ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Πάθος για τον δημόσιο χώρο. Προσόψεις κτιρίων, τοίχοι ταλαιπωρημένοι από τον καιρό, προθήκες καταστημάτων: Ο καμβάς του γεννημένου στην Λιθουανία καλλιτέχνη δρόμου Ernest «Zach» Zacharevic.

Στα σύνορα της τέχνης και του αστικού τοπίου κινείται. Χρησιμοποιεί λάδι, στένσιλ, σπρέι, γλυπτική, δημιουργώντας διάδραση των έργων του και της τοποθεσίας που επιλέγει. Σε πάρα πολλές πόλεις του κόσμου, με τις δυναμικές συνθέσεις του να εκφράζουν ενδοσκοπικές σκέψεις πάνω στην κουλτούρα, την παιδική ηλικία και τα χαρακτηριστικά μιας κοινότητας.

Το μεγαλύτερο μέρος των έργων μου είναι αυθόρμητο, λέει. Αναγνωρίζει την ιδιαίτερη σημασία του εκάστοτε περιβάλλοντος στη δουλειά του: «Κάθε τοπίο έχει τον χαρακτήρα του, την κουλτούρα του και τις δικές του ιστορίες.

Συχνά, δεν καταφέρνω να έχω έμπνευση για το τι θα ζωγραφίσω πριν βρω χρόνο να δω τον χώρο και να βιώσω το άμεσο περιβάλλον».

Ξοδεύει χρόνο επισκεπτόμενος ξανά και ξανά τον χώρο που θα ζωγραφίσει «αναλογιζόμενος τι ανήκει εδώ και πώς θα συνομιλήσει με το περιβάλλον.

Στο στούντιο, προετοιμάζω για τους τοίχους όσο το δυνατόν περισσότερο για να περιορίσω τον χρόνο που θα δαπανήσω να ζωγραφίσω στο ύπαιθρο» εξηγεί ο «Zach», απαντώντας σε ερωτήσεις που του έθεσε το designboom.

«Βλέπω τη δουλειά μου περισσότερο σαν μια στιγμή που συλλαμβάνει την καθημερινή ζωή, παρά σαν μια περίτεχνη αφήγηση» εξομολογείται. «Και αυτό λειτουργεί περισσότερο με το θέμα της νοσταλγίας των παιδικών χρόνων, θέμα που επανέρχεται ξανά και ξανά στη δουλειά μου».

http://www.efsyn.gr/arthro/i-nostalgia-ton-paidikon-hronon