ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Ποτέ δεν μου έχει φανεί δύσκολο να βρω χρήματα για να κάνω μια ταινία. Το δύσκολο είναι να βρεις την ιδέα. Μετά θα ανακαλύψεις τον τρόπο. Μη χρησιμοποιούμε τα χρήματα ως δικαιολογία». Το να χρηματοδοτήσει ο Λονδρέζος Ασίφ Καπάντια τις ταινίες του, ειδικά τα ντοκιμαντέρ του, μπορεί να είναι λιγάκι πιο εύκολο απ’ ό,τι για άλλους, ειδικά μετά την τεράστια κριτική αναγνώριση του «Senna», το 2010.

Οσο για την ιδέα, το πλεονέκτημα του Καπάντια δεν είναι μόνο αυτή – είναι κι ο τρόπος που έχει να καταπιάνεται με πρόσωπα γνώριμα και να αποκαλύπτει την εσωτερική, κρυφή τους διάσταση. Κι αυτό ακριβώς κατάφερε στο «Amy: το κορίτσι πίσω από το όνομα». Μετά την πρεμιέρα στις Κάνες προβάλλεται στις ελληνικές αίθουσες, δίνοντάς μας μια πολύτιμη, λίγο γνωστή εικόνα, για ένα κορίτσι που νομίζαμε ότι ξέραμε καλά, την Εϊμι Γουάινχαους. Ο Καπάντια μας εξηγεί ότι δεν ήταν ποτέ φανατικός θαυμαστής της. «Είχα τα άλμπουμ της, δεν την είδα όμως ποτέ σε συναυλία, δεν τη γνώρισα ποτέ. Αλλά δεν συνηθίζω να κάνω ταινίες για ανθρώπους που θαυμάζω απεριόριστα. Μάλλον συνδέθηκα μαζί της περισσότερο γιατί ήταν ένα ντόπιο κορίτσι, βέρα Λονδρέζα, παρά για τη μουσική της. Η πραγματική αποκάλυψη για μένα ήταν όταν άρχισα να βλέπω το υλικό από τα εφηβικά, νεανικά της χρόνια. Και ξαφνικά είπα, είναι υπέροχη, αληθινά αστεία, αληθινά έξυπνη, είναι γλυκιά, είναι cool, θα ήθελες να είσαι φίλος της και να βγαίνετε μαζί».

Μπορεί η ταινία να προκάλεσε την οργή του πατέρα και ατζέντη της Εϊμι Γουάινχαους, ο Καπάντια όμως επιμένει ότι δεν προσεγγίζει ποτέ τα θέματά του με συγκεκριμένη ατζέντα. «Ο κύριος ρόλος μου ήταν να βρω ανθρώπους που δεν είχαν μιλήσει ποτέ δημόσια, δεν είχαν βγει ποτέ στην τηλεόραση, ούτε είχαν γράψει βιβλίο, τους πιο κοντινούς φίλους της Εϊμι, και να τους πείσω να με εμπιστευτούν. Εκείνοι που βρίσκονταν γύρω της, που την αγαπούσαν, μου μίλησαν γι’ αυτήν. Κανονικοί άνθρωποι, όπως ήταν κι εκείνη στην αρχή, ώσπου μεταφέρθηκε σ’ αυτό το άλλο σύμπαν. Ενας ένας μάς εμπιστεύτηκαν κι άρχισαν να μας δίνουν υλικά: «έχω αυτό το βιντεάκι, έχω αυτό το μήνυμα στον τηλεφωνητή μου, εκείνες τις φωτογραφίες».

»Κι αυτά συνέθεσαν την ταινία. Είμαι ειλικρινής, δεν τους είπα ποτέ ψέματα. Κι όταν είδαν την ταινία, με πήραν τηλέφωνο και μου είπαν, χαιρόμαστε πολύ που έγινε, που παρουσιάστηκε η αλήθεια της. Η Εϊμι είχε κακή φήμη, ο κόσμος δεν την είχε περί πολλού. Ελπίζω ότι μια μέρα, όταν περάσει λίγος καιρός, θα γίνει αντιληπτό ότι η ταινία την τιμά. Δεν ξέρω κανέναν που να μην τη συμπαθήσει αφού τη δει. Δεν είναι καλό να βλέπουν πόσο απίθανη και ταλαντούχα ήταν, αντί να ανησυχούν τόσο πολύ για τους ίδιους; Η ταινία είναι για εκείνην, όχι για τους υπόλοιπους, κι αυτό είναι μάλλον που δεν μπορούν εύκολα να δεχτούν».

Η Εϊμι Γουάινχαους και η σύντομη, μόλις ώς τα 28 της χρόνια, αυτοκαταστροφική ζωή της έγινε σε όλους μας γνωστή από τους παπαράτσι, τα βιντεάκια στο youtube, την επικαιρότητα που την ακολούθησε με πάθος. Ο Καπάντια, όμως, ανακάλυψε την αλήθεια της περισσότερο στους στίχους των τραγουδιών της, πραγματικό ημερολόγιο. «Οι στίχοι της είναι η ζωή της», μας λέει. «Τότε είναι που γίνεται εκπληκτικά εύγλωττη. Δε λένε ψέματα. Είναι απίστευτοι, είναι εντυπωσιακοί, αληθινή ποίηση, παρότι ήταν τόσο νέα. Και φυσικά εκεί βρίσκονται όλες οι απαντήσεις, μόνο που δεν το κατάλαβε κανείς εγκαίρως. Ολοι ξέρουμε τα τραγούδια, αλλά ποτέ δεν τα ακούσαμε πραγματικά. Αν ακούσεις τους στίχους του “Love Is a Losing Game”, νιώθεις ότι καταλαβαίνεις τα πάντα. Οταν το κοινό γνώρισε την Εϊμι Γουάινχαους, ήταν ήδη αρκετά καταβεβλημένη. Αυτό είναι το πραγματικό σοκ. Οταν έγινε διάσημη, ήταν ήδη πολύ αργά. Και το χειρότερο είναι ότι όλος ο κόσμος λάτρεψε το “Rehab”, χωρίς να συνειδητοποιούν την ειρωνεία».

Παρ” όλα αυτά, ο Ασίφ Καπάντια δεν θέλει να γενικεύει το αξίωμα του «live fast, die young» που συνοδεύει πολλούς σταρ: «Δεν συμπαθώ την ιδέα ότι πολύ νέοι άνθρωποι γίνονται πολύ διάσημοι, πολύ γρήγορα. Εξαρτάται φυσικά από το πόσο ασφαλής είσαι και τι σύστημα υποστήριξης έχεις. Υπάρχουν πολλοί καλλιτέχνες, σε διάφορα μέσα, που μπορούν να τα καταφέρουν, αλλά γενικά νομίζω ότι έχει να κάνει με το ποιοι βρίσκονται γύρω σου. Αν δεν έχεις κάτι γερό γύρω σου και, μαζί, μια δίοδο διαφυγής, δεν θα τα βγάλεις πέρα. Και νομίζω ότι αυτό συνέβη στην Εϊμι Γουάινχαους».

Η ταινία «Amy: το κορίτσι πίσω από το όνομα» βγήκε από την Odeon…

ΕΦΗΜΕΡΊΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΏΝ