ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ ΓΡΑΦΕΙ … χρόνια σκορπισμένα μέσα στη ζωής σου το κενό…

Ιουλίου 17, 2014   pitsiriki1
wpid-20140716104308

Και έπεσε ο πέτρινος ο λόγος Στο στήθος μου ακόμα ζωντανό, Είναι αβάσταχτος ο πόνος, Και βλέπω νά ‘ρχεται το μέλλον ορφανό. Σήμερα έχω διάφορα να κάνω:

Να θανατώσω πρέπει το θυμητικό, Και την ψυχή μου πρέπει να μη χάσω Πρέπει ξανά να μάθω, πώς να ζω. Αλλιώς… Το θρόισμα του θέρους το ζεστό, Σαν να ‘χουμε γιορτή αυτήν την Τρίτη. Από καιρό προαισθανόμουν όλ’ αυτά,

Την φωτεινή ημέρα και το έρημο το σπίτι. Θα με ξεχάσουν; Καθόλου δεν εκπλήσσομαι γι’ αυτό! Τόσες φορές με ξέχασαν.. Πολλές φορές βρισκόμουνα σε τάφο ανοιχτό Που ίσως βρίσκομαι και τώρα. Η πατρίδα μου έχει κουφαθεί και τυφλωθεί, Σα σπόρος έλιωσε μέσα στη γη Να ξαναζωντανέψει στον αιθέρα το γαλάζιο,

Απ’ τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

έγραψε το πιτσιρικι

Posted in: ΑΡΧΙΚΗ, ΠΡΩΤΗ ΣΕΛΙΔΑ, Το blog μου

  • Το blog μου

  • Αρχείο

  • Κατηγορίες

  • ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ

  • Δημοφιλή