Όταν το διαφορετικό πρέπει να πεθάνει…

Aristotelis_Onasis

Ο Βαγγέλης Γιακουμάκης ήταν 20 χρονών όταν δολοφονήθηκε από Αίλλυναις. Οι Αίλλυναις είναι ένα κράμα βαθιά συντηρητικών, φοβικών, αδύναμων, κομπλεξικών, μνησίκακων ατόμων.

Οι Αιλλυναις μεγάλωσαν μαθαίνοντας πως το αποδεκτό είναι αυτό που συμβαδίζει με τη θρησκεία τους, την οικογενειακή τους κατάσταση, τη δική τους νοοτροπία και μόνο. Φοβούνται το διαφορετικό, τρέμουν τους ανθρώπους που παρεκκλίνουν από τη νόρμα που τους έχουν μάθει.
Επειδή κανείς δεν αντέχει να αντιλαμβάνεται πως είναι αδύναμος, οι Αίλλυναις επιλέγουν αντανακλαστικά τον τρόπο που τους κάνει να ξεχνούν το πόσο αδύναμοι είναι οι ίδιοι. Εντοπίζουν τον διαφορετικό μέσα στην κοινωνία. Στη συνέχεια, προσπαθούν με κάθε τρόπο να τον εξαφανίσουν σωματικά ,πνευματικά, ψυχικά.

Οι Αίλλυνες έχουν δικό τους θεό. Τον θεό του φόβου, του αίματος, της πατριαρχίας, του ισχυρού. Καθημερινά προσπαθούν να τον εξευμενίσουν και μια στο τόσο του προσφέρουν κάποια θυσία.

Οι Αίλλυναις σκοτώνουν αυτόν που τους υπενθυμίζει το ποσο ανθρωπάκια είναι γιατί δεν αντέχουν να εκμηδενίζονται. Λυσσάνε, σκοτώνουν δολοφονούν κι όσο δεν αντιμετωπίζουν την ψυχολογική τους ανεπάρκεια, κινδυνεύει ο κάθε ένας που δεν ανήκει στην αρρωστημένη κοινωνία τους.

Τα παιδιά που κάνουν οι Αίλλυναις τα γαλουχούν με μπόλικα πατριαρχικά σκατά κι έτσι το παιδί μαθαίνει από μικρό πως οι άντρες δεν πρέπει να δείχνουν τα συναισθήματα τους, πρέπει να είναι σκληροί κι ότι πρέπει να εξουσιάζουν. Αν είναι γυναίκες μαθαίνουν πως πρέπει να υποτάσσονται στους άντρες, ότι προορίζονται για τεκνοποίηση και διαιώνιση του είδους καθώς κι ότι είναι ανίκανες για οτιδήποτε χωρίς την εξουσία του άντρα.

Όποιος τολμήσει να παραβεί τη νόρμα εκτελείται με συνοπτικές διαδικασίες. Είναι εχθρός γιατί ξύνει την πληγή της ανελευθερίας και της ανεπάρκειας που έχουν οι Αίλλυναις.

Εχθρός τους είναι ο διαφορετικός, όποιος έχει άλλο χρώμα δέρματος από το δικό τους, όποιος έχει διαφορετική σεξουαλική προτίμηση από τους ίδιους, αυτός που λατρεύει άλλον θεό,εκείνος που έχει διαμορφώσει διαφορετικό αξιακό σύστημα, ο ελεύθερος άνθρωπος. Γενικά το διαφορετικό. Όταν ένα άτομο, μια ομάδα ή μια κοινωνία νιώθει την βιολογική,πολιτισμική και ιστορική της υπεροχή έναντι ενός άλλου ατόμου, ομάδας ή κοινωνίας και προσπαθεί να την επιβάλλει αυταρχικά, τότε υπάρχει ο κατάλληλος όρος που χαρακτηρίζει αυτήν την κατάσταση: φασισμός.

Η ελληνική κοινωνία είναι βαθύτατα συντηρητική κι αποτέλεσε εύφορο έδαφος για τον φασισμό που γιγαντώνεται στις μέρες μας.

Ο Βίκτωρ Ουγκό είχε πει: «Η κοινωνία προετοιμάζει το έγκλημα. Ο εγκληματίας το διαπράττει.» Το έγκλημα του Βαγγέλη Γιακουμάκη είναι συλλογικό. Τον Βαγγέλη Γιακουμάκη τον σκότωσαν όλοι οι Αιλλυναις καθώς και άτομα που δεν ανήκουν στην κοινωνία τους που όμως σιωπούν μπροστά τους μαι τους αποδέχονται.

Όση ώρα γράφω, κοιτάζω την φωτογραφια του και δε μπορώ να πάρω τα μάτια μου απ’τα δικά του. Σαν εχθρός του κάθε Αίλλυνα έχω να πω μια συγγνώμη. Μια συγγνώμη για όσες φορές δεν προστατεψα αυτόν που είχε στοχοποιήσει η εκάστοτε ομάδα, μια συγγνώμη σ’αυτόν που οι πολλοί μαζεύτηκαν και αποφάσισαν πως δεν τους κάνει, επειδή δεν είναι σαν κι αυτούς.
Μια συγγνώμη σ’αυτόν που η τυφλωμένη, ξεδοντιάρα, σαπισμένη κοινωνία έκρινε πως πρέπει να υποφέρει, γιατί διαφέρει από αυτό που εκείνη ορίζει ως κανονικό.

Να χαίρεστε τον φασισμό σας Αιλλυναις, σας διαβεβαιώ πως είναι αυθεντικός κι ότι έχει ποτίσει και το τελευταίο υγρό της ύπαρξης σας.