ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Θυμάσαι παλιά που μας είχαν πάρει την Ελλάδα και μας είχαν σκλαβωμένους 400 χρόνια;;Τότε, ένας μόνος του, ονόματι Κολοκοτρώνης, κατάφερε να ξεσηκώσει και να ελευθερώσει μαζί με άλλους γεναίους ήρωες, την Ελλάδα μας, χύνοντας το αίμα τους, ντουφεκίζοντας τον εχθρό, για να είναι οι επόμενες γενιές ελεύθερες και όμορφες, χωρίς μπούρκες, βασανιστήρια γυναικών.. Να μπορούν να περπατάνε με τα ακουστικά στα αφτιά και το κινητό στο χέρι χωρίς να φοβούνται μην βρεθούν χωρίς χέρι και κεφάλι την επόμενη στιγμή..!!

Σήμερα, αυτή την ώρα που μιλάμε, έτσι όπως ενεργήσαμε μέχρι τώρα, κινδυνεύουμε να βρεθούμε με αυτόν τον κίνδυνο.. Μας παίρνουν πάλι την Ελλάδα μας, χωρίς να ιδρώσουν καν, ενώ απο τη μεριά μας έχει ήδη χυθεί αίμα κι εμείς κοιτάμε..

Ξέρεις, τόσα χρόνια, αγωνιζώσουν με σουβλάκι στο χέρι και μια σημαία παρδαλή, επειδή η τσέπη σου άδειαζε. Η δική σου τσέπη μόνο, δεν σε ένοιαζε για την διπλανή που αγωνιζόταν για τον ίδιο λόγο, χωρίς να νοιάζεται βέβαια και για την δική σου.

Δεν σε ένοιαξε Έλληνα μαντρωμένε και διχασμένε ότι για να φουσκώσει η δική σου τσέπη για λίγο, πρέπει να δώσεις αντάλλαγμα το σπίτι σου, την χώρα που σε γέννησε. Ότι τώρα που με τα χαρτιά σου παίρνουν το σπίτι θα κινδυνεύσεις να σκύψεις το κεφάλι, αν το εχεις και θα αδειάσεις απο μονο σου την τσέπη σου πληρώνοντας φόρους στους ξένους χωρίς να τους χρωστας..

Τους έκανες το χατήρι και ξέχασες την ιστορία σου.
Δυστηχώς τώρα Κολοκοτρώνη δεν έχουμε κι όσοι πήγαν να τον πλησιάσουν, είναι πλέον κάτω απο τη Γη. Τώρα τί;; Θα επιτρέψεις να την ξαναζησεις;; Τώρα που την θυμήθηκες, ψάχνεις ηγέτη για να ξεκινήσεις; Κι αν δεν βρεις, θα παραδοθείς;;

Θυμήσου όμως Έλληνα πως σε κάθε μάχη ήμασταν λιγότεροι απο τον εχθρό κι όμως τους νικούσαμε