Κόμμα Τσίπρα, Κόμμα Σύριζα και στη μέση Παπανδρέο..
Την στιγμή της φιλελεύθερης πολιτικής της ελληνικής κυβέρνησης, η αριστερή πλατφόρμα του Σύριζα μέσω του κ. Λαφαζάνη και το δημοκρατοσοσιαλιστικό ΠΑΣΟΚ μέσω του κ. Παπανδρέου φτιάχνουν το έδαφος για το «ατύχημα» εκλογών. Θα πρέπει να υπάρχει πάντα ένας που θα το «παίζει» αριστερός όταν η αριστερά είναι στην εξουσία και «αναγκάζεται» να αποποιηθεί τις αριστερές ιδεολογίες για χάρη της Ε.Ε. Επίσης θα πρέπει να συμμετέχει ένας πολιτικός σοσιαλιστής που θα κάνει την ολοκληρωτική γέφυρα μεταξύ «αριστεράς και δημοκρατίας».
Το πείραμα της «πρώτης φορά αριστερά» δεν πέτυχε όπως περίμεναν οι ψηφοφόροι του Σύριζα εφόσον ημέρα με την ημέρα βλέπουν ότι οι «αριστεροί» γίνονται όλο και περισσότερο φιλελεύθεροι για να ταιριάξουν στον φεντεραλισμό της Ε.Ε. Έτσι λοιπόν, σχεδιάζεται το σχέδιο Β” των αρχιτεκτόνων της πολιτικής κατάστασης της χώρας χρησιμοποιώντας την «αριστερά της αριστεράς» μέσω Λαφαζάνη. Κύριο ρόλο στο παιχνίδι ήδη άρχισε να παίζει ο καθαρός από παλιές αμαρτίες του ΠΑΣΟΚ, Γιώργος Παπανδρέου.
Κόμμα Τσίπρα με ολίγον Παπανδρέου
Από την πλευρά του ο Σύριζα χωρίς πλέον τις «κόκκινες γραμμές» ετοιμάζει την Ενωτική Κίνηση ή αλλιώς «Συνιστώσα Τσίπρα» ή «Κόμμα Τσίπρα» (ένα κατασκεύασμα παρόμοιο με το «Κίνημα» Παπανδρέου). Σε αυτό το νέο κόμμα τον κυρίαρχο ρόλο θα παίξουν πρώην συνιστώσες του Σύριζα, άκρως φιλοευρωπαϊκές όπως η «Πλατφόρμα 2010″ των Παπαδημούλη, Δούρου, Μπαλάφα αλλά και παλιών στελεχών του ΠΑΣΟΚ που μεταλλάχτηκαν σε «αριστερούς». Ανάμεσα σε αυτούς πρόσωπα που είναι ήδη στην κυβέρνηση και που έχουν διαχωρίσει εδώ και τρεις μήνες με τις υπογραφές διαπραγματεύσεων και συμφωνιών με τους δανειστές, την θέση τους μίλια μακρυά από την «αριστερή πλατφόρμα» που αντιπολιτεύεται αν και είναι ισχυρό κομμάτι της εξουσίας.
Δεν είναι καθόλου τυχαία η θέση του κ. Λαφαζάνη το τελευταίο διάστημα όσον αφορά την θέση που πρέπει και δεν κρατά ο κ. Τσίπρας στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές. Όσο περνάει ο καιρός η θέση του «αντιπολιτευόμενου» στελέχους του Σύριζα γίνεται όλο και πιο ανταγωνιστική.
«Αν δεν μπορέσουμε να πετύχουμε στο να αλλάξουμε θετικά την κοινωνία, το καλύτερο που θα έχουμε να κάνουμε είναι να αφήσουμε την κυβερνητική σκυτάλη», δήλωσε ο κ. Λαφαζάνης στην «Καθημερινή της Κυριακής»
Λες και είναι ήδη αρχηγός κόμματος, ο υπουργός της κυβέρνησης Τσίπρα κάνει προτάσεις την ώρα των διαπραγματεύσεων για το πώς θα πρέπει να γίνονται και τι θα πρέπει να απαιτήσει η Ελλάδα: «Αυτή την ώρα η Ελλάδα δε χρειάζεται απλώς κάποιες κόκκινες γραμμές που να διασώζουν ορισμένα κρίσιμα κεκτημένα, όσο κι αν αυτό είναι αναγκαίο», λέει ο κύριος Λαφαζάνης και εξηγεί πως «η χώρα μας χρειάζεται επειγόντως ένα θετικό και πολύ συνεκτικό προοδευτικό πρόγραμμα-πακέτο το οποίο να δίνει προτεραιότητα στην απομείωση του χρέους, στην παροχή ισχυρής ρευστότητας στην οικονομία και στην ανάπτυξη με παραγωγικό προσανατολισμό».
Καθόλου τυχαία δεν είναι επίσης η «διακριτική» εμφάνιση του κυρίου Παπανδρέου. Μετά την επίσκεψή του στο Μαξίμου (αν και δεν είναι αρχηγός κόμματος που είναι μέσα στην Βουλή) ο κύριος Παπανδρέου κάνει παρεμβάσεις συμφωνώντας με την επιλογή δημοψηφίσματος που είναι ένα από τα φανερά όπλα της κυβέρνησης τα οποία τα δείχνει όταν έρχονται τα δύσκολα με τους δανειστές: Δημοψήφισμα. » Η κυβέρνηση Τσίπρα ίσως να αναγκαστεί να κάνει δημοψήφισμα», έγραψε σε άρθρο του στην γερμανική Frankfurter Allgemeine.
Αυτό όμως που αποδεικνύει ότι η ρήξη με την «αριστερή» πλευρά του Σύριζα είναι αυτό που γράφει ο πρόεδρος του «Κινήματος» :»Ένα δημοψήφισμα θα είχε δημιουργήσει μια σύμπνοια στην ελληνική κοινωνία σχετικά με την αναγκαιότητα των μεταρρυθμίσεων. Αντίθετα με την Πορτογαλία ή την Ιρλανδία, δεν υπήρχε τέτοια συναίνεση στην ελληνική πολιτική ελίτ. Επιπροσθέτως πολλά άλλα κόμματα και συνδικάτα απέρριπταν κατηγορηματικά τις μεταρρυθμίσεις».
Το κόμμα της πλατφόρμας ή ο Παλιός Σύριζα
Ποιοι είναι οι αυτοί που τραβάνε συνεχώς το μανίκι του κ. Τσίπρα για τις μεταρρυθμίσεις και τη οπισθοχώρηση στις «κόκκινες γραμμές»; Μα φυσικά, η αριστερή πλατφόρμα του κ. Λαφαζάνη.
Αργά ή γρήγορα, αναγκαία ή συνταγματικά, η χώρα θα πρέπει να πάει σε εκλογές (αν δεν τις προλάβει ένα στημένο δημοψήφισμα από την Ε.Ε). Η φιλελεύθερη γραμμή της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, των ΑΝΕΛ, του Σύριζα και όλων των παρακομμάτων που έχουν δημιουργηθεί τα 5 τελευταία χρόνια πρέπει να έχουν ένα φιλοευρωπαϊκό «αριστερό» κόμμα για να καθησυχάσουν τον λαό. Να του δώσουν την νέα ελπίδα ότι υπάρχει και αντιπολίτευση αλλά όχι του αντιευρωπαϊκού επιπέδου του ΚΚΕ και βέβαια όχι της ναζιστικής Χρυσής Αυγής.
Ο κ. Λαφαζάνης τυχαία και πάλι δήλωσε στην εφημερίδα «Αγορά» τα εξής:»Αν στόχος των κυρίαρχων κύκλων της ΕΕ και του ΔΝΤ είναι να βάλουν την ιστορική ελληνική Αριστερά να «λερώσει» τα χέρια της μέσα σε μια συμφωνία αντεργατικού και νεοφιλελεύθερου “βούρκου’, προκειμένου να πνίξουν κάθε αριστερή προοπτική για τις επόμενες δεκαετίες σε Ελλάδα και Ευρώπη, χτυπούν λάθος πόρτα. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν προσφέρεται ως πειραματικός σωλήνας για τα βρώμικα σχέδια δυσφήμησης και σπίλωσης των αριστερών ιδεών και οραμάτων».
Ποια επιλογή έχει ο πολυσυνεντευξιαζόμενος υπουργός Λαφαζάνης αν τελικά ο Σύριζα «λερώσει» τα χέρια του σε μια συμφωνία αντίθετη με τις αριστερές ιδέες και οράματα; Ποιος θα είναι ο πολιτικός που θα συνεχίσει να τα «εμπορεύεται» ψηφοθηρικά. Ιδού η απορία!
γράφτηκε Στον τοίχο
