ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Αυτο ηταν η ζωη μου λιγο πριν ερθω κοντα σου. Μια εκρηξη,που δεν μπορουσα ουτε να την ελενξω,μα ουτε και να αφεθω..Ημασταν μαζι χωρις να το καταλαβω. Και ηταν τοσο ομορφο μεχρι να αγγιξω τα χειλη σου,μεχρι να μυρισω τον λαιμο σου.Μεχρι να καταλαβω ποσο ιδανικη ησουν.Οι κουβεντες που ανταλλασαμε,οι ματιες που ανταλλασαμε..Οι μερες περνουσαν και εγω αδυνατουσα να μαθω πως μια γηινη παρουσια με εκανε να μοιαζω τοσο ξεχωριστος. Και τοτε μου εκανες μια ερωτηση που ακομα φωναζει μεσα στο μυαλο μου,μεσα στην καρδια μου: Μα δεν σε εχει αγαπησει καμια πριν απο μενα; Και η απαντηση ενω ηταν ερμητικα αυτονοητη δεν δοθηκε ποτε! Και το στενο μυαλο μου,η ακαταμαχητη εσωστρεφεια και ισως και η αγνοια της αγαπης ή τουλαχιστον η αναγκη αποκτησης της με εκαναν να μοιαζω απομακρος.. Και ηταν και εκεινο που δεν με εκανε και τον πιο ευκολο ανθρωπο να εμπιστευτει,να νιωσει και να αφεθει στην ειλικρινεια σου.. Και οπως ειναι λογικο,καταλαβες τοσο κενος ημουν-εστω και παροδικα…Περασε καιρος για να μαθω νεα σου. Λογικο..Οι παρεες αλλαξαν και εσυ βρηκες αλλου αυτο που μαλλον εψαχνες. Ειναι πολλες οι φορες που σε σκεφτομουν,μα δεν το ειπα σε κανεναν..Ουτε στον ιδιο μου τον εαυτο-παντα εβρισκα μειονεκτηματα να αγκαλιαζουν το κορμι σου,ακομα και αν δεν ηταν δικα σου.. Ακομα και τωρα που γραφω ημουν ετοιμος να το κανω σε δευτερο προσωπο,να απομακρυνω τον κινδυνο της φανερωσης οποιασδηποτε αδυναμιας.. Αλλα σου ειπα,φταιει η εκρηξη που με αλλαξε τοσο-εκτος βεβαια και αν αυτο ειναιι η δικαιολογια του εγωισμου μου,που μοιαζει ατελειωτος..Τελευταια σε φανταζομαι διπλα μου. Να εισαι το πρωτο τηλεφωνημα μου,ο πρωινος μου καφες,το κρυφο μου μηνυμα,η ανταλλαγη συναισθηματων,η εκδρομη μου…Ναι η εκδρομη μου! Σε φανταζομαι με τα ρετρο σου γυαλια-ταιρι με τα δικα μου,να αφηνεις τα μαλλια σου παρασυρμενα απο νησιωτικο αερα πανω σε μια vespa..Και στο τιμονι εγω να προσπαθω να σε κανω ευτυχισμενη.. Ναι ευτυχισμενη! Δηλαδη αυτο που η εκρηξη δεν με αφησε να σε κανω παλια.. Σε ακουω να σχεδιαζεις μοναχικες διακοπες και θελω να σου φωναξω πως θα ειμαι διπλα σου αν το θες-αν με θες….Σε ακουω να λες πως δεν ξερεις τι θες και θελω να βρω τροπο να σε πεισω πως εχω να σου προτεινω καποιον….Εμενα..Κολλησα,δεν ξερω πως να συνεχισω αυτο το κειμενο.. Θελω μονο να σου πω πως: Μ’αρεσει να εισαι διπλα μου. Μ’αρεσει να ειμαι διπλα σου. Μ’αρεσει να ακουω την φωνη σου. Μ’αρεσει να μυριζω το αρωμα σου….

ΥΓ..….ονειροπόλος, ρομαντικός, ευαίσθητος, αλλά και ρεαλιστής. Αφέθηκα στη φαντασία, σε ονειρώδη τοπία. Με αυτο το κείμενο σε μία άκρη παγωνιάς να βλέπω την ανατολη με μία αγάπη, ξεχωριστή αφού βρίσκεται εκεί μαζί μου. Ήταν μία απογείωση της φαντασίας μου, σε στιγμές δύσκολες, αλλά τα μονοπάτια με οδήγησαν ξανά εδώ να στοχάζομαι για μία αγάπη. Να αφιερώνομαι στα γλυκά νερά της. Σπουδαίο επίτευγμα. Μονολογώ για την καρδιά μου. Αγάπη, υπάρχει βαθιά μέσα μου. Ενθουσιασμός, έρωτας και δυνατός σεισμός στα χαμένα της ψυχής μου….

εγραψε το πιτσιρικι