Ενα συναρπαστικό σενάριο συνομωσίας διακινείται τις τελευταίες ώρες από Ρώσους bloggers οι οποίοι κάνουν λόγο για δηλητηρίαση του Ερντογάν με το ραδιενεργό στοιχείο πολώνιο-210, μια υγρή ουσία περίπου 250.000 φορές πιο τοξική από το υδροκυάνιο. Σύμφωνα με τους Ρώσους bloggers το “ατύχημα” συνέβη τις προηγούμενες ώρες στην διάρκεια της επίσκεψης του Τούρκου ηγέτη στη Μόσχα.

Εδώ όπου η συνάντησή του με τον Ρώσο πρόεδρο Βλάντιμιρ Πούτιν προκάλεσε παγκόσμια αίσθηση. Είχε προηγηθεί η κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού από τουρκικά F-16, η οργισμένη αντίδραση του Πούτιν, η εξίσου επιθετική αντίδραση του Ταγίπ Ερντογάν και ξαφνικά έρωτας στη Μόσχα.

«Η επίσκεψή σας, η οποία σημειώνεται σε μία πολύπλοκη κατάσταση για την Τουρκία, υποδεικνύει ότι όλοι μας θέλουμε να αναβιώσουμε το διάλογο και να αποκαταστήσουμε τις σχέσεις για το καλό του τουρκικού και του ρωσικού λαού», είπε ο Πούτιν υποδεχόμενος τον Ερντογάν.

«Καταδικάζουμε τις αντισυνταγματικές ενέργειες στην Τουρκία. Ελπίζω ο τουρκικός λαός να μπορεί να επιλύσει την κατάσταση», είπε χαρακτηριστικά ο Ρώσος πρόεδρος και τάχθηκε κατά «όλων των ειδών» των πραξικοπημάτων.

Επισήμανε δε, ότι ήταν «ένας από τους πρώτους επικεφαλής κρατών» που κάλεσε τον Ερντογάν μετά την απόπειρα ανατροπής της τουρκικής κυβέρνησης για να τον στηρίξει ώστε να ξεπεραστεί η πολιτική κρίση.

Σχετικά με το τηλεφώνημα του Ρώσου ηγέτη, μάλιστα, ο Ερντογάν τον ευχαρίστησε και πρόσθεσε: «Η κλήση σας μετά την απόπειρα πραξικοπήματος με έκανε πολύ χαρούμενο».

Στο ίδιο θερμό κλίμα ο Τούρκος ηγέτης εξέφρασε την ευγνωμοσύνη μου «για αυτή την ευκαιρία να είμαι μαζί σας και να σας συναντήσω», συμπληρώνοντας πως «έχουμε πολλά να συζητήσουμε. Η περιοχή έχει πολιτικές προσδοκίες από την Τουρκία και τη Ρωσία. Μπορούμε να λύσουμε προβλήματα μαζί».

Νωρίτερα, μάλιστα, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων TASS έκανε λόγο για «καινούρια αρχή» ανάμεσα στις δύο χώρες, εκφράζοντας, μάλιστα, την πεποίθηση να «γυρίσει μία νέα σελίδα στις διαπραγματεύσεις με τον φίλο μου Βλάντιμιρ».

Το “Κουρδιστό Πορτοκάλι” μεταφέρει με επιφύλαξη τη σχετική φημολογία την οποία ενισχύει ο διαχρονικός τρόπος με τον οποίο οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες καθαρίζουν του λεκέδες.

«Η ζωή προχωράει και περνάει γρήγορα. Αλλαγές έχουν σημειωθεί στο πλαίσιο των επαφών μας. Θέλουμε να αποκαταστήσουμε τις σχέσεις μας. Αυτό που θέλουμε είναι ένα μεσοπρόθεσμο χρονοδιάγραμμα. Θα πραγματοποιηθεί τον ερχόμενο καιρό γιατί θέλουμε να γίνει σύντομα», είπε ο Πούτιν.

Ολοκληρώνοντας, ο Ρώσος πρόεδρος χαρακτήρισε «φίλους» τους Τούρκους και πρόσθεσε πως οι δύο πλευρές πρέπει να ξεπεράσουν τις δυσκολίες τους καθώς αυτό θα αποδειχθεί ωφέλιμο και για τα δύο κράτη.

Ο Αλεξάντερ Λιτβινένκο ήταν πρώην κατάσκοπος της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Ασφαλείας (FSB), ο οποίος επέκρινε την πολιτική του Βλαντιμίρ Πούτιν και ο οποίος δηλητηριάστηκε με πολώνιο 210, ισχυρό ραδιενεργό ισότοπο, κατά τη διάρκεια συνάντησής του με πρώην πράκτορα της KGB, όπως φημολογείται. Η δηλητηρίαση προκάλεσε τον θάνατό του, ο οποίος από τη Δύση, αποδίδεται σε ενέργειες της ρωσικής κατασκοπείας, δημιουργώντας παράλληλα παγκόσμια αίσθηση κυρίως λόγω της φωτογραφίας που δημοσιεύθηκε και η οποία απεικόνιζε παραμορφωμένο τον Λιτβινένκο λίγο πριν το τέλος της ζωής του.

Το πολώνιο προέρχεται από την επεξεργασία του μεταλλεύματος ουρανίου κι είναι άκρως επικίνδυνο καθώς σε περίπτωση κατάποσης, εισπνοής ή επαφής με τραύματα μπορεί να αποβεί θανατηφόρο καθώς διασκορπίζεται μέσω του αίματος στον οργανισμό καταστρέφοντας παράλληλα τα κύτταρα των περισσότερων βασικών οργάνων αλλά και μεγάλο αριθμό εγκεφαλικών κυττάρων. Θεωρητικά, μόνο ένα γραμμάριο πολωνίου μπορεί να εξοντώσει μέχρι και 20 εκατομμύρια ανθρώπους.

Δυο πράκτορες της ΚGB ζήτησαν από τον Λιτβινένκο μια συνάντηση, όταν εκείνος ζούσε στο Λονδίνο, επειδή, δήθεν, ήθελαν να συνεργαστούν μαζί του ως σύμβουλοι επενδύσεων σε ρωσικές εταιρείες. Η πρώτη τους απόπειρα απέτυχε, καθώς στην συνάντηση τους σε ένα καφέ στην οδό Γκρόσβενορ, ο Λιτβινένκο δεν άγγιξε το ποτό που του προσέφεραν και που περιείχε το δηλητήριο.

Ο –ανυποψίαστος για τον πραγματικό τους ρόλο- Λιτβινένκο εξακολουθούσε να παραμένει ζωντανός. Έτσι, αποφασίστηκε να κανονιστεί μια δεύτερη συνάντηση, την 1η Νοεμβρίου, αυτή τη φορά στο ξενοδοχείο Μιλένιουμ, στο Λονδίνο.

Οι δυο Ρώσοι έπρεπε να είναι προσεκτικοί, ώστε να μην αφήσουν πίσω τους ίχνη που θα τους «φωτογράφιζαν» για τυχόν απόπειρα δολοφονίας. Ο Λουγκοβόι, ειδικός ων σε θέματα παρακολουθήσεων, κατάφερε να εντοπίσει, όπως γράφει ο Χάρντινγκ, το μοναδικό «τυφλό» σημείο του ξενοδοχείου, όπου δεν το κατέγραφε μια από τις 48 CCTV κάμερες: ο χώρος του μπαρ του ξενοδοχείου, το λεγόμενο Πάιν Μπαρ. Εκεί κλείστηκε η συνάντηση με τον Λιτβινένκο.

Οι Ρώσοι σκόπευαν να κάνουν ένα διπλό «χτύπημα», ώστε να είναι καλυμμένοι από κάθε άποψη: αν ο Λιτβινένκο αρνιόταν πάλι να πιει το ποτό που του προσέφεραν, θα τον μόλυναν σε μια επίσκεψη του στην παρακείμενη τουαλέτα.

Έτσι, λίγο πριν την συνάντηση, που είχε οριστεί στις 4 το μεσημέρι, οι κάμερες της ρεσεψιόν συνέλαβαν στις 3.32 τον Λουγκοβόι και τον Κοβτούν να πηγαίνουν προς το μπάνιο, που βρίσκεται δίπλα στην αίθουσα υποδοχής και το μπαρ. Οι κάμερες κλειστού κυκλώματος δεν έδειξαν τι ακριβώς έκαναν οι δυο άντρες στις τουαλέτες, αλλά η έρευνα κατόπιν έδειξε πως στο δεύτερο αριστερά κουβούκλιο, υπήρχε μεγάλη συγκέντρωση ραδιενεργού πολωνίου, τόσο πάνω στο χερούλι της πόρτας, όσο και στις βρύσες του νιπτήρα. Οι Ρώσοι προφανώς αδιαφορούσαν για την υγεία των υπόλοιπων χρηστών της τουαλέτας, προκειμένου να πετύχουν τον στόχο τους.

Ο Λιτβινένκο έφτασε στις 15.59 και οι τρεις τους μπήκαν στο Πάιν Μπαρ. Ο Λιτβινένκο ουδέποτε επισκέφτηκε την τουαλέτα. Όμως από το κρεβάτι του νοσοκομείου μετά, διηγήθηκε στον επιθεωρητή της Σκότλαντ Γιάρντ, Μπρεντ Χάιατ, τι ακριβώς διημείφθη ανάμεσα στους τρεις άντρες το μοιραίο εκείνο μεσημέρι της 1ης Νοεμβρίου.

«Ο σερβιτόρος με ρώτησε αν θέλω κάτι κι εγώ του απάντησα όχι. Ο Λουγκοβόι μου είπε «υπάρχει λίγο τσάι μέσα στην τσαγιέρα, αν θέλεις, πιες». Οπότε εγώ έβαλα λίγο τσάι και το ήπια. Μισό φλιτζάνι. Ίσως να πήρα 3 ή 4 ρουφηξιές, όχι πολύ», είπε ο Λιτβινένκο, που, δίχως να το γνωρίζει, είχε μόλις υπογράψει την θανατική του καταδίκη.

Όπως είπε κατόπιν ο Λιτβινένκο, σε ερώτηση του επιθεωρητή Χάιατ, κανείς από τους άλλους δυο συνδαιτυμόνες του δεν ήπιε από το τσάι που δοκίμασε ο ίδιος. Ακόμη κι αυτό όμως δεν του κίνησε καμία υποψία.

Η συνάντηση διήρκεσε είκοσι λεπτά, οπότε ο Λουγκοβόι με τον Κοβτούν, πεπεισμένοι πως η επιχείρηση δηλητηρίασης του Λιτβινένκο είχε πετύχει, αποφάσισαν να φύγουν.

Όπως προκύπτει από την αστυνομική έρευνα, ο Κοβτούν μετά τη συνάντηση ανέβηκε στο δωμάτιο του, με τον αριθμό 382, και έριξε το υπόλοιπο υγρό πολώνιο στο νιπτήρα. Όταν το εγκληματολογικό τμήμα εξέτασε το δωμάτιο του Κοβτούν, στο σημείο πίσω από τον νιπτήρα έδειξε υψηλότατες συγκεντρώσεις πολωνίου της τάξεως των 390.000 μπεκερέλ. Μια τόσο υψηλή συγκέντρωση ραδιενέργειας μπορεί να είχε μόλις μια πηγή: πολώνιο.

Ο Λιτβινένκο, με τη σειρά του, πήγε σπίτι του κι από εκείνο το απόγευμα και μετά μετρούσε μόλις μερικές ημέρες ζωής.

Ο Λιτβινένκο διακομίστηκε στο λονδρέζικο νοσοκομείο University College στις 17 Νοεμβρίου με οξείς πόνους στο στομάχι. Μέχρι τότε, η δηλητηρίαση από πολώνιο ήταν τόσο σπάνια στα ιατρικά χρονικά, ώστε οι γιατροί χρειάστηκαν πολλές ημέρες μέχρι να εξακριβώσουν τι είχε συμβεί στον Λιτβινένκο.

Επίσης, η παρουσία του στο ανθρώπινο σώμα είναι επίσης πολύ δύσκολα ανιχνεύσιμη, ενώ και τα συμπτώματα της δηλητηρίασης από πολώνιο [μεταξύ αυτών, καταστροφή του μυελού των οστών και περιφερειακή νευροπάθεια] μοιάζουν με αυτά από λιγότερο ισχυρές ουσίες, όπως το θάλλιο, συστατικό για το ποντικοφάρμακο. Έτσι, αρχικά οι γιατροί αποφάνθηκαν πως ο Λιτβινένκο δηλητηριάστηκε από θάλλιο.

Την επόμενη ημέρα, κατέφτασε η Σκότλαντ Γιάρντ προκειμένου να ερευνήσει τις συνθήκες δηλητηρίασης του «Εντουιν Ρεντγουολντ Κάρτερ», που ήταν το κωδικό όνομα-ψευδώνυμο που είχαν δώσει οι μυστικές υπηρεσίες στον Λιτβινένκο.

Ο Λιτβινένκο από το μεσημέρι της 18ης Νοεμβρίου μέχρι την 20ή Νοέμβρη, έδωσε συνολικά 18 συνεντεύξεις στον επιθεωρητή Χάιατ και τον συνάδελφο του, Κρις Χόαρ.

Συνεντεύξεις συνολικής διάρκειας οκτώ ωρών και 57 λεπτών που συμπεριλαμβάνονται στο βιβλίο του Χάρντινγκ κι αποτελούν, όπως λέει ο βρετανός δημοσιογράφος «μια απόπειρα ενός ανθρώπου στις τελευταίες του στιγμές του να επιλύσει ο ίδιος το μυστήριο της δολοφονίας του».

«Μόνο τρεις άνθρωποι θα μπορούσαν να το κάνουν αυτό σε μένα», λέει ο Λιτβινένκο, «ο Μάριο [Σκαραμέλα, ένας εκ των συνεργατών του], ο Κοβτούν και ο Λουγκοβόι. Κι είμαι πεπεισμένος πως κάποιος εκ των τριών αυτών έδρασαν υπό την σκέπη των Ρωσικών Μυστικών Υπηρεσιών [της FSB]. Κι αν συνέβη αυτό, τότε πήραν εντολή από έναν και μόνο άνθρωπο: τον πρόεδρο της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Βλαντίμιρ Πούτιν», τονίζει ο Λιτβινένκο.

«Φυσικά, όσο είναι ακόμη πρόεδρος της χώρας, ο Πούτιν είναι αδύνατο να προσαχθεί ως ο άνθρωπος που ενορχήστρωσε την απόπειρα εναντίον μου, όμως είμαι σίγουρος πως αν κάποια στιγμή αυτομολήσει ένα ανώτατο στέλεχος της FSB στη Δύση, τότε θα παραδεχθεί πως ο Πούτιν διέταξε την δολοφονία μου», καταθέτει ο Λιτβινένκο.

Η κατάσταση της υγείας του 43χρονου Ρώσου άρχισε να επιδεινώνεται με ραγδαίο ρυθμό. Πλέον, είχαν υποστεί βλάβη τα νεφρά του, ενώ είχε χάσει και όλα τα μαλλιά του.

Στο πλευρό του στάθηκε μέχρι το τέλος του η σύζυγος του, Μαρίνα, και ο μικρός γιος του, Ανατόλι. Στις 22 Νοεμβρίου ο Λιτβινένκο υπέστη δυο συνεχόμενες καρδιακές προσβολές, καθώς το δηλητήριο είχε πλέον εισχωρήσει τόσο βαθιά, ώστε του είχε προκαλέσει καρδιακή ανεπάρκεια. Οι γιατροί του Γιουνιβέρσιτι Κόλετζ κατάφεραν να τον κρατήσουν στην ζωή και τον τοποθέτησαν σε κατάσταση κώματος και με μηχανική υποστήριξη. Ήταν όμως φανερό πως δεν θα άντεχε πολύ ακόμη.

Την επόμενη ημέρα, η γυναίκα και το παιδί του τον επισκέφτηκαν, έκατσαν μαζί του και στις 8 το απόγευμα κι αποχώρησαν για την οικία τους, στην περιοχή Μάσγουελ Χιλ του Λονδίνου. Στις 9μιση η Μαρίνα έλαβε ένα τηλεφώνημα από τον γιατρό Τζέιμς Ντάουν, ο οποίος της ανακοίνωσε πως ο Λιτβινένκο είχε υποστεί στις 8.51 και μια τρίτη καρδιακή προσβολή.

Όταν η Μαρίνα και ο Ανατόλι επέστρεψαν εσπευσμένα στο νοσοκομείο, οι γιατροί δεν τους οδήγησαν στο δωμάτιο του Αλεξάντερ, αλλά στο διπλανό δωμάτιο: το νεκροτομείο.

Μετά την νεκροψία, οι γιατροί διαπίστωσαν πως το σώμα του Λιτβινένκο ήταν γεμάτο με πολώνιο.

Μάλιστα, ο θάνατός του άργησε να επέλθει γιατί την ίδια μέρα που δηλητηριάστηκε, ο Λιτβινένκο καταλαβαίνοντας πως από κάτι δηλητηριάστηκε, πραγματοποίησε πλύσεις στομάχου με μαγγάνιο, γεγονός που καθυστέρησε σε μεγάλο βαθμό την επίδραση του πολωνίου στον οργανισμό του.

Ωστόσο, δεν μπορούσε να κάνει τίποτα άλλο παρά να καθυστερήσει έστω και λίγο την τελική έκβαση της υγείας του…

Πηγή