Μια άστεγη ψυχή

5493

Κλεισμένοι οι άνθρωποι στα καβούκια τους
Φυλακισμένοι στις ίδιες τις επιλογές τους
Δέσμιοι των παθών και των λαθών τους

Δεν μιλάνε από φόβο μη πληγωθούν
Δεν γελάνε από φόβο μη ξεγελαστούν
Δεν κλαίνε από τρόμο μην ακουστούν
Μόνο σιωπούν…

Μετά την σιωπή σειρά έχει η ντροπή…
Αυθόρμητα θα με ρωτήσεις… «Και μετά;»
Μετά σειρά έχει ο θάνατος. Όχι ο βιολογικός.
Αν μάθεις να σωπαίνεις και να ντρέπεσαι ακολουθεί ο ψυχικός θάνατος.
Η ψυχή βλέπεις πεθαίνει πιο εύκολα από το σώμα.
Η ψυχή εγκαταλείπει πιο εύκολα το σώμα.
Πληγώνεται πιο εύκολα από το σώμα…

Εγκαταλείπει, λοιπόν, γιατί χρειάζεται χρόνο να γιάνει τις πληγές της για να μπορέσει, ίσως, κάποια στιγμή να γυρίσει πίσω στο σώμα.
Το σώμα τι κάνει; Απλά ελπίζει…
Ελπίζει πως η ψυχή θα τα καταφέρει, πως θα γυρίσει πίσω και ότι δεν το άφησε για πάντα μόνο του.

Για αυτό ελπίζουμε οι άνθρωποι.
Όλοι για τον ίδιο λόγο.
Όλοι.

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΑΙ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΟΥ. ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΤΗΣ GOOGLE ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°