Ενα μικρό αντίο απο εμένα, καλό ταξίδι καπετανιε.

Πεντικιούρ-440x257
Τους ναυτικούς τους γέρους συλλογίζουμαι, που πια να ταξιδέψουν δεν μπορούνε κι άραξαν στο νησί τους
και τις μέρες τους ανώφελα και άνεργοι περνούνε. Που ειναι σαν ξένοι στη ζωή τη γύρω τους,
και στο νησί τους σα φυλακισμένοι, που σέρνονται σκυφτοί και λιγομίλητοι, κι ο νους τους στα ταξίδια
τους πηγαίνει. Που πάντα τη φανέλλα με την αγκυρα στο στήθος τους φοράνε, και που όταν περπατάν
σκαμπανεβάζουνε σα μέσα σε καράβι ακόμα νάναι. Που αν και στεριανοί δεν παύουνε να γνοιάζονται
για τον καιρό στη θάλασσα που κάνει, που κι ούτε μιάν ημέρα δεν αφήνουνε χωρίς να κατεβούνε στο λιμάνι.
Και που οταν ο χειμώνας μεσ΄στο σπίτι τους τους κλείνει, μπρός στο τζάκι τους τα βράδυα
μ” υπομονή κι αγάπη για τ” αγγόνια τους ειτε γι αυτούς μικρά φτιάχνουν καράβια….