ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Ο Βαγγέλης Γιακουμάκης ήταν αγνοούμενος απο τις αρχές Φεβρουαρίου του 2015. Τελικά βρέθηκε το πτώμα του σήμερα, μερικές εκατοντάδες μέτρα μακριά απο τη σχολή που σπούδαζε σε κατάσταση προχωρημένης σήψης.

Δεν είναι μόνο το πτώμα του Βαγγέλη σε κατάσταση προχωρημένης σήψης. Μία ολόκληρη χώρα και μία ολόκληρη κοινωνία σαπίζει καθημερινά και πλέον μοιάζει αδύνατη η οποιαδήποτε προσπάθεια αναστροφής της κατάστασης. Ο δρόμος προς την καταστροφή δεν φαίνεται να έχει γυρισμό. Έχουμε γράψει άπειρες φορές ότι η κρίση της χώρας είναι πολλαπλή και όχι μόνο οικονομική. Είναι κρίση αξιακή, ηθική, πολιτισμική, κοινωνική και πολιτική. Είναι όλα αυτά τα σκατά που βλέπουμε να εκτοξεύει ο ένας στον άλλο και προς όλες τις κατευθύνσεις. Είναι ο εαυτός μας που είδαμε στον καθρέφτη και τρομάξαμε απο την εικόνα.

Ο Βαγγέλης, που τελικά δεν ήταν όσο άντρας πρέπει να είναι ο λεβέντης Κρητικός, ή τουλάχιστον αυτό έδειξε το αντρόμετρο των δολοφόνων του, δεν είναι η εξαίρεση. Δυστυχώς για την Ελλάδα είναι ο κανόνας. Πιο πριν, ήταν η κοπέλα απο τη Βουλγαρία που βιάστηκε στην Αμάρυνθο γιατί ήταν πολύ «προκλητική». Η τοπική κοινωνία, που όπως κάθε τοπική κοινωνία είναι γεμάτη συντηρητισμό, εσωστρέφεια και υποκρισία, έκρινε ότι πρέπει να προστατέψει τα τέκνα της. Λίγο μετά, ήταν η καθαρίστρια Κωνσταντίνα Κούνεβα που αποφάσισε να μη σκύψει το κεφάλι στους εκβιασμούς και τις απειλές της εργοδοσίας και για αυτό βρέθηκε με το κεφάλι της βουτηγμένο μέσα σε ένα κουβά με βιτριόλι. Αν η κοπέλα στην Αμάρυνθο ήταν «προκλητική», η Κούνεβα ήταν «ενοχλητική».

Να προσθέσουμε τώρα τις μαζικές πορείες που έχουν γίνει παλιότερα στη Φλώρινα για να απελευθερωθεί μπάτσος που είχε κριθεί προφυλακιστέος μετά απο τη δολοφονία μετανάστη; Ή μηπως να γράψουμε για όλους αυτούς τους άστεγους σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη που αργοπεθαίνουν αβοήθητοι; Να πούμε για τους χρήστες ηρωίνης που βρέθηκαν νεκροί στους πιο κεντρικούς δρόμους της Ομόνοιας και δεν υπήρχε ένας ευλογημένος ελληνοχριστιανός να καλέσει ένα ασθενοφόρο; Να μιλήσουμε για άγνωστες λέξεις όπως αλληλεγγύη και αλληλοβοήθεια; Να πούμε για τα ανθρώπινα δικαιώματα που δεν έχουν καμία αξία; Ή μήπως να πούμε για τα εργασιακά δικαιώματα που καταργήθηκαν μέσα σε 2-3 χρόνια χωρίς να υπάρξει η παραμικρη κοινή και συντονισμένη αντίδραση;

Ο Βαγγέλης δεν είναι ο ένας φίλε αναγνώστη, είναι ο ένας απο τους πολλούς. Ήταν ο λάθος άνθρωπος, στη λάθος χώρα, τη λάθος εποχή. Ήταν ο «λίγο άντρας», στην Ελλάδα, την εποχή της κρίσης. Όπως καταλαβαίνεις, εδώ δεν υπάρχει χώρος για διαφορετικούς και εναλλακτικούς. Εδώ έχουμε κρίση και θα επιβιώσει ο πιο δυνατός, δηλαδή ο πιο άθλιος, ο πιο ελεεινός, ο πιο ρουφιάνος και ο πιο αδίστακτος. Και η τοπική κοινωνία απλά δεν ξέρει. Δεν είδε ποιος ή ποιοι ήταν αυτοί που ταλαιπωρούσαν ένα άτομο συστηματικά. Δεν είχε την αρμοδιότητα να αναλάβει δράση, να πει μία κουβέντα, να κάνει κάτι. Τα ευγενικά χαρακτηριστικά του έλληνα φανερώνονται μόνο σε τουρίστες το καλοκαίρι.

Όταν βγεις απο το σπίτι σου για να πας εκεί που είναι να πας, μην πιστέψεις τους μετεωρολόγους και τις προβλέψεις τους. Όχι, δεν έχει φτιάξει ο καιρός και ο ήλιος που βλέπεις κατα διαστήματα μπορεί να σε ξεγελάσει. Ντύσου καλά, φυσάει αδιαφορία…