Daily Archives: Φεβρουαρίου 28, 2015

Aπό τα αμπέχωνα στις offshore

Sam Provata Psifizoyn kai meta sfaksimo

Αρχές δεκαετίας του ’90 σε  club  της παραλιακής, περασμένα μεσάνυχτα.

Ο οδηγός-αστυνομικός του ισχυρού υπουργού και ιστορικού στελέχους του ΠΑΣΟΚ εμφανίζεται στο πάρκινγκ. Πέφτει σύρμα και σε λίγα λεπτά ο οικονομικός διευθυντής της επιχείρησης σπεύδει προς το μέρος του με μια μαύρη πλαστική σακούλα τίγκα στα πεντοχίλιαρα σαν να ήταν πετσετάκια. Πάνω τους τα δακτυλικά αποτυπώματα των νεαρών πελατών που χτυπιόντουσαν κάτω από τα  dexx  του γνωστού dj.

Στη συνέχεια ο οδηγός-αστυνομικός έβαζε μπρος τη μηχανή του αυτοκινήτου και χανόταν στο σκοτάδι με προορισμό το επόμενο μαγαζί, στον ιδιοκτήτη του οποίου ο ισχυρός υπουργός έκανε πάσης φύσεως διευκολύνσεις και οι αρμόδιες υπηρεσίες τα στραβά μάτια.

Ο συγκεκριμένος πολιτικός δείχνει αξιοθαύμαστη αντοχή στο χρόνο και εγκληματισμό στις νέες «τεχνολογίες». Όταν εμφανίστηκε η μόδα των offshore  ήταν από τους πρώτους που απέκτησαν σε διάφορους εξωτικούς παραδείσους, ξεκινώντας από τη μαρτυρική  (και όχι μαρτυριάρα) Κύπρο, η οποία εξελίχθηκε σε παράδεισο της διαφθοράς και του εγκλήματος.

Ο ίδιος διακρίνεται για τις κωλοτούμπες του και την ικανότητά του, όχι μόνο να παραμένει εκτός Κορυδαλλού, αλλά ποτέ να μην έχει απασχολήσει ιδιαίτερα τους δικαστικούς ρεπόρτερς. Σαν και δαύτον γέννησε εκατοντάδες η περίφημη μεταπολίτευση, οι οποίοι μάλιστα άδραξαν την ευκαιρία να «νομιμοποιηθούν», όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου,  είπε για πρόεδρο οργανισμού ότι μπορεί να κάνει ένα μικρό δωράκι-500 χιλιάδων δραχμών εκείνη την εποχή- στον εαυτό του.

Ο συγχωρεμένος ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ έκανε υποδειγματικό κάστινγκ όταν στελέχωνε το Κίνημα. Με  λίγες εξαιρέσεις εντίμων αγωνιστών όπως ο Σάκης Καράγιωργας, ο Αντώνης Τρίτσης, ο Γιώργος Γεννηματάς και κάποιοι άλλοι, τους περισσότερους θα τους ήθελε και ο Αλ Καπόνε στην δούλεψή του.

Άλλωστε σε μια χώρα που μέσα σε 40 χρόνια κατάφερε να χρωστάει 500 δις αντιλαμβάνεται κανείς πως μόνο η αρετή και η εντιμότητα δεν διέκριναν το πολιτικό προσωπικό και τα στελέχη του κρατικού μηχανισμού της.

Οι φοιτητές με τα αμπέχωνα που πρασίνιζαν το προάυλιο της Νομικής θα έπεφταν στην συνέχεια σαν ακρίδες στα well-done φιλέτα της εξουσίας.

Παράλληλα με τις διεφθαρμένες πολιτικές εξουσίες βάδιζαν και συγκεκριμένοι επιχειρηματίες, τους οποίους κάθε άλλο παρά τυχαία δεν ακούμπησαν τα κουμπούρια και οι ρουκέτες της Τρομοκρατίας.

Η  μεταπολίτευση  δεν ήταν παρά ένα μεγάλο πάρτυ αρπαχτής και διαφθοράς. Τα  περίφημα ΜΟΠ αρχικά και τα Πακέτα Στήριξης στη συνέχεια θα έχτιζαν χιλιάδες «πολιτιστικά» κέντρα στην Αθήνα και την επαρχία ώστε να μπορεί ο λαός να λικνίζεται ανέμελος στη πίστα και με την λογική ότι φάμε, ότι πιούμε και ότι αρπάξουμε να διαπερνά όλες τις κοινωνικές τάξεις. Την ώρα που ο λαός έπεφτε στην παγίδα του εκχυδαισμού, οι πονηροί της εξουσίας φρόντιζαν η κάθε επόμενη μίζα, μπάζα, αρπαχτή, να είναι μεγαλύτερη από την προηγούμενη.

Κανένα έργο, καμία ανάθεση, καμία αγορά εξοπλιστικών δεν έγινε χωρίς να λαδωθεί η μηχανή. Η φούσκα του Χρηματιστηρίου, η Siemens , τα Εξοπλιστικά, τα δημόσια έργα και ο ΟΠΑΠ θα ήταν οι ατμομηχανές του Συνδικάτου της Μεταπολίτευσης που κυβέρνησε την Ελλάδα με τα χαρακτηριστικά της Μαφίας.

Άλλωστε ο  συγχωρεμένος Αλ Καπόνε το συνειδητοποίησε πολύ νωρίς: «Καμία Μαφία, δεν είναι σαν την Μαφία του Κράτους…», είχε πει και είναι κρίμα που δεν ζει για να διαπιστώσει πως η σύγχρονη  Ελλάδα είναι μια χώρα- πρότυπο στις προδιαγραφές του!

Μάλιστα υπάρχουν συγκεκριμένα «ευαίσθητα» υπουργεία και η ευαισθησία έχει να κάνει με τις τσέπες των υπουργών και του συστήματος που έχει στηθεί εντός και εκτός.

Πέρασαν δεκαετίες ολόκληρες με το δημόσιο χρήμα να ελκύει τα πιο αιμοδιψή θηρία. Η φυλάκιση του Κοσκωτά στάθηκε αφορμή να τελειοποιήσουν τις μεθόδους τους. Οι διάδοχοί του φρόντισαν να ξεκινήσουν αντίστροφα την εντυπωσιακή επιχειρηματική τους πορεία: Επέλεξαν να ακουμπήσουν πρώτοι και να μολύνουν συγκεκριμένους δικαστές με τους οποίους συμπορεύτηκαν ώστε να αποκτήσουν ισχυρές πλάτες στην Δικαιοσύνη κι εκείνη να τους παρέχει διαχρονική κάλυψη.

Φυσικά  όταν θα ερχόταν ο λογαριασμός, ο γνωστός «σπιούνος» θα φρόντιζε να καρφώσει τους ενόχους με το μαξιμαλιστικό «μαζί τα φάγαμε»: Για μια ακόμη φορά οι διεφθαρμένες ηγεσίες που έκλεψαν στην κυριολεξία το μέλλον μιας (τουλάχιστο) γενιάς, θα έβρισκαν τρόπο να κατηγορήσουν τον λαό και να αθωώσουν τους εαυτούς τους. Όσο για τους πολίτες, επειδή πολλοί ισχυρίζονται ότι ο λαός ακόμη δεν είπε την τελευταία του λέξη, ας ελπίσουμε πως αυτή η λέξη δεν θα είναι κάποια ατάκα από τούρκικο σήριαλ με την ημισέληνο στην Ακρόπολη…

Τα μνημόνια και αν τα πλύνεις το σαπούνι σου χαλάς.

Sam Provata Psifizoyn kai meta sfaksimo
Πρόταση νόμου για την κατάργηση του μνημονίου και των εφαρμοστικών νόμων που το συνοδεύουν κατέθεσε η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, επιχειρώντας με αυτό τον τρόπο να ασκήσει πιέσεις στην κυβέρνηση.
Προφανώς οι κομμουνιστές συνεχίζουν να ζούνε σε παλιές εποχές όπου τα μνημόνια καταδυνάστευαν τον κόσμο. Γιατί σήμερα τα μνημόνια δεν υπάρχουν αφού, από τη μια, ο Αντώνης  Σαμαράς τα εξαφάνισε και, από την άλλη, ο Αλέξης Τσίπρας τα έσκισε. Οπότε δεν τίθεται θέμα μνημονίου.
Πάντως αν τελικά δεν τα έσκιζε ο Αλέξης Τσίπρας τα μνημόνια, θα τα είχε εξαφανίσει ο Αντώνης Σαμαράς. Ή αν τελικά δεν κατάφερνε να τα εξαφανίσει ο Αντώνης Σαμαράς, θα τα έσκιζε ο Αλέξης Τσίπρας. Το σίγουρο είναι ότι χάρη στον νυν και στον πρώην πρωθυπουργό, τα μνημόνια δεν υπάρχουν. Τα εξαφάνισαν και τα έσκισαν.
Βέβαια το κόμμα είχε καταθέσει την ίδια πρόταση νόμου και μετά τις εκλογές του 2012. Αλλά τότε υπήρχε λόγος να το κάνει αφού ο Αντώνης Σαμαράς δεν είχε εξαφανίσει τα μνημόνια και ο Αλέξης Τσίπρας δεν τα είχε ξεσκίσει.

Το ΚΚΕ οργανώνει, μάλιστα, ανοικτή συγκέντρωση στο Σύνταγμα στις 7 το απόγευμα της Παρασκευής ενάντια στη συμφωνία της κυβέρνησης με τους εταίρους με ομιλητή τον Δημήτρη Κουτσούμπα. Οπότε όσοι συμφωνούν με τις κινήσεις της κυβέρνησης ας μην συγκεντρωθούν την ίδια μέρα και ώρα στο Σύνταγμα. Ας συγκεντρωθούν  την επόμενη μέρα. Γιατί το Σάββατο το απόγευμα θα συγκεντρωθούν οι διαφωνούντες.

Η επανάσταση της ανάθεσης

HǍmӕÊōԑٓǠЏˉԙ͠ӔǍ ЋTʼn`ӕ͔ĆԏӠÉ`ӕ̐QSԁӇ ӔǍ ʕ…эǓǮ

Πολύς λόγος γίνεται για το αν η συμφωνία των δανειστών με τον Γιάννη Βαρουφάκη συνιστά κωλοτούμπα του ΣΥΡΙΖΑ και νέο μνημόνιο, το οποίο δεν διαφέρει και σε πολλά από το μνημόνιο της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που μέσα σε τέσσερα χρόνια ισοπέδωσε την ελληνική οικονομία για τις επόμενες δεκαετίες.

Το νόμισμα αυτό δεν έχει δύο όψεις, αλλά μία και μοναδική. Εφόσον η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ πήρε εντολή να κρατήσει την Ελλάδα στην ΕΕ και την ευρωζώνη, τότε τα μνημόνια και ο διεθνής έλεγχος θα είναι εδώ. Για πάντα.

Οι Έλληνες πιάνουν πανευρωπαϊκή κορυφή σε όλες τις δημοσκοπήσεις με το ερώτημα τού αν προτιμούν το ευρώ. Κορυφή. Μάλιστα ξεπερνάμε πολλές από τις ευρωπαϊκές οικονομίες οι οποίες είναι πολύ ισχυρότερες από την ελληνική.

Επιπλέον, οι Έλληνες θεωρούν κατά συντριπτική πλειοψηφία ότι η Ελλάδα πρέπει να παραμείνει στην ΕΕ. Και πάλι, σε αυτήν την κούρσα “φιλοευρωπαϊκότητας” ξεπερνάμε ισχυρότερες από εμάς οικονομίες.

Παρόλα αυτά, πολλοί δηλώνουν απογοητευμένοι από την απόφαση του Γιάννη Βαρουφάκη να ζητήσει μια ακόμη παράταση του μνημονίου της τρόικας.

Η ιστορία εδώ είναι εντελώς αντιφατική. Μέσα στον πρώτο μήνα της νέας κυβέρνησης, ένα τεράστιο ποσοστό της κοινής γνώμης εκφράζει θετική άποψη για τις κινήσεις του ΥΠΟΙΚ στη διαπραγμάτευση. Ένα τσαβικού επιπέδου ποσοστό θεωρεί τον Αλέξη Τσίπρα ως τον καταλληλότερο πρωθυπουργό των τελευταίων δεκαετιών. Κι όμως. Χιλιάδες νοικοκυραίοι έσπευσαν να τραβήξουν τα λιγοστά λεφτά τους από τις τράπεζες για να μην τα χάσουν.

Τόση είναι η εμπιστοσύνη που έδειξε ο κυρίαρχος λαός στην κυβέρνηση που δηλώνει ότι στηρίζει. “Ναι” στον Τσίπρα και τον Βαρουφάκη, αλλά μην τρελαθούμε κιόλας. Ας κρύψουμε το ρευστό στα μπαούλα, είπαν, κι αν τελικά μας βγάλουν απ’το ευρώ τότε θα βγούμε με ένα διχίλιαρο και θα το παίξουμε Ωνάσηδες.

Φυσικά, όλα αυτά έφεραν μεγάλη γκρίνια στον ώριμο και συνειδοποιημένο λαό, που με το παραμικρό τρέμει μην τυχόν και μείνει χωρίς ευρώ στην τσέπη. Έναν λαό εντελώς υποκριτικό, που ναι μεν θέλει να πάμε στο Βερολίνο και να τρίψουμε στη μούρη της Μέρκελ το χρέος, όμως δυσανασχετεί από την επιλογή της κυβέρνησης να κάνει πίσω σε όλες σχεδόν τις επαναστατικές προεκλογικές διακυρήξεις.

Αν ο λαός αναζητά επανάσταση, μπορεί πολύ ευχαρίστως να βγει στους δρόμους κατά εκατομμύρια και να απαιτήσει την έξοδο της χώρας από τα σύμφωνα σταθερότητας και την εξάρτηση από το ιερατείο της Φρανκφούρτης.

Με πέντε εκατομμύρια κόσμου στους δρόμους ολόκληρης της Ελλάδας, η διαγραφή του χρέους και η απαλλαγή από την εξευτελιστική εποπτεία δεν θα ερχόταν από κανένα e-mail Βαρουφάκη.

Όταν όμως ο νοικοκυραίος αναθέτει την επανάσταση του σε κάποιον άλλο, καλύτερα να μην γκρινιάζει. Χορτάσαμε από γκρίνια.

https://polyfimoss.wordpress.com/