Κυριακή απόγευμα, έξω από τον σταθμό μετρό στο Μοναστηράκι, πηγαινοέρχεται ένα πολύβουο μελίσσι ανθρώπων όλων των ηλικιών στο κέντρο μιας πόλης που σφύζει από ζωή.

Λίγα μέτρα πιο κάτω, στην οδό Αθηνάς, απέναντι από την κεντρική αγορά, μια εντελώς διαφορετική εικόνα: ο χώρος «συνΑθηνά» του Δήμου Αθηναίων είναι κλειστός και το προαύλιο μπροστά του τόσο άδειο που δυσκολεύεσαι να πιστέψεις ότι σε μόλις μία ώρα θα στηθούν τέντα, σόμπες, καζάνια και πλυντήρια.

Η «Εφ.Συν.» συμμετείχε στη δράση «one stop» των οργανώσεων «Ithaca», «Steps» και «Roads» και παρακολούθησε την προσπάθεια ανθρώπων που βρίσκονται στο πλευρό ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, βοηθώντας τους στα πραγματικά προβλήματα της καθημερινότητας.

Τάσος Σμετόπουλος
«Ενώσαμε τις δυνάμεις μας ώστε κάποιος που έρχεται εδώ να κάνει πολλά πράγματα ταυτόχρονα. Ονομάσαμε την προσπάθεια «one stop», δηλαδή μια στάση», λέει ο πρωτεργάτης του εγχειρήματος, Τάσος Σμετόπουλος, από τους «Steps».
Και εξηγεί: «Εδώ οι άστεγοι της πόλης μπορούν να πλύνουν και να στεγνώσουν τα ρούχα τους, να κουρευτούν, να φάνε, να πιουν καφέ και τσάι, να βρουν είδη ρουχισμού και πρώτης ανάγκης, να ακούσουν μουσική». Ακόμα η δράση περιλαμβάνει παιχνίδι με τα παιδιά, νομικές συμβουλές, ενημέρωση για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ενώ το καλοκαίρι λειτουργούν και ντους.

Ο Τάσος γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Με δεκαετή εμπειρία στις εξαρτήσεις, έχει συμμετάσχει στο πρώτο Training for the Trainers (εκπαίδευση για εκπαιδευτές) του Διεθνούς Δικτύου του Social Streetwork «Dynamo» (Λισαβόνα, 2013).

Είναι εμπνευστής και δημιουργός εννέα κοινωνικών προγραμμάτων, έχει πραγματοποιήσει δεκαπέντε εκπαιδευτικά εργαστήρια και έχει ταξιδέψει στην Ευρώπη για να γνωρίσει συναφείς οργανισμούς και κοινωνικά προγράμματα.

Το «one stop» ξεκίνησε με κορμό τις παραπάνω ομάδες, όμως έχει πλαισιωθεί από μεμονωμένους αλληλέγγυους και εθελοντές, οι οποίοι συνεισφέρουν, είτε με δική τους πρωτοβουλία είτε ανταποκρινόμενοι σε πρόσκληση των ομάδων.

Ο στόχος

«Ζητούμενο για εμάς δεν είναι απλώς η παροχή βοήθειας στους συνανθρώπους μας, αλλά η γνωριμία, η ανταλλαγή γνώσεων, απόψεων και εν τέλει η ένταξη των αστέγων στη ζωή της πόλης. Λειτουργούμε σαν μια κοινότητα με πλήρη συνείδηση για ποιον λόγο είμαστε εδώ», λέει στην «Εφ.Συν.».

Η πρωτοβουλία ξεκίνησε τον Μάιο του 2016 και έως το τέλος του χρόνου είχε μοιράσει περίπου 5.000 μερίδες φαγητού.

Το 2017 συνεχίζει με το ίδιο κέφι για προσφορά. Εχει 27 ενεργά μέλη σε μια ομάδα 43 ατόμων που φροντίζει για το εγχείρημα.

Εύλογα αναρωτιέται κανείς ώς πότε θα βρίσκονται στον δρόμο.

«Οσο νιώθουμε πως υπάρχει λόγος να συνεχίσουμε, θα το κάνουμε. Οταν πάψει να με σοκάρει η κατάσταση, θα σταματήσω», απαντά ο Τάσος και δεν σταματά να σχεδιάζει νέα πράγματα που σύντομα θα προστεθούν στις υπάρχουσες δράσεις.

Οι πόροι

Παροχή πρώτων βοηθειών Παροχή πρώτων βοηθειών | Βασίλης Μαθιουδάκης
Και κάπου εδώ μπαίνει και το θέμα των οικονομικών πόρων.

Το «one stop» δεν είναι δημιούργημα τεχνοκρατών αλλά ανθρώπων με παραστάσεις μέσα στην κοινωνία.

Απευθύνεται σε ευάλωτες κοινωνικές ομάδες και αντλεί οικονομικούς πόρους από συνανθρώπους μας που έχουν διάθεση για προσφορά.

«Μέχρι σήμερα δεν μας έχει λείψει τίποτα», περηφανεύεται ο Τάσος για την απλόχερη συμμετοχή εκατοντάδων ατόμων που από το υστέρημά τους καλύπτουν όλες τις ανάγκες.

Μεγάλο κομμάτι της βοήθειας προέρχεται και από το δίκτυο αλληλέγγυων ομάδων εντός και εκτός συνόρων.

Το επόμενο βήμα της ομάδας ονομάζεται «The Box» (σ.σ. Το Κουτί) και αναμένεται σύντομα να διευρύνει το φάσμα των δράσεων.

Πρόκειται για μια κινητή μονάδα, με ένα πλήρως εξοπλισμένο φορτηγό -θα προσφέρει φαγητό, πρώτες βοήθειες- το οποίο θα σταθμεύει αρχικά στο Πεδίον του Αρεως και στην πλατεία Κουμουνδούρου.

Μέλη των «Steps» ενημερώνουν έναν άστεγο για τη δράση Μέλη των «Steps» ενημερώνουν έναν άστεγο για τη δράση | Βασίλης Μαθιουδάκης
Την ώρα που μιλάμε μια ομάδα των «Steps» φεύγει από το σημείο για Streetwork.

Πάει να συναντήσει ανθρώπους που μένουν στον δρόμο, να σκύψει πάνω από τα προβλήματά τους και να τους ενημερώσει πού και πότε μπορούν να βρουν ένα πιάτο φαΐ, να κάνουν ένα μπάνιο, να μιλήσουν με κάποιον.

Για τον λόγο αυτό τούς χαρακτήρισαν «οι πόρνες των αστέγων» και… δεν είχαν άδικο, αφού η ομάδα των «steps» καταφέρνει, έστω και προσωρινά, να απορροφά την πίεση και τον συγκεντρωμένο θυμό ανθρώπων που νιώθουν ξεχασμένοι από την κοινωνία.

Η κοινωνική λειτουργός Βέρα Μπαξεβανίδου
Η κοινωνική λειτουργός Βέρα Μπαξεβανίδου είναι ενεργό μέλος των «steps» από τον Σεπτέμβριο του 2016 και συμμετέχει στη δράση τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα.
Η 25χρονη Βέρα έχει αναλάβει το δύσκολο κομμάτι της επικοινωνίας και της παροχής συμβουλών.

«Μιλάμε στον κόσμο που μας επισκέπτεται και επισκεπτόμαστε, διερευνούμε τις ανάγκες τους και δίνουμε πληροφορίες που θα κάνουν τη ζωή τους ευκολότερη: από το πώς θα ξεμπλοκάρουν οι ενδιαφερόμενοι από τα γρανάζια της γραφειοκρατίας μέχρι το πώς ένας πρόσφυγας μπορεί να στείλει το παιδί του στο σχολείο», μας λέει.

Νιώθει περήφανη γιατί το «one stop», «δεν αποκλείει κανέναν και αυτό είναι μια πραγματικότητα» και σημειώνει ότι οι συμμετέχοντες, εκτός από το να δεχθούν τις υπηρεσίες που προσφέρονται, βοηθούν στις δουλειές που πρέπει να γίνουν λαμβάνοντας μέρος παράλληλα και ως εθελοντές.

Ενα πιάτο ζεστό φαΐ

Δράση «one stop» των οργανώσεων «Ithaca», «Steps» και «Roads» Ο Πλούτωνας σερβίρει φακόρυζο | Βασίλης Μαθιουδάκης
Την ώρα που μιλάμε με τη Βέρα η ομάδα «Roads» έχει στήσει το καζάνι της και μυρωδιά σπιτικού φακόρυζου απλώνεται στον χώρο.

Ο Πλούτωνας είναι ιδιωτικός υπάλληλος και τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα μαγειρεύει για εκατοντάδες ανθρώπους με κέφι και μεράκι.

«Ετοιμάζουμε 200 μερίδες φαγητού κάθε Κυριακή. Το κάνουμε γιατί αυτό μας προσφέρει ηθική ικανοποίηση. Μοιραζόμαστε μαζί με άλλους ανθρώπους τη συνεισφορά μας για τη βελτίωση της κοινωνίας και χαιρόμαστε για την ανθρώπινη επαφή που έχουμε», λέει στην «Εφ.Συν.».

Στην ερώτηση τι θα ήθελε να κάνει το επόμενο διάστημα, απαντά με αφοπλιστική ειλικρίνεια: «Θα ήθελα να μη χρειαζόταν να υπάρχει η ομάδα μας, αφού είναι αποτέλεσμα της κρίσης».

Οι «Roads» δεν δέχονται χρήματα. Τα υλικά για το μαγείρεμα συγκεντρώνονται μόνον από ανθρώπους που έχουν διάθεση να βοηθήσουν, ενώ το ψωμί είναι μια ευγενική προσφορά δύο φούρνων.

Ανάλογα με τα υλικά που είναι διαθέσιμα φτιάχνεται και το μενού.

Ελπιδοφόρο είναι, για τον Πλούτωνα, ότι αν και το τελευταίο διάστημα αυξάνονται οι άνθρωποι που έχουν ανάγκη από ένα πιάτο φαΐ, αυξάνονται παράλληλα και οι εθελοντές.

«Καθαριότητα, δηλαδή αξιοπρέπεια»

Κατέφθασαν τα πλυντήρια-στεγνωτήρια της «Ithaca» Κατέφθασαν τα πλυντήρια-στεγνωτήρια της «Ithaca» | Βασίλης Μαθιουάκης
Λίγο πιο πέρα από το καζάνι των «Roads», η «Ithaca» έχει στήσει τα πλυντήριά της και η Κωνσταντίνα Γκέκα, προσηνής και χαμογελαστή, παραλαμβάνει από τους αστέγους τους σάκους με τα άπλυτα ρούχα τους, φροντίζοντας να τηρείται σειρά προτεραιότητας.

Μέχρι το τέλος της βραδιάς θα μπουν 4-5 πλυντήρια και άλλα τόσα στεγνωτήρια.

Κωνσταντίνα Γκέκα – Φωτ: Β. Μαθιουδάκης
«Εχω ανάγκη να προσφέρω», λέει στην «Εφ.Συν.» η 21χρονη Κωνσταντίνα, φοιτήτρια στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Παντείου. «Δεν ήθελα να είμαι αμέτοχη όταν υπάρχει τόσο μεγάλο πρόβλημα. Προσφέρουμε καθαριότητα, δηλαδή αξιοπρέπεια».
Τη ρωτάμε τι είναι αυτό που την έχει δυσκολέψει από τον Οκτώβριο, οπότε και συμμετέχει στη δράση.

«Δεν ξέρω αν είναι αυτό που με δυσκόλεψε, αλλά είναι αυτό που με εντυπωσίασε», απαντά και περιγράφει πώς μερίδα αστέγων προστατεύει τους εθελοντές από λεκτικές επιθέσεις συνανθρώπων τους που αντιδρούν με ένταση όταν συνειδητοποιούν ότι δεν θα προλάβουν να εξυπηρετηθούν αυτή τη φορά.

Ο Φαρούκ ήρθε στην Ελλάδα από το Πακιστάν το 2006. Δούλεψε στη Θεσσαλονίκη, την Πάτρα, την Αθήνα και ύστερα γνώρισε και αυτός την Ελλάδα της κρίσης.

Από τότε ζει στον δρόμο, χωρίς χαρτιά, χωρίς τίποτα.

Μιλάει καλά ελληνικά και μας πλησιάζει πρώτος: «Είστε από εφημερίδα; Να γράψετε ότι μόνο οι Ελληνες βοηθάνε τον κόσμο, πουθενά αλλού, σε καμία άλλη χώρα δεν βοηθάνε όσο εδώ».

Το φαγητό έχει μοιραστεί.

Ο Τάσος περιφέρεται στον χώρο χτυπώντας φιλικά τους ανθρώπους στην πλάτη.

Δίπλα στις σόμπες ζεσταίνονται άνθρωποι που δεν γνωρίζονται μεταξύ τους.

Σιγά σιγά αρχίζουν να λένε δυο κουβέντες… άλλωστε θα ξανασυναντηθούν την Τετάρτη.

Μέσα σ’ όλα τα χαμόγελα ξεχωρίζει εκείνο του Βασίλη, του φωτογράφου που μας συνοδεύει: «Τι έγινε εδώ, ρε παιδιά, μέσα σε τρεις ώρες… Υπάρχει ελπίδα».

Ο άστεγος που έγινε εθελοντής

Ο Χρήστος Μπακογιάννης, πρώην άστεγος, μοιράζει τις μερίδες φαγητού Ο Χρήστος Μπακογιάννης, πρώην άστεγος, μοιράζει τις μερίδες φαγητού | Βασίλης Μαθιουδάκης
Η ζωή του Χρήστου Μπακογιάννη άλλαξε όταν άρχισε η κρίση.

Ελαιοχρωματιστής στο επάγγελμα, «άρχισα να μην έχω δουλειά και η φτωχοποίηση με έβγαλε στον δρόμο. Δεν υπήρχε σταθερά, δεν υπήρχε ισορροπία ούτε φαΐ ούτε τίποτα. Ερχόμουν εδώ και έτρωγα, έπλενα τα ρούχα μου, μιλούσα με ανθρώπους…».

Οταν άρχισε δειλά δειλά να βρίσκει μεροκάματο η ομάδα των «Steps» τού πρότεινε να νοικιάσει ένα σπίτι και τον βοήθησε καλύπτοντας αρχικά ένα μέρος του ενοικίου.

«Βρήκα ένα δώμα στην πλατεία Βικτωρίας με πολύ οικονομικό ενοίκιο και καλύπτω πια τις ανάγκες μου. Πλέον έρχομαι εδώ ως εθελοντής, μοιράζω το φαγητό, βοηθάω όπου μπορώ».

Μιλάμε ώρα μαζί του, χαριτολογεί με το επώνυμό του, αυτοσαρκάζεται με την όλη κατάσταση και εκφράζει το παράπονο κάθε αστέγου:

«Η πολιτεία έπρεπε να τα κάνει αυτά, όχι οι ΜΚΟ και οι εθελοντές, αλλά τίποτα. Γι’ αυτό χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλον, όλοι οι πολίτες πρέπει να μπουν σε δράση».

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΑΙ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΟΥ. ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΤΗΣ GOOGLE ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ