Ο Παπασταύρου δεν είναι ντροπή

wpid-wp-1460005406496.jpeg

image

Η διαρροή των 11,5 εκατομμυρίων εγγράφων της τέταρτης μεγαλύτερης δικηγορικής εταιρείας που κρύβει χρήματα στον οικονομικό παράδεισο του Παναμά, έφερε ήδη τους πρώτους της καρπούς. Στη Φινλανδία έπεσε η κυβέρνηση, στο Περού πιέζεται και στην Βρετανία αναμένεται να παίξουν σημαντικό ρόλο ακόμα και στο δημοψήφισμα για το Brexit. Φαντάσου τι ονόματα βρίσκονται μέσα στα εκατομμύρια, για να φέρνουν οι πρώτες χιλιάδες εγγράφων τέτοια αποσταθεροποίηση.

Από τη στιγμή που τα χαλινάρια βγήκαν εντελώς από το σύστημα και οι τράπεζες αφέθηκαν ελεύθερες να κάνουν ότι γουστάρουν, ο ήδη τερατώδης καπιταλισμός μετατράπηκε σε ένα αδυσώπητο καζίνο. Αυτό με τη σειρά του, κινεί τον κόσμο με μίζες, παράνομες δοσοληψίες, μαγειρέματα. Μαύρο χρήμα.

Έτσι, οι εξωχώριες εταιρείες, οι offshore, δεν προέκυψαν ως παρενέργεια αυτού του συστήματος. Αντιθέτως, αποτέλεσαν ένα σημαντικό εργαλείο για την ολοκλήρωσή του.

Σε έναν χρεοκοπημένο κόσμο που υπάρχουν άνθρωποι που ζουν με δύο ευρώ την ημέρα, την ώρα που υπάρχουν άνθρωποι που κερδίζουν έως και εκατομμύρια δολάρια την ώρα, εταιρείες-φαντάσματα και σκιώδης τραπεζικοί λογαριασμοί είναι η καλύτερη κάλυψη.

Ένα τέτοιο σύστημα που κάνει τα πάντα για να κρύψει το μαύρο χρήμα, θα ήταν ανόητο να μην παίρνει τα μέτρα του για κάθε λεπτομέρεια. Και όταν έχεις εκατοντάδες εκατομμύρια, ή ακόμα και δισεκατομμύρια καβατζομένα, το ποιος θα εμφανίζεται στο γκισέ για να κάνει ανάληψη για είναι μια σημαντική λεπτομέρεια.

Ο Guardian έγραψε την Τετάρτη πως εμπρός στο μαύρο χρήμα που κρύβεται στην Αμερική και την Βρετανία, οι καταθέσεις του Παναμά είναι φραγκοδίφραγκα. Βέβαια, ακόμα και για να πάει το χρήμα στον Παναμά, θα πρέπει με κάποιον τρόπο να φύγει από την κάθε χώρα.

Σιγά το δύσκολο. Άλλωστε, ποιος είπε πως η Credit Suis, η UBS και η Goldman Sachs είναι ιδρύματα που εργάζονται για την παγκόσμια ειρήνη;

Στην Ελλάδα, η λίστα Λαγκάρντ έσκασε αφού ένας δημοσιογράφος πήρε την πρωτοβουλία να την δημοσιεύσει, την ώρα που οι φήμες γι’ αυτή σέρνονταν για μήνες. Τα πρώτα δύο χρόνια από τη στιγμή που δημοσιεύτηκε ελέγχθηκαν 50 υποθέσεις, τον τρίτο χρόνο άλλες 500 και το 2015 μερικές εκατοντάδες.

Οι οικονομικοί εισαγγελείς που εξέταζαν την λίστα κατήγγειλαν στο τέλος του ’14 παρεμβάσεις κι απειλές στην έρευνά. Ξεχνάει κανείς τους Μουζακίτη και Πεπόνη; Τις απειλές όμως δεν τις έκανε ο Παπασταύρου.

Τι βρεμένος, τι μούσκεμα;

Αφού ότι πρόστιμο και να του κόβανε, ο φίλος του ο Μιωνί θα το πλήρωνε. Όπως και έγινε, με τα 3,5 εκατ. ευρώ που του δάνεισε ο φίλος τους. Φαίνεται βέβαια, πως οι οικονομικοί εισαγγελείς δεν καταλαβαίνουν από φιλίες. Και τους δύο μαζί κάλεσαν για εξηγήσεις.

Από την πρώτη στιγμή όμως, το όνομα του Παπασταύρου βρέθηκε στο επίκεντρο της κοινωνικής κατακραυγής. Παράλληλα, αυτό δεν τον εμπόδισε καθόλου να βρεθεί στο πλευρό του Σαμαρά, να διαπραγματευτεί με τους δανειστές και να συμμετάσχει στις διαδικασίες του συμβιβασμού με τη Siemens.

Γιατί; Μα επειδή, πολύ απλά, αυτές τις υπηρεσίες προσφέρει. Να εμφανίζεται εκείνος όταν σκουραίνουν τα πράγματα για τον πελάτη του, όταν πλακώνουν οι μπάτσοι που λέμε, και να αναλαμβάνει την ευθύνη ώστε να μην πάει το αφεντικό του αυτόφωρο.

Το λέει ο ίδιος στο βιογραφικό του. Παρέχει πρόσβαση σε πολλές εξωχώριες εταιρείες που εκείνος έφτιαξε. Το λέει και στις ανακοινώσεις του, το έκανε για φίλους.

Βέβαια, σήμερα θα πρέπει να είναι πολύ στεναχωρημένος. Γιατί με την τροπή που έχουν πάρει τα πράγματα έχει τρομερά διαφυγόντα κέρδη. Τα ακούει πλέον από όλους, και στερεοφωνικά. Πότε για τη λίστα Λαγκάρντ και πότε τα Panama Papers. Αλλά κερδίζει μόνο από εκείνους που μπορεί να τον πληρώνουν γι’ αυτό.

Αποκλείεται να είναι πελάτες του όλοι όσοι βρίσκονται στις λίστες. Στη λίστα είναι πάνω από 2.000 ονόματα, ενώ τα στοιχεία από τον Παναμά αφορούν άλλους 240. Κι όμως, μόνο το όνομα του Παπασταύρου τραγουδάμε. Γιατί μόνο αυτόν ξέρουμε.

Άμα πάντως στην κυβέρνηση ενδιαφέρονται για το μαύρο χρήμα στην Ελλάδα, δεν χρειάζεται να πάνε μακριά. Στο Κρανίδι, το 2013 υπήρχαν 190 offshore εταιρείες. Και τι εταιρείες. Συστήθηκαν, λέει, την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων. Και προτίμησαν το Κρανίδι επειδή είχε μόλις δύο υπαλλήλους στην τοπική εφορία, τότε.

Σήμερα, πόσους υπαλλήλους, και πόσους Παπασταύρου έχει;

image

https://rebeliskos.wordpress.com/2016/04/07