Τελευταία βομβαρδίζομαι από παραδείγματα ανθρώπινων συμπεριφορών που μου δίνουν να καταλάβω ότι το να είσαι καλός, ευγενικός και δοτικός μεταφράζεται στο μυαλό τους, σαν να λέμε κορόιδο (για να το θέσω κομψά) ή θύμα.

Χωρίς να θέλω να τους δικαιολογήσω σε καμία περίπτωση, σκέφτομαι πως ίσως να ευθύνεται και το πολιτικό σύστημα και η κοινωνία που σπρώχνουν τους ανθρώπους να λειτουργούν έτσι. Να γίνονται ατομιστές και ανταγωνιστικοί, να παλεύουν για να επιβιώσουν και να καλύψουν τις ανάγκες τους, να μη βλέπουν πέρα απ” τα δικά τους προβλήματα, να νοιάζονται μόνο για την πάρτη τους, αποστερημένοι από κάθε συναίσθημα ανθρωπιάς και αλτρουισμού.

Η καλοσύνη, η ευγένια και η γενναιοδωρία, θεωρώ πως είναι αρετές που καθορίζουν την αξία και την ποιότητα του ατόμου. Και δυστυχώς, αντί να εκτιμούνται, λαμβάνονται ως εκμεταλλεύσιμες και ως τρωτά σημεία. Βοηθάς και προσφέρεις και νοιάζεσαι γιατί έτσι το λέει η καρδιά σου, γιατί αυτή είναι η αυθόρμητή σου φύση. Και το βράδυ, κοιμάσαι με την συνείδησή σου ήσυχη ότι δεν πάτησες επί πτωμάτων, ότι δεν εκμεταλλεύτηκες ούτε χρησιμοποίησες έναν άνθρωπο για να ικανοποιήσεις το προσωπικό σου συμφέρον, συναισθηματικό, οικονομικό, όποιο τέλος πάντων και αν είναι αυτό. Δεν ανήκεις, με απλά λογάκια, στην κατηγορία των ανθρώπων που είναι killers. Και ειλικρινά θυμώνω, όταν κάποια άτομα με κάνουν να σκεφτώ ότι θα πρέπει να λειτουργήσω και εγώ έτσι για να μπορέσω να επιβιώσω και να μη θεωρηθώ αφελής (το λιγότερο).

Βεβαίως οι killers είναι αυτοί που επιπλέουν σαν φελλοί και που τελικά επιβιώνουν. Αυτοί που ξέρουν και αρέσκονται μόνο να παίρνουν απ” τους άλλους, να απομυζούν συναισθήματα και ενέργεια και αφού χορτάσουν και δεν έχουν την ανάγκη τους, οδεύουν προς τον επόμενο. Έχουν για καβάτζες ανθρώπους όταν ξεμένουν, κρατούν τις επαφές που τους είναι βολικές και χρήσιμες και σε θυμούνται μόνο όταν έχουν την ανάγκη σου.
Δεν τους ζηλεύω καθόλου. Δε θα ήθελα να συμπεριφέρομαι σαν και αυτούς γιατί θα γινόμουν σαν και αυτούς. Και αυτό ομολογώ πως δεν θα μου άρεσε καθόλου. Αντιθέτως, τους λυπάμαι. Γιατί, στο τέλος της μέρας, σημασία έχει, για μένα τουλάχιστον, η αγάπη και η καλή καρδιά που δίνεις και όχι τόσο αυτή που παίρνεις.

Νιώθεις πιο γεμάτος όταν νοιάζεσαι τον άλλο, γνωρίζοντας ότι βοήθησες έναν άνθρωπο που χρειαζόταν ένα χέρι βοηθείας, που του συμπεριφέρθηκες ανιδιοτελώς, χωρίς να έχεις κανένα όφελος απ” αυτόν, χωρίς να του ζητήσεις κάτι ως αντάλλαγμα. Κάνε το καλό και ρίξτο στο γιαλό, όπως συνηθίζει να λέει η γιαγιά μου. Η ζωή θα σου το επιστρέψει με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Βασικά θα έλεγα, γιατί έτσι είναι η φύση σου και δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς. Και αν κάποιοι δεν το εκτιμούν και το εκμεταλλεύονται, κρίμα σ” αυτούς γιατί στερούνται αληθινού συναισθήματος και είναι τελικά εκείνοι οι χαμένοι και οι κούφιοι.

» “Οταν σταμάτησα να είμαι επαγγελματίας επαναστάτης, είπα να γίνω και εγώ μέλος αυτής της κοινωνίας. Ν” αντιληφθώ τι γίνεται και τι είναι αυτό που θέλω ν” ανατρέψω. Όταν συνειδητοποίησα ότι δεν μπορώ ν” αλλάξω το σύστημα, άρχισα ν” αγωνίζομαι να μην μ” αλλάξει αυτό.
Αγωνίζομαι να μείνω άνθρωπος. Και αυτό είναι η κορυφαία πολιτική μάχη. Να μπορείς ν” αποφύγεις τη βαρβαρότητα αυτής της εποχής. Να μπορείς να παραμείνεις άνθρωπος με τρυφερότητα. Με το δικό σου βλέμμα. » Χρόνης Μίσσιος

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΑΙ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΟΥ. ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΤΗΣ GOOGLE ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°