Η «άλλη Αριστερά», του ήθους και της προσφοράς στον τόπο υπάρχει κι είναι παρούσα κόντρα στους «επαναστάτες» και τις αριστερίστικες αντιλήψεις και συμπεριφορές. Η Αριστερά που επιδιώκει τη συνεννόηση, τη συμφιλίωση, υπερασπίζεται τη Δημοκρατία και σηκώνει το ανάστημά της στον λαϊκισμό και στον δήθεν πατριωτισμό, με περίσσευμα ηθικής και μεγαλείο ψυχής. Κι έχει όνομα: Μανώλης Γλέζος. Κι ας είναι πάνω από τα 90.

Ναι, ο αειθαλής αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης και συνεπής εκφραστής της Αριστεράς των δημοκρατικών αξιών και του ανθρωπισμού, με δύο συμβολικές ενέργειες του το τελευταίο διάστημα κατέστησε σαφές ότι αριστερή συμπεριφορά δεν είναι ούτε η μνησικακία για τον ιδεολογικό αντίπαλο, τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, ούτε η ψευδοπατριωτική μαγκιά της Ζωής Κωνσταντοπούλου με την οποία απευθύνθηκε το Σάββατο στον γερμανό πρεσβευτή. Ούτε ο διχαστικός λόγος και οι απόψεις του είδους «ή εμείς ή αυτοί.»

Ο Μανώλης Γλέζος, παρών στις εκδηλώσεις για την επέτειο της σφαγής των κατοίκων του Διστόμου από τα ναζιστικά στρατεύματα, τον Ιούνιο του 1944, βλέποντας την οίηση με την οποία η πρώην Πρόεδρος της Βουλής απευθύνθηκε στον πρεσβευτή ζητώντας του να μην καταθέσει στεφάνι – ενέργεια πατριωτικής αντίστασης για το πόπολο- τον πήρε από το χέρι, την παραμέρισε και του επέτρεψε να καταθέσει το στεφάνι συγγνώμης για τη θηριωδία των ναζιστών συμπατριωτών του.

Κι όχι μόνον αυτό. Λίγο αργότερα, δίνοντας μάθημα εναντίον κάθε ολοκληρωτικής αντίληψης περί συλλογικής ευθύνης η οποία είναι συστατικό στοιχείο κάθε λαϊκιστικού λόγου, είπε: «Το παιδί του εγκληματία όσα εγκλήματα κι αν έχει κάνει ο πατέρας και η μάνα του δεν ευθύνεται γι αυτά». Λέτε να τ΄ άκουσαν ορισμένοι στον ΣΥΡΙΖΑ και ιδίως στους ΑΝΕΛ;

Η συγκεκριμένη ενέργεια του Μανώλη Γλέζου άνετα μπορεί να ειπωθεί ότι είναι και μια μορφή αυτοκριτικής για τη δική του στάση και ανοχή, κατά την αντιμνημονιακή περίοδο του ΣΥΡΙΖΑ, λίγο πριν γίνει κυβέρνηση, όπου ο λαϊκισμός των «αγανακτισμένων» για εύκολες λύσεις συνταίριαζε με τη λοιδορία των αντιπάλων. Αλλά κι αυτό μόνο η δρακογενιά της «άλλης Αριστεράς», από την οποία προέρχεται ο Μανώλης Γλέζος, είναι σε θέση να το κάνει.

Ο Γλέζος είχε καταδείξει την «αριστερή μαγκιά» του λίγες ημέρες νωρίτερα, όταν επισκέφθηκε μ’ ένα λουλούδι τον Κυριάκο Μητσοτάκη για να εκφράσει τα συλλυπητήρια του για τον θάνατο του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, στέλνοντας το μήνυμα ότι η ιδεολογική και πολιτική αντιπαλότητα δεν είναι υπεράνω των ανθρωπιστικών αξιών και της ζωής. Και πολύ περισσότερο δεν είναι πάνω από την πορεία και την ευημερία της χώρας.

Είναι λοιπόν σαφές ότι τα δυο μηνύματα του Μανώλη Γλέζου καυτηριάζουν όσους έξαλλους κάθε πλευράς καλλιεργούν τον διαιρετικό λόγο με αναφορές για «προσκυνημένους ή μη» και «είτε θα τους τελειώσουμε, είτε θα μας τελειώσουν». Αυτά δεν συνάδουν με την ιστορία και τη δράση της Αριστεράς του Γλέζου, του Κύρκου, του Παπαγιαννάκη…

Κανονικά θα ήταν αυτονόητες ενέργειες, ένα μήνυμα συνεννόησης των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων για να μην επικρατήσει η λογική του μίσους και της έχθρας για ευρωπαίους εταίρους και ανάμεσα σε φίλους και αντιπάλους, που όπως έχει ιστορικά αποδειχθεί, επιφέρει εθνικές καταστροφές . Όμως το αυτονόητο λείπει από τον δημόσιο λόγο τα επτά χρόνια της κρίσης. Κι έρχεται ο Μανώλης Γλέζος να μας το υπενθυμίσει με τον πιο εμφατικό τρόπο. Να μας πει ότι η ρητορική της μισαλλοδοξίας και του άκρατου λαϊκισμού είναι καταδικαστέες απ΄ όπου κι αν προέρχονται. Να μας πει ότι οι μύθοι και οι αυταπάτες οδηγούν τη χώρα στο γκρεμό και ότι η πολιτική συνεννόηση και η κοινωνική και εθνική συμφιλίωση είναι ο ασφαλής δρόμος για το μέλλον χωρίς να καταργούνται οι ιδεολογικές και πολιτικές απόψεις κανενός.

Ας χειροκροτήσουμε λοιπόν το θεωρητικά αυτονόητο μέχρι να γίνει και ρεαλιστικά και πραγματικά αυτονόητο.

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΑΙ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΟΥ. ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΤΗΣ GOOGLE ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

Follow @https://twitter.com/pitsiriki1

Πηγή