Η πρόσφατη έξαρση της τουρκικής προκλητικότητας στην ανατολική Μεσόγειο, δεν αποτελεί ένα μεμονωμένο τυχαίο περιστατικό αλλά εντάσσεται στο πλαίσιο μιας ευρύτερης στρατηγικής αμφισβήτησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων όχι μόνο της Κύπρου αλλά και της Ελλάδας στην περιοχή της Μεσογείου.

Αυτό τουλάχιστον δείχνει η στρατηγική που έχει ακολουθήσει η Τουρκία αντιμετωπίζοντας τις Κυπριακές έρευνες για υδρογονάνθρακες εντός της ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Όπως αποκαλύπτει σήμερα το Capital.gr τα τουρκικά υπουργεία Εξωτερικών και Ενέργειας και Φυσικών Πόρων έχουν προχωρήσει σε μια σειρά από δημοσιεύσεις χαρτών, οι οποίοι περιλαμβάνουν τα θαλάσσια οικόπεδα που έχει χαράξει η Τουρκία εντός του δικού της – όπως τον αντιλαμβάνεται – χώρου αποκλειστικής εκμετάλλευσης.

Και οι χάρτες αυτοί σταδιακά επεκτάθηκαν με νεώτερες δημοσιεύσεις, εντός των χώρων αποκλειστικής εκμετάλλευσης τόσο της Κυπριακής Δημοκρατίας όσο και της Ελλάδας. Οι χάρτες αυτοί ακόμη και σήμερα παραμένουν δημοσιευμένοι

Σύμφωνα με την εκτίμηση διπλωματικών αναλυτών, οι κινήσεις αυτές της Τουρκίας έχουν διπλή στόχευση, τόσο στην Κύπρο όσο και στην Ελλάδα, επιχειρώντας να δημιουργήσουν κλίμα έντασης και αμφισβήτησης που θα αποθαρρύνει ξένους επενδυτές και θα σταματήσει τις εν εξελίξει ερευνητικές προσπάθειες τόσο στη μαρτυρική Μεγαλόνησο όσο και στην Ελληνική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη.

Οι χάρτες
Η Τουρκία δεν επέλεξε να κινηθεί εξαρχής αμφισβητώντας τα κυριαρχικά δικαιώματα Ελλάδας και Κύπρου. Η πρώτη δημοσίευση χάρτη με 30 οικόπεδα θαλασσίων ερευνών στα ανοιχτά νότια από παράλια της Τουρκίας , γίνεται από την τουρκική κυβέρνηση το Νοέμβριο του 2007, χωρίς ωστόσο να υπάρχει υπερκάλυψη σε κανένα σημείο ούτε με την κυπριακή ΑΟΖ ούτε με την ελληνική ΑΟΖ.

Στη συνέχεια όμως, ξεδιπλώθηκε η στρατηγική της Άγκυρας: Τον Ιούνιο του 2011 το υπουργείο ενέργειας και φυσικών πόρων της Τουρκίας προσθέτει δύο οικόπεδα τα οποία εισέρχονται στην περιοχή νότια από το Καστελόριζο, το οποίο σύμφωνα με την Τουρκική άποψη δε διαθέτει ΑΟΖ.

Ακολουθούν αλλεπάλληλες νέες δημοσιεύσεις από τον Ιανουάριο του 2012 έως και το Νοέμβριο του 2013 κατά τις οποίες προστίθενται συνολικά 8 νέα οικόπεδα τα οποία εισέρχονται σε μια συνολική έκταση 42.000 km2 εντός της ελληνικής ΑΟΖ αμφισβητώντας όχι μόνο το Καστελόριζο αλλά και μεγαλύτερα νησιά όπως η Ρόδος, η Κάρπαθος και η Κάσος.

Αλλά και στην Κύπρο ενώ οι πρώτοι χάρτες δεν εισχωρούσαν εντός των περιοχών που εμπίπτουν στην ΑΟΖ της Λευκωσίας, ακολούθησαν νεώτερες δημοσιεύσεις αρχικά με δύο νέα τουρκικά θαλάσσια οικόπεδα που εισχωρούσαν σε 5 θαλάσσια οικόπεδα του κυπριακού γύρου παραχωρήσεων. Η τουρκική πρόκληση κορυφώθηκε με τον τελευταίο χάρτη που δημοσιεύτηκε και στον οποίο χαράχτηκαν δύο ακόμη νέα θαλάσσια οικόπεδα, τα οποία αμφισβητούν συνολικά τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου στα δυτικά του νησιού και στην περιοχή όπου τέμνονται οι ΑΟΖ Ελλάδας και Κύπρου.

Αξίζει να αναφερθεί τέλος ότι τα θαλάσσια οικόπεδα στα οποία η Τουρκική πλευρά επιχειρεί να εγγράψει υποθήκες διεκδικήσεων έχουν παραχωρηθεί στην τουρκική κρατική εταιρεία πετρελαίων TPAO, ενώ τρία ακόμη οικόπεδα, τα οποία ωστόσο δεν βρίσκονται σε ζώνες αμφισβήτησης, έχουν παραχωρηθεί από την TPAO με εξουσιοδότηση ερευνών στην Shell.

Ο χάρτης με τα τουρκικά «οικόπεδα» όπως δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών (Ιανουάριος 2012)    Του Χάρη Φλουδόπουλου    http://kourdistoportocali.com/post/39129/xartes