Η μέρα που πέθανε η μουσική

wpid-wp-1454453690680.jpeg

Σαν σήμερα, τις πρωινές ώρες της 3ης Φεβρουαρίου του 1959 έμελλε να είναι μια μέρα τραγική για την παγκόσμια ιστορία της μουσικής. Τρεις αστέρες της rock ‘n’ roll, παγκόσμιου βεληνεκούς, χάνουν βίαια την ζωή τους, όταν το αεροπλάνο που επέβαιναν πέφτει λίγο πιο έξω από την Αϊόβα των ΗΠΑ. Πρόκειται για το καλλιτεχνικό αντίπαλον δέος του ‘Ελβις Πρίσλεϊ, Μπάντι Χόλι, τον Ρίτσι Βάλενς και τον Τζάιλς «Μπιγκ Μπόπερ» Ρίτσαρντσον.

Ο Ντον Μακ Λιν στο τραγούδι του με τίτλο «American Pie» έγραψε τον στίχο «η μέρα που πέθανε η μουσική» και έτσι έμεινε το τραγικό αυτό συμβάν στην ιστορία.

Οι τρεις καλλιτέχνες δεν ήταν τυχαίοι. Παρά τα 29 χρόνια του Τσάιλς Ρίτσαρντσον, τα 23 του Μπάντι Χόλι και τα μόλις 18 του Ρίτσι Βάλενς, είχαν ήδη προλάβει να κάνουν τεράστια επιτυχία στις ΗΠΑ. Τραγούδια όπως τα «That’ll Be the Day», «Peggy Sue», «It’s So Easy» και «La Bamba» ήταν λίγα μόνο από τα κομμάτια που γνώρισαν τεράστια επιτυχία στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1950. Λίγο πριν το τραγικό δυστύχημα οι τρεις σουπερσταρ της εποχής έδιναν καθημερινά συναυλίες σε κάθε γωνιά των Ηνωμένων Πολιτειών.

Η μοιραία πτήση

Έχοντας τελειώσει άλλη μία επιτυχημένη συναυλία στο Κλίαρ Λέικ της Αϊόβα ο Μπάντι Χόλι, o Μπιγκ Μπόπερ και ο Ρίτσι Βάλενς ετοιμαζόντουσαν για τον επόμενο σταθμό τους που ήταν το Φάργκο της Βόρειας Ντακότα. Θέλοντας να κερδίσει λίγο παραπάνω χρόνο ξεκούρασης ο Μπάντι Χόλι αποφάσισε μαζί με δύο μέλη του συγκροτήματος του, τον Τόμι Όλσαπ (κιθάρα) και τον Γουάιλον Τζένιγκς (μπάσο), να ταξιδέψουν με ένα μικρό αεροπλάνο. Λίγο πριν ξεκινήσουν ο Γουάιλον Τζένιγκς παρεχώρησε τη θέση του στον άρρωστο Μπιγκ Μπόπερ ενώ ο Τόμι Όλσαπμε και ο Ρίτσι Βάλενς άφησαν τελικά τη ‘’θεά τύχη’’ να αποφασίσει για το ποιος θα επιβιβαστεί, στρίβοντας το νόμισμα και έχοντας σα νικητή τον τελευταίο.

image

image

Λίγα λεπτά μετά την απογείωση και μέσα σε φοβερή χιονοθύελλα, το αεροπλάνο συνετρίβη, με τους τρεις καλλιτέχνες να βρίσκουν τραγικό θάνατο. Οι εμπειρογνώμονες αποφάνθηκαν ότι η πτώση του οφειλόταν στις κακές καιρικές συνθήκες και σε λάθη του νεαρού και άπειρου πιλότου.

Μπάντι Χόλι, ο ανταγωνιστής του Έλβις

Ο Μπάντι Χόλι ξεκίνησε την πορεία του μαζί με τους Crickets έχοντας παραγωγό τον περίφημο Νόρμαν Πίτυ. Μαζί με τους Τσακ Μπέρυ και Καρλ Πέρκινς θεωρείται από τους μεγαλύτερους τραγουδιστές, κιθαρίστες και συνθέτες της δεκαετίας του ’50 και όχι μόνο. To 1957 ήρθε η πρώτη μεγάλη προσωπική του επιτυχία με το κλασικό “Peggy Sue” (No3 στις ΗΠΑ) για να κατακτήσει λίγο αργότερα την κορυφή με το προφητικό ‘’ That’ll Be The Day’’.

Αν και βαθειά επηρεασμένος από τον Έλβις Πρίσλει κατάφερε να φτιάξει το δικό του προσωπικό στυλ κερδίζοντας πολλούς θαυμαστές και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Στην Αγγλία μάλιστα τα τραγούδια γινόντουσαν μεγάλες επιτυχίες αρκετά χρόνια μετά τον θάνατο του. Οι Beatles είναι ένα απ’ τα δεκάδες συγκροτήματα που έχουν αναγνωρίσει την επιρροή του Holly στη μουσική τους. Ήταν μόλις 22 ετών.

Ο πολυτάλαντος Τζάιλς «Μπιγκ Μπόπερ» Ρίτσαρντσον

Ο Τζάιλς «Μπιγκ Μπόπερ» Ρίτσαρντσον είχε γνωρίσει λίγους μήνες πριν μεγάλη επιτυχία με το ‘’Chantilly Lace’’(No 6 στις ΗΠΑ) και αν και ήταν ο μεγαλύτερος της παρέας (28 ετών), το μέλλον του διαφαίνονταν λαμπρό. Γεννήθηκε, όπως και ο Μπάντι Χόλι, στο Τέξας και εκτός από καλός dj ήταν και εξαιρετικός συνθέτης. Έγραψε μάλιστα μεταξύ άλλων τα περίφημα «White Lightning» και ‘’Running Bear» τα οποία έγιναν τεράστιες επιτυχίες από τους George Jones και Johnny Preston αντίστοιχα.

Η παραμυθένια αλλά σύντομη ζωή του Ρίτσι Βάλενς

Ο Μεξικανικής καταγωγής Ρίτσι Βαλενς ήταν μόλις 17 ετών. Παρά το νεαρό της ηλικίας του είχε καταφέρει να φτάσει μέχρι το Νο2 στις ΗΠΑ με την εκπληκτική μπαλάντα ‘’Donna’’. Συνδύαζε ιδανικά τη latin με την rock ‘n’ roll μουσική έχοντας σαν χαρακτηριστικότερο δείγμα το κλασικό ‘’La Bamba’’. Με αυτό το τίτλο μάλιστα γυρίστηκε το 1987 μία ταινία που είχε σαν θέμα τη ζωή του, γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία και φέρνοντας, υπό τους ήχους των Los Lobos, τα τραγούδια του και πάλι στην επικαιρότητα.

image

http://tvxs.gr/news/san-simera/i-mera-poy-pethane-i-moysiki