ώστε να ολοκληρωθεί η έρμη αξιολόγηση από τον… περασμένο Οκτώβρη; Και κάμποσα πολλά δισ που μας φόρτωσε η “διαπραγμάτευσή” τους θα γλυτώναμε, και ήδη τώρα (κατά τα λεγόμενα τους…) θα απολαμβάναμε… 9 μήνες καλπάζουσας ανάπτυξης! Μήπως με την “διαπραγμάτευση” πέτυχαν τίποτε καλύτερους όρους από εκείνους που είχαν συνομολογήσει το περασμένο καλοκαίρι; Μήπως υπερασπίσθηκαν τις… στο θολωμένο μυαλό τους “κόκκινες γραμμές”; Και τα δάνεια πρώτης κατοικίας (και κάτω των 140.000 ευρώ!) προσέφεραν στα ξένα κοράκια-funds,και τις συντάξεις έκοψαν, και το ΕΚΑΣ κατάργησαν, και εξωπραγματική αύξηση της φορολογίας νομοθέτησαν, και το σύνολο της δημόσιας περιουσίας παραχώρησαν για εκμετάλλευση στους δανειστές για…99 χρόνια, και τον ΕΝΦΙΑ μονιμοποίησαν για τα επόμενα (τουλάχιστον…) 15 χρόνια, και για την πλήρη αποσάθρωση και του όποιου εργατικού δικαιώματος έχει απομείνει έχουν ήδη… προσυμφωνήσει με τους δανειστές, και θα μας την “φορέσουν” ως…. νέα εθνική τους “επιτυχία” με το που θα φθινοπωριάσει!

Και μάλιστα, τις περισσότερες από αυτές τις υπερβάσεις των… “κόκκινων γραμμών” τους (δεν μιλάμε για τις προεκλογικές μπαρούφες τους, για τις πολύ πρόσφατες κυβερνητικές επιδόσεις τους ο λόγος) αναγκάστηκαν να τις κάνουν κατά τρόπο εξευτελιστικό της χώρας (η προσωπική τους ξεφτίλα, μας αφήσει παντελώς αδιάφορους) και με τεράστιο πρόσθετο κόστος: λίγα 24ωρα μετά την “πανηγυρική” υπερψήφιση του σχετικού πολυνόμου από την Βουλή, αναγκάστηκαν να… αλλάξουν με κωμικές τροπολογίες τα όσα είχαν “πετύχει”, απλά και μόνο επειδή οι δανειστές τους ξεκαθάρισαν ότι με τέτοιες διαδικαστικές μπαγαποντιές, δόση δεν παίρνουν!

Αναγκάστηκαν (από τους έξω…) να φάνε ένα πιθάρι σκ@τ@, και σε μας (τους μέσα… ιθαγενείς) μας το παρουσίασαν ως… επινίκιο τσιμπούσι! Τέτοια και τόση αισχρότητα. Και σαν να μην μας έφθανε, βγήκε ο ανεκδιήγητος Τσίπρας και μας “διαβεβαίωσε”, ότι όχι μόνο εφορμά… η ανάπτυξη μετά της διαπραγματευτική του επιτυχία, αλλά και ότι δεν πρέπει να ακούμε και να δίνουμε βάση στα όσα λέει το “ντόπιο κατεστημένο” (και τα ξεπουλημένα ΜΜΕ της διαπλοκής…) για συμφωνημένες δήθεν συμφωνίες με τους δανειστές για επερχόμενη (τον Σεπτέμβρη) ερημοποίηση του εργασιακού τοπίου και κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού και στον ιδιωτικό τομέα, γιατί ο ίδιος “εγγυάται” προσωπικά ότι θα υπερασπισθεί αυτές τις νέες “κόκκινες γραμμές”, όπως υπερασπίσθηκε και την… μη περικοπή των συντάξεων και τα κόκκινα δάνεια της πρώτης κατοικίας των απελπισμένων!

Και εμείς, τους ακούμε, τους… σιχτιρίζουμε από μέσα μας και ξεφυσώντας “δειλοί, μοιραίοι κι” άβουλοι”, χωρίς να ξεχυθούμε στους δρόμους αλαλάζοντας “ούστ ψευταράδες του κερατά”, θεομπαίχτες, που παίζετε απολαμβάνοντας τον πόσο ενός ολόκληρου λαού….

http://www.crashonline.gr