ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Στις 20 Ιουλίου του 1974, η Τουρκία εισέβαλε στην Κύπρο και έκτοτε κατέχει το 37% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας. Εκμεταλλευόμενη το άφρον πραξικόπημα της χούντας των Ελλήνων συνταγματαρχών και των ντόπιων λακέδων τους, εκτέλεσε την «ειρηνευτική επιχείρηση» προκειμένου να υλοποιήσει τους μακροχρόνιους στρατηγικούς σχεδιασμούς της και να πατήσει τα χώματα της Κύπρου. Τη Δευτέρα τα χαράματα οι σειρήνες θα ηχήσουν σ΄ ολόκληρη τη νήσο για να θυμήσουν στους κατοίκους τις εφιαλτικές στιγμές που έζησαν πολλοί το τραγικό εκείνο ξημέρωμα της 20ής Ιουλίου του ΄74.

Η ηγεσία και ο λαός απέτισαν την Κυριακή φόρο τιμής στους πεσόντες και τους αγωνιστές της αντίστασης με ομιλίες και τελετές στις εκκλησίες και στα στρατόπεδα, ανάμεσα στα οποία και αυτό της ΕΛΔΥΚ στην παρουσία του πρόδρου Αναστασιάδη, αρχηγών κομμάτων και άλλων παραγόντων. Η προσοχή όλων τώρα είναι στραμμένη στην κάθοδο του Τούρκου προέδρου Ταγίπ Ερντογάν, δεδομένης της νέας θετικής εικόνας που επικρατεί στις συνομιλίες Αναστασιάδη-Ακιντζί. Η Λευκωσία περιμένει το μήνυμα που θα μεταφέρει ο Ερντογάν και αναλόγως θα αντιδράσει.

Ομήρου: Όχι στην παραχάραξη της ιστορίας

Στο μεταξύ, ο κυπριακός λαός θυμάται τους ήρωες του και παραδειγματίζεται από τα κατορθώματα τους. Μιλώντας στο μνημόσυνο των πεσόντων ο πρόεδρος της κυπριακής βουλής Γιαννάκης Ομήρου, του οποίου η αντιστασιακή δράση τις ημέρες του ΄74 είναι καλά γνωστή, τόνισε μεταξύ άλλων:

«Σαράντα ένα χρόνια από το δίδυμο έγκλημα της προδοσίας και του εγκλήματος και οι μνήμες ολοζώντανες. Το προδοτικό πραξικόπημα ενάντια στον Εθνάρχη Μακάριο, η μεγαλύτερη προδοσία στη σύγχρονη ελληνική ιστορία, ανοίγει την κερκόπορτα στον καραδοκούντα Αττίλα. Τα γεγονότα κατέδειξαν ότι το πραξικόπημα υπήρξε η πρώτη φάση μιας δίδυμης συνωμοσίας καλά σχεδιασμένης από ξένα συνωμοτικά κέντρα, που χρησιμοποίησε ως όργανα την ελλαδική χούντα και την εγκληματική οργάνωση της ΕΟΚΑ Β’. Στόχος ήταν ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος και το δημοκρατικό κίνημα που αποτελούσαν εμπόδιο στην επιβολή αντεθνικής λύσης στο Κυπριακό. Σήμερα, 41 χρόνια μετά, διακηρύσσουμε ότι ουδέποτε θα ανεχθούμε την πλαστογράφηση της αλήθειας και την παραχάραξη της ιστορίας. Ασφαλώς οι κατοχικές συνθήκες επιβάλλουν ενότητα και λαϊκή συμφιλίωση. Η ενότητα, όμως, πρέπει να στηρίζεται στον σεβασμό της ιστορικής αληθείας, τη συντήρηση της ιστορικής μνήμης και να θεμελιώνεται στην έμπρακτη καταδίκη της προδοσίας και των ενόχων και τη διαφύλαξη των δημοκρατικών θεσμών.

Σήμερα, 41 χρόνια μετά την προδοσία και το έγκλημα ενάντια στην πατρίδα μας, τα τραγικά αποτελέσματα εξακολουθούν να υπάρχουν και να απειλούν την Κύπρο και τον λαό της. Οι πρόσφυγες, οι αγνοούμενοι, οι εγκλωβισμένοι εξακολουθούν να αποτελούν την καθημερινή δραματική υπόμνηση της εθνικής συμφοράς και να μας υποδεικνύουν το μέγα χρέος για απελευθέρωση της πατρίδας μας. Σαράντα ένα χρόνια από τότε. Και φέτος, όπως και πέρσι, όπως κάθε χρόνο, θυμόμαστε και τιμούμε τους ηρωικούς μας νεκρούς. Με φορτισμένες μνήμες. Με οράματα τραυματισμένα. Μέσα στους επάλληλους και φαύλους κύκλους της ανατροπής αξιών, της διχοτόμησης και του άγους της κατοχής, της σύλησης των ιερών και των οσίων μας, των προσφύγων που πεθαίνουν με το νόστο του γυρισμού, των αγνοουμένων που η τύχη τους, προς δόξαν της διεθνούς υποκρισίας, παραμένει ανεξακρίβωτη, των εγκλωβισμένων που ως ελεύθεροι πολιορκημένοι πολιορκούν τις ενοχές και τις ευθύνες. Αλλά και της οικονομικής κρίσης και της βαριά τραυματισμένης οικονομικής μας κυριαρχίας από ανάλγητες εντολές των δανειστών».

Συντάκτης: Ακης Φάντης
Λευκωσία – Ανταπόκριση