Νωπές  είναι ακόμα οι μνήμες από το Αλβανικό μέτωπο και το πόλεμο με τα χώματα αυτής της χώρα να μυρίζουν ακόμα αίμα.

Δυστυχώς αυτό το βρομερό σύστημα αυτής της χώρας έχει αποδείξει ότι δεν αναγνωρίζει τίποτα ιερό και όσιο και για κανέναν όσο ήρωας και να είναι κάποιος.

Ο κ.Βασίλης ζούσε σε ένα χωριό στην Μακεδονία και ήταν ένας από τους πολλούς που πολέμησαν σε τρείς πολέμους στα τελειώματα με τους Ιταλούς στον Ελλινοαλβανικό πόλεμο και στις μαύρες μέρες του εμφυλίου.

Αφού τελείωσαν όλες αυτές οι μαύρες μέρες για την Ελλάδα και ήρθε το φώς και γύρισαν όλοι στις οικογένειές τους έτσι και ο Βασίλης έφτιαξε την ζωή του σαν αγρότης εκμεταλλεύτηκε κάποια μικρή περιουσία που του άφησε ο πατέρας του και ξεκίνησε τις παραγωγές ζώντας την οικογένειά του με αξιοπρέπεια.

Κάποια στιγμή βγήκε ο περίφημος νόμος που δικαιούταν κάποια χωράφια όλοι όσοι συμμετείχαν στον πόλεμο φυσικά αυτά τα χωράφια δεν δόθηκαν ποτέ γιατί φρόντισαν κάποιοι σαν τον Τσοχατζόπουλο να βάλουν χρονικό όριο διεκδικήσεις τους και χωρίς να ενημερώσουν κανένα αυτό έλειπε με αποτέλεσμα να είναι πολύ λίγοι αυτοί που το γνώριζαν και τα διεκδίκησαν. Ένας από τους πολλούς ήταν και αυτός ο άνθρωπος που φυσικά ποτέ δεν μπόρεσε να διεκδικήσει να εκμεταλλευτεί το δικαίωμά του .

Ο κ.Βασίλης να σημειωθεί ότι έχει δύο σφαίρες στο πόδι του ακόμα και σήμερα. και πολλές φορές όταν μηνάει για εκείνες τις μέρες κλαίει και ξυπνάει στον ύπνο του με εφιάλτες λέγοντας ποτέ να μη ζήσει κανείς αυτή τη φρίκη. Στην συνέχεια αφού δεν υπήρχε ποτέ τίτλο ιδιοκτησίας που να τον κάνει κάτοχο κάποιου χωραφιού ή οικοπέδου του ήρθε μία εφορία για κάποια υποτιθέμενα στερέματα μετά από 20 χρόνια και σαν να μην έφτανε αυτό το Ελληνικό δημόσιο έκανε απαιτητά τα λεφτά και ξεκίνησε δικαστικό αγώνα σε βάρος του.

Φυσικά ο κ.Βασίλης ούτε ήξερε τι είναι αυτά τα χαρτιά που έρχονται με αποτέλεσμα κάποια στιγμή λόγο της οικονομικής του αδυναμίας να μη μπορεί να σώσει την μικρή περιουσία του και το Ελληνικό δημόσιο να του κατάσχει σχεδόν όλα τα χωράφια του αλλά και το σπίτι του το οποίο έμενε. Μετά από έκκληση του ίδιου αλλά και των παιδιών του ο άνθρωπος συνέχισε να μένει στο σπίτι μέχρι να πεθάνει και μετά να κατασχεθούν όλα από το Ελληνικό κράτος.

Λίγο πριν φύγει από την ζωή το Ελληνικό κράτος δείχνοντας το χειρότερο πρόσωπο σε έναν σύγχρονο ήρωα φρόντισε να του αδειάσει το σπίτι και να τον αφήσει σε σκέτα ντουβάρια με τα παιδιά του να τον παίρνουν και ο ίδιος να κλαίγοντας να ζητάει να γυρίσει στο σπίτι του κάτι το οποίο μετά από λίγο καιρό ξανά έγινε έστω και με λιγοστά πράγματα μέσα.

Όταν κάποια στιγμή ρώτησε έναν πολιτικό γιατί γίνετε όλο αυτό και τι κακό έκανε αν μπορεί να τον βοηθήσει του απάντησε ότι η Ελλάδα έχει νόμους. Δυστυχώς για εκείνον δεν ήταν προεκλογική περίοδος με αποτέλεσμα να μαζέψει την περηφάνια του και να γυρίσει πίσω.

Η σύνταξή του ήταν μόλις 380€ στα χρόνια τις ευημερίας και στο τέλος το Ελληνικό δημόσιο είχε δεσμεύσει μέρος αυτής γιατί αυτός ο άνθρωπος υποτίθεται ότι χρωστούσε στον Ελληνικό δημόσιο μάλλον δεν έφτανε το αίμα του .

Αυτός ο σύγχρονος ήρωας σήμερα είναι νεκρός με τις σφαίρες να είναι ακόμα στο χώμα για το οποίο έδωσε το αίμα του να είναι σήμερα ελεύθερο και δημοκρατικό.

Σίγουρα τέτοια δημοκρατία δεν αξίζει στον τόπο και στου ανθρώπους του.

http://scoops.gr