Η είδηση έλεγε: «Από το 2010 μέχρι και το τέλος του περασμένου έτους 5.260 δημόσιοι υπάλληλοι έβγαλαν με εμβάσματα στο εξωτερικό συνολικά 1,5 δισ. ευρώ». Αυτή η είδηση μέσα σε αυτές τις συνθήκες που ζούμε κατάφερε να κυριαρχήσει επί 3 ημέρες και να λειτουργήσει ως ένα ακόμη «επιχείρημα» εναντίον των «τεμπελχανάδων και διεφθαρμένων δημοσίων υπαλλήλων» που ως γνωστόν είναι όλοι όσοι εργάζονται στο Δημόσιο.

Επίσης, λειτούργησε και ως ένα ακόμη μέσο αγιοποίησης του Ιδιωτικού Τομέα καθώς εμφανίστηκαν διάφοροι αγνοί επιχειρηματίες να δηλώνουν με την ιδιότητα των opinion makers την αγανάκτησή τους λέγοντας «ως πότε θα πληρώνουμε φόρους για να πηγαίνουν σε αυτά τα λαμόγια!».

Ας ξεκινήσουμε με στοιχεία και αποδείξεις που είναι και τα αγαπημένα των νεοφιλελεύθερων αγανακτισμένων. Το 2013 η δαπάνη μισθοδοσίας όλου το Δημοσίου ανήλθε στα 24 δισ. ευρώ. Από αυτό το ποσό πληρώθηκαν όλοι, από τον τελευταίο νεοπροσλαμβανόμενο με 6μηνη σύμβαση μέχρι και τον πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Δηλαδή, πληρώθηκαν και τα λαμόγια δημόσιοι υπάλληλοι, αλλά και ο γιατρός που εφημερεύει 3 ημέρες σερί κι έχει να πληρωθεί εφημερίες 5 μηνών και ο γεωπόνος που τραβιέται στη λασπουριά με δικά του έξοδα και μέσο επειδή το Κράτος σταμάτησε να του τα παρέχει και οι λατρεμένοι ένστολοι της κυβέρνησης και το πλήρωμα του ΕΚΑΒ που παίζει τη ζωή του κορώνα – γράμματα οδηγώντας σαπάκια ασθενοφόρα και ο υπάλληλος της εφορίας που ακούει τα μπινελίκια του καθένα μας «για να τα μεταφέρει στους… αποπάνω» και τα συνεργεία που ελέγχουν την αγορά και ανακαλύπτουν αμέτρητους τόνους ακατάλληλων τροφίμων που διαφορετικά θα τα τρώγαμε και οι εκπαιδευτικοί στους οποίους εμπιστευόμαστε τα παιδιά μας.

Αυτός όλος ο μηχανισμός κοστίζει 24 δισ. ευρώ. Πάμε τώρα σε ένα άλλο στοιχείο. Σύμφωνα με το ΣΔΟΕ η φοροδιαφυγή ξεπερνά τα 40 – 45 δισ. ευρώ τον ΧΡΟΝΟ, ενώ στελέχη της Ευρωπαϊκής Ένωσης εκτιμούν ότι φθάνει τα 55 δισ. ευρώ. Αυτό είναι μόνο το ποσό της φοροδιαφυγής ετησίως. Σε αυτό το ποσό δεν περιλαμβάνεται η νόμιμη φοροδιαφυγή μέσω φοροαπαλλαγών, όπως ας πούμε αυτές των εφοπλιστών, που φυσικά θα είχαν εκτινάξει το ποσό σε άλλα μεγέθη.

Όλος ο «δαίμονας του Δημοσίου», λοιπόν, κοστίζει στο Κράτος πολύ λιγότερο από τα μισά που κοστίζει ο αγιοποιημένος και αγγελικά πλασμένος Ιδιωτικός Τομέας. Φυσικά, τα 55 δισ. ετήσιας φοροδιαφυγής δεν μπορεί να προέρχονται από τους τυροπιτάδες της Ελλάδας. Ακόμη κι αν αυτοί είχαν αναλάβει την αποκλειστική προμήθεια όλης της Ευρώπης με τυρόπιτες το ποσό δεν βγαίνει. Η μεγάλη φοροδιαφυγή γίνεται από τους μεγάλους επιχειρηματίες, με μεγάλο κύκλο εργασιών.

Ας πάμε τώρα σε ένα άλλο στοιχείο. Στην Τρόικα, της οποίας τα ευαγγέλια είναι το πολύτιμο πηδάλιο των νεοφιλελεύθερων, φιλελεύθερων, εκπροσώπων του αγιοποιημένου Ιδιωτικού Τομέα. Προβάλουν αυτοί και τα ΜΜΕ τους ότι κυρίαρχη προτεραιότητα της Τρόικας είναι η μείωση του Δημόσιου Τομέα. Ψέμα τεράστιο. Κυρίαρχη προτεραιότητα της Τρόικας από την πρώτη στιγμή μέχρι και σήμερα είναι ο έλεγχος της μεγάλης φοροδιαφυγής.

Εδώ μπορείτε να διαβάσετε πόσο εύκολο είναι να αποδειχτεί ότι η Τρόικα απαιτεί ενίσχυση των υπηρεσιών του Δημοσίου απέναντι στη φοροδιαφυγή και φυσικά όχι αποδυνάμωσή τους. Γράφει χαρακτηριστικά η έκθεση της Τρόικας: «Σχετικά με την κατάσταση της φορολογικής διοίκησης, διαπιστώνεται έλλειψη υλικοτεχνικής υποδομής, μεγάλες ελλείψεις προσωπικού για τη διενέργεια των φορολογικών ελέγχων και την είσπραξη των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το Δημόσιο, αλλά και απουσία κινήτρων για την κινητοποίηση του ανθρώπινού δυναμικού». Ελπίζω και αυτό να είναι κατανοητό. Άλλωστε είναι τόσο απλό όταν υπάρχουν στοιχεία.

Θα βρεθεί τώρα κάποιος να πει ότι δεν φοροδιαφεύγουν μόνο επιχειρηματίες, αλλά και δημόσιοι υπάλληλοι, θέλοντας να μας ξανατρίψει στη μούρη την είδηση της αρχής αυτού του κειμένου περί των 5.260 δημόσιων υπαλλήλων. Άλλωστε μετά τη συρρίκνωση του Δημοσίου για την οποία πανηγυρίζει ο ίδιος ο Κούλης του Μητσοτάκη, δεν απέμειναν και πολλά επιχειρήματα.

Πρώτον, κανείς λογικός άνθρωπος δεν αμφισβητεί ότι στο Δημόσιο υπάρχουν λαμόγια και διεφθαρμένοι. Αυτοί θα πρέπει να τιμωρούνται παραδειγματικά, αλλά κάποιοι ελεγκτικοί μηχανισμοί θα πρέπει να ελέγχουν την ύπαρξη επίορκων υπαλλήλων του Δημοσίου. Έλα όμως που κυρίως αυτούς τους μηχανισμούς ελέγχου είναι που δε συμπαθεί ο αγιοποιημένος Ιδιωτικός Τομέας. Άλλωστε αυτές οι ελεγκτικές υπηρεσίες ήταν από τις πρώτες που αποψιλώθηκαν μόλις ανέλαβαν οι μνημονιακές κυβερνήσεις. Σαφώς και δεν ήταν σύμπτωση. Στα σχέδια δεν υπάρχουν συμπτώσεις. Υπάρχουν στόχοι.

Δεύτερον, όταν αποκαλύπτονταν οι λίστες Λαγκάρντ, Λιχτενστάιν και λοιπές που πλέον ξεχάστηκαν, οι νεοφιλελεύθεροι, φιλελεύθεροι, εκπρόσωποι του αγιοποιημένου Ιδιωτικού Τομέα διερρήγνυαν τα ιμάτιά τους περί τεκμηρίου της αθωότητας λέγοντας ότι το έμβασμα σε ξένη χώρα δεν είναι από μόνο του αδίκημα. Το αντίθετο, είναι θεμιτή μέθοδος εξασφάλισης των χρημάτων. Τώρα, το γιατί δεν ισχύει το ίδιο και για τα εμβάσματα των 5.260 δημόσιων υπαλλήλων παραμένει άγνωστο. Τα εμβάσματα από μόνα τους δεν έχουν κάτι παράνομο. Από τον έλεγχο του τρόπου απόκτησης και μη δήλωσής τους θα προκύψει το έγκλημα. Τι όμως να πρωτοελέγξουν οι εναπομείναντες ελεγκτικοί μηχανισμοί; Τις λίστες; Τις offshore; Τους 5.260 δημοσίους υπαλλήλους;

Πολλές παρθένες πλάκωσαν ξαφνικά σε αυτόν τον τόπο. Οι ίδιοι που τόσα χρόνια φοροδιέφευγαν, λάδωναν ελεγκτές και ζητούσαν την ελαχιστοποίηση των ελέγχων και την κατάργηση των ελεγκτικών μηχανισμών, τώρα κάνουν επίδειξη ηθικής ζητώντας εξηγήσεις για το πώς ξέφυγαν φοροφυγάδες δημόσιοι υπάλληλοι. Ελάτε τώρα υποκριτές μου, κάποιοι από αυτούς θα είναι λαμόγια συνάδελφοί σας. Εκτός κι αν ο αγιοποιημένος χώρος της μεγάλης επιχειρηματικότητας εκνευρίστηκε επειδή ταρακουνήθηκε η αποκλειστικότητά του στην απάτη. Από μία πλευρά έχουν δίκιο. Σου λέει ο τάδε μεγαλοεργολάβος «ποια είναι αυτή η τυχαία κι άγνωστη κυρά – Σούλα που έχει λογαριασμό στην ίδια ελβετική τράπεζα μ’ εμένα;». Είναι θέμα πρεστίζ. Δεκτόν. Μπουρδέλο μπορεί να είμαστε, αλλά κάποιες αξίες δεν πρέπει να αγγίζονται.

Υγ: Κι επειδή φαντάζομαι ότι η εφημερίδα των κεφαλοκυνηγών του Δημόσιου τομέα δεν θα αμφισβητηθεί από τους λάτρεις της, ας κάνουν ένα κόπο να διαβάσουν κι αυτό.

Υγ2: Νιώθω την ανάγκη να επαναλάβω ότι πιστεύω πως στη σημερινή Ελλάδα η πληρωμή φόρων είναι καθαρή κλοπή. Δεν αντιλαμβάνομαι για ποιο λόγο να πληρώνει κάποιος φόρους, τη στιγμή που αν χρειαστεί νοσοκομείο θα πέσει πάνω στον κακοπληρωμένο έως απλήρωτο γιατρό που λέγαμε πριν και σε μία νοσηλεύτρια που θα έχει να φροντίσει άλλους είκοσι ασθενείς.

Για ποιο λόγο να πληρώνει κάποιος φόρους, τέλη κυκλοφορίας, εκτελωνισμούς, κι όταν χρειαστεί να πάει κάπου να πρέπει να χρυσοπληρώνει τα διόδια του κάθε Μπόμπολα για να οδηγεί σε δρόμους της Βυρηττού μετά από βομβαρδισμό.

Για ποιο λόγο να πληρώνει κάποιος ΕΝΦΙΑ από τη στιγμή που το Κράτος όχι μόνο δεν του παρέχει κάτι, αλλά ούτε καν χρησιμοποιεί μέρος αυτού του χαρατσιού για να ασφαλίσει υποχρεωτικά την κατοικία του ιδιοκτήτη σε περίπτωση καταστροφής. Σε ΑΥΤΗ την Ελλάδα, λοιπόν, δε με εκνευρίζει η φοροδιαφυγή, αλλά η υποκρισία, το ψέμα, ο ιησουιτισμός και οι παρθενοπιπίτσες του νεοφιλελευθερισμού που διεκδικούν το δικαίωμα της παρανομίας μόνο για την πάρτη τους.   ΚΑΡΤΕΣΙΟΣ