Εννιά υποψήφιοι για τέσσερις θέσεις. Ένας στους δυο κερδίζει δηλαδή. Σκέτο λαχείο, αν σκεφτούμε ότι για μια θέση σε πεντάμηνο, που έγινε οκτάμηνο, αντιστοιχούν οκτώ τουλάχιστον υποψήφιοι. Αν ρωτήσεις για μόνιμους; Όσους παίρνουν δηλαδή, η αναλογία είναι συντριπτική. Άλλοτε σαράντα για μια θέση, άλλοτε περισσότεροι…

Έξω όμως το Mega. Κρίμα, και δεν το έβλεπα καθόλου. Για να δω τι χάνω. Προπαγάνδα ασφαλώς. Τουλάχιστο θα έχουμε ιδιωτικά κανάλια και ιδιωτικά συνεργεία καθαρισμού. Ότι κάνουν στην ενημέρωση τα ιδιωτικά κανάλια, κάνουν στην καθαριότητα οι εταιρείες. Προσοχή! Άλλο οι εργαζόμενοι. «Τ” αφεντικό κάνει τη δουλεία», σύμφωνα με το Συμβούλιο της Επικαρπίας.
Είπαν να πάρουν μερικές καθαρίστριες με λίγο μεγαλύτερο μισθό κι έγινε χαμός! Συλλήψεις, φυλακίσεις, μόνο εκτελέσεις δεν έγιναν. Τουλάχιστο το αποφύγαμε αυτό. «Είναι που τους ξεσκατώνουμε» μου είχε πει πριν χρόνια μια καθαρίστρια που αγωνίζονταν μαζί με άλλες για το αυτονόητο. Με τον καημό πήγε. Τρεις κι εξήντα, ανασφάλιστη, με την απόλυση να κρέμεται πάνω από το κεφάλι, να μαζεύει σκατά. Πάλι καλά που δεν μάζευε νεοφιλελέδες να μολυνθεί. Πριν την Κρίση αυτά, σκέψου τώρα τι γίνεται.
Κάποια κτήνη πανηγύρισαν που θα στοιχίσει διπλάσια η καθαριότητα, ενώ θα πάρουν λιγότερο από τα μισά οι εργαζόμενοι. Νεοδημοκράτες και βρικόλακες έχουν τα ίδια γούστα. Τους πρώτους όμως δεν τους πιάνει το σκόρδο, ο ήλιος και τα σχετικά. Να δοκιμάσουμε σκόρδο με ληγμένο γιαούρτι; Πιθανόν να είναι πιο δραστικό.
Η ιδιωτική προβατοβούλια λοιπόν είναι ιερή. Πιο ιερή από τους ναούς. Κι ας μην μπορούν οι ιδιώτες να απεξαρτηθούν από το κράτος από το οποίο παίρνουν δουλειές και χαριστικά δάνεια. Όχι όλοι φυσικά, οι ημέτεροι. «Τα μεταξωτά βρακιά θέλουν κι επιδέξιους κώλους». Κι από πισινούς τα κόμματα άλλο τίποτα.
Η Ελληνική «Δικαιοσύνη». Με Δ κεφαλαίο. «Όπου φυσά ο άνεμος». Αν ήταν καμιά δεκαριά χιλιάδες έξω από το δικαστήριο ίσως να ήταν κομματάκι διαφορετική η απόφαση. Αλλά πιο προκλητικός είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Αφού οι νόμοι είναι τέτοιοι, αφού ψηφίζετε κι εφαρμόζετε μνημόνια, πιστεύετε ότι υπάρχει δικαστής να εφαρμόσει άλλο νόμο; Ποιός νομοθετεί; Η Μέρκελ, εντάξει, αλλά ποιός είναι τυπικά υπεύθυνος; Ξεχνάτε, ότι οι δικαστές τηρούν αυτά που εσείς ψηφίζετε; Κι αν αυτά είναι άδικα, τότε εφαρμόζουν το άδικο. Όταν πρόκειται να γίνει κάτι καλό, έστω μισό, κουτσουρεμένο (γιατί εργαζόμενοι που καλύπτουν διαρκείς ανάγκες πρέπει να είναι μόνιμοι), υπάρχει δικαιολογία! «Δεν αφήνουν οι δανειστές, οι νόμοι κλπ». Όταν όμως είναι να βολέψουν τους δικούς τους, τότε έχουν το ελεύθερο! Πόσες φορές θα τους σιχτιρίσουμε πριν τους στείλουμε στο διάολο;
Και την κυβέρνηση σε ιδιώτες την έχουμε αναθέσει. Υπάλληλοι είναι οι βουλευτές, γερμανική υπεργολαβία είναι η Βουλή. Κι αμερικάνικη, αφού έχει γίνει κοινοπραξία. Μόνο που τους χρυσοπληρώνουμε εμείς.
Το κράτος στοιχίζει πολλά μας λένε. Έλα όμως που οι ιδιώτες στοιχίζουν περισσότερα. Γιατί; Γιατί είναι το κέρδος στη μέση. Ο ιδιώτης θα θελήσει να βγάλει χρήμα, δεν το νοιάζει πως. Κι αν έχει «πλάτη» πάει να πει πως θα βγάλει τρελά λεφτά. Όπως οι τυχεροί με τα κανάλια. Απορία: Αν μπήκαν μέσα οι προηγούμενοι, γιατί όλοι κόπτονται να πάρουν άδεια;
«Μα γίνονται διαφανείς και αξιοκρατικοί διαγωνισμοί»! Σοβαρά; Ναι, και στα κανάλια γίνονται τηλεπαιχνίδια. Επίσης την Πρωτοχρονιά ο Αϊ Βασίλης φέρνει τα δώρα. Υπάρχει αξιοκρατία, διαφάνεια, θα βγούμε και στις αγορές το 2012… Βαράει η ζέστη, είμαστε στο 2016 και δεν ζούμε όνειρο αλλά εφιάλτη…

Πηγή