ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Η εμφατική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να ερμηνεύεται με διάφορους τρόπους, όμως ένα γεγονός δεν επιδέχεται ερμηνείας. Το εκλογικό σώμα του έδωσε την εντολή να οδηγήσει τη χώρα σε άλλο μονοπάτι. Έξω από τα αδιέξοδα των προηγούμενων κυβερνήσεων και μέσα στο πνεύμα της ισότητας και της αλληλεγγύης που έχει ανάγκη τόσο η Ελλάδα, όσο και η Ευρώπη. Αυτή είναι η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και με αυτό θα πρέπει να πορεύεται.

Ο σχηματισμός κυβέρνησης με τον Καμμένο δεν συμβολίζει τίποτε άλλο παρά αυτό. Τα όσα προτάσσει το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης αποτελούν τη βάση για την επόμενη ημέρα. Η ουσιαστική διαπραγμάτευση για την ελάφρυνση του χρέους και του ρυθμού αποπληρωμής του αποτελούν τα θεμέλια.

Αυτό είναι το πλαίσιο επάνω στο οποίο μπορούν να συναντηθούν κι άλλες δυνάμεις της χώρας και όχι μόνο οι Ανεξάρτητοι Έλληνες.

Ο ελληνικός λαός ψήφισε το καλοκαίρι του 2012 πως θέλει να παραμείνει στο ευρώ. Ή τέλος πάντων, περίπου αναγκάστηκε να ψηφίσει γι’ αυτό χάρη στην τρομοκρατία που υπέστη.

Ο προσανατολισμός του ΣΥΡΙΖΑ από τότε, εκπέμπει τον σεβασμό ακριβώς σε αυτήν την απόφαση του ελληνικού λαού. Αποκορύφωση της πολιτικής αυτής ήταν η διεκδίκηση της Ευρωπαϊκής Προεδρίας με τον κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστερής από τον Αλέξη Τσίπρα.

Ο Καμμένος και κάποιες από τις αντιευρωπαϊκές απόψεις του δεν αποτελούν πρωτοτυπία για τον ΣΥΡΙΖΑ. Άλλωστε, δεν πιστεύει κανένας πως οι Ανεξάρτητοι Έλληνες θα αποτελέσουν μεγαλύτερη απειλή για την Ένωση από την παρουσία του διεθνώς αναγνωρισμένου καθηγητού Λαπαβίτσα και της Αριστερής Πλατφόρμας. Η έντονη κριτική που μπορεί να ασκήσει η παρουσία τέτοιων δυνάμεων στην συγκυβέρνηση μπορεί να λειτουργήσει ως καταλύτης για τις όποιες αλλαγές.

Σύμφωνα με τα όσα εκπέμπονται από την Ευρώπη τόσο πριν, αλλά κυρίως μετά τις εκλογές, στις χώρες που τις απαρτίζουν υπάρχουν πυρήνες που σιγοκαίνε για την αλλαγή μίας Ένωσης που μέχρι σήμερα ασπάζεται ως ευαγγέλιο τον νεοφιλελευθερισμό και τον γύψο.

Η παρουσία μίας δύναμης της Αριστεράς στην καρδιά της Ευρώπης μπορεί να δώσει τα καύσιμα στις δυνάμεις αυτές ώστε να γίνει η αναγκαία στροφή της Ένωσης. Η πίεση που μπορεί να δημιουργήσει η σοβαρή κριτική βασικών δομών της μπορεί να ανοίξει τον διάλογο όλο και περισσότερο.

Εκτός εάν δεχτούμε πως η αυτή η Ευρώπη δεν αντέχει σε κριτική και βελτίωση.

Οι επόμενοι μήνες θα είναι δύσκολοι. Το μεγάλο έργο της κυβέρνησης, το πιο δύσκολο, θα είναι ακριβώς αυτή η αποστολή εξαναγκασμού της Ευρώπης να δει τα κατάματα τα λάθη της. Ο πόλεμος θα είναι μεγάλος, αφού τα περισσότερα «λάθη» αποτελούν δομικές επιλογές και ο μόνος τρόπος να διορθωθούν είναι να αλλάξουν.

Ωστόσο, επειδή ο πόλεμος θα γίνεται τόσο εντός, όσο και εκτός συνόρων, ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να ξεκινήσει με νίκες εντός έδρας.

Εκτός από την ανθρωπιστική πολιτική που αποτελεί τον πρώτο πυλώνα της πολιτικής του, η επιβολή νομιμότητας στο χώρο των Media, στους εθνικούς εργολάβους, στο καθεστώς των ιδιωτικοποιήσεων και σε μία σειρά από μεγάλα συμφέροντα, η επαναλειτουργία της ΕΡΤ, η δίκαιη δίκη και ορθή διαχείριση της υπόθεσης της Χρυσής Αυγής, ο εξορθολογισμός του Δημοσίου και η ουσιαστική αναδιάταξή του θα εμπνεύσει περισσότερους και από τους ψηφοφόρους του.

Το μέλλον που περιμένει τον ΣΥΡΙΖΑ αφορά πολύ περισσότερο κόσμο από όσους τον έφεραν στην εξουσία.

Και το μόνο που χρειάζεται, είναι ο κόσμος αυτός να τον ελέγχει και να τον καθοδηγεί.

https://rebeliskos.wordpress.com