Daily Archives: Μαρτίου 1, 2015

Πιτσιρίκο, πες του Γιάνη…

Sam Provata Psifizoyn kai meta sfaksimo

Γεια σου Πιτσιρίκο. Μόλις διάβασα τον εξής τίτλο σε ενημερωτικό site “Βαρουφάκης: Οι πολίτες μπορούν πλέον να ζουν χωρίς τον φόβο των απολύσεων και των περικοπών” και κόντεψα να δακρύσω!

Πιτσιρίκο, πες του Γιάνη ότι οι απολυμένοι να απολυθούν δε φοβούνται Γνωρίζει τα νούμερα της ανεργίας πιστεύω. Εδώ κάποιοι απολύουν έγκυες γυναίκες.

Επίσης ενημέρωσέ τον ότι η πλειοψηφία των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα δεν παίρνουν ολόκληρο τον ήδη μειωμένο μισθό τους αλλά κάτι ψηλά έναντι για τσιγάρα και καφέ… οπότε για ποιες περικοπές μιλάει. Οι πραγματικοί μισθοί πλέον δεν είναι κουτσουρεμένοι αλλά κατακρεουργημένοι.

Εδώ σε μεγάλες εταιρίες -βλέπε WIND, Vodafone, πρόσφατα Cyta- γίνονται «όργια» σε βάρος των εργαζόμενων.

Να φροντίσει αυτός και το «σινάφι» του να κάνουν κάτι για αύξηση της απασχόλησης και των αποδοχών, που μας είχαν τάξει ότι θα γίνει άμεσα.

Ενημέρωσέ τον ότι δεν τρώνε όλοι κουτόχορτο στην Ελλάδα, και όσο θριαμβευτικά ανέβηκαν στην εξουσία, τόσο απότομα μπορούν να γκρεμοτσακιστούν.

Να τους πεις ότι αυτά του τα γράφει κάποιος που είναι άνεργος – δουλεύει μαύρα 3μιση χρόνια τώρα για να ζήσει την οικογένεια του.

Και εάν θέλει να δει την πραγματική κατάσταση στην αγορά, να κάνει μια βόλτα με τα πόδια, να μπει σε διάφορα μαγαζιά,να ρωτήσει τους ανθρώπους πόσα χρωστάνε στον ΟΑΕΕ και σε δάνεια, πόσοι από αυτούς τη «βγάζουν» κάθε μήνα. Αυτό να κάνει.

Α, και Γιάνη, δεν γίνεται παιδί μου να δίνεις τόσες πολλές συνεντεύξεις, πότε θα δουλεύεις μετά;

Σ’ ευχαριστώ Πιτσιρίκο και εύχομαι καλά μυαλά στους κυβερνώντες!

Γιώργος

(Αγαπητέ Γιώργο, εγώ θα σου έλεγα να μην δίνεις και μεγάλη σημασία στους τίτλους των ενημερωτικών σάιτ, γιατί, συνήθως, δεν έχουν καμία σχέση με το κείμενο που ακολουθεί ή με το τι πραγματικά ειπώθηκε από κάποιον. Κι αυτό δεν συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα· συμβαίνει και στο εξωτερικό, από όπου μας ήρθε αυτή η «μόδα». Τα σάιτ θέλουν επισκέψεις, για να έχουν διαφημίσεις, για να βγάλουν χρήματα. Οπότε, να είσαι κάπως δύσπιστος. Κατά τα άλλα, νομίζω πως τα ξέρει αυτά που γράφεις ο Βαρουφάκης. Αλλά περιμέναμε να γίνουν πρώτα όλα αυτά, χάσαμε πέντε χρόνια όπου όλα γίνονταν χειρότερα, για να αλλάξουμε κυβέρνηση και να γίνει υπουργός Οικονομικών ο Βαρουφάκης. Οπότε, Γιώργο, ξεκίνα να μιλάς στους ανθρώπους δίπλα σου γιατί αυτοί είναι το πρόβλημα, δεν είναι ο Βαρουφάκης. Αν το πρόβλημα ήταν ο Βαρουφάκης, θα ήταν πολύ απλά τα πράγματα. Θα τον αλλάζαμε, και όλα θα ήταν υπέροχα. Να είσαι καλά.)

Πιτσιρίκο, πες του Γιάνη…

Ζωή που δεν σε έζησα μην μου ζητάς να τρέξω…

Sam Provata Psifizoyn kai meta sfaksimo

Είναι αυτές οι όμορφες στιγμές, όταν είσαι μεθυσμένος σε ένα μαγαζάκι στα Εξάρχεια, που δίνουν στο βράδυ σου μια παράξενη τροπή. Ξεκινάς χαρούμενος, συνεχίζεις μπερδεμένος, ακολουθεί η μελαγχολία και καταλήγεις ερωτευμένος με την ίδια την ζωή. Βαριά φιλοσοφία (που έλεγε κι ο Ρασούλης) με σαθρές βάσεις, διαπλεκόμενες ματιές που μαρτυρούν τον κόσμο ολόκληρο και το κρασί να ρέει. Αχ αυτές οι όμορφες στιγμές με τους ανθρώπους, νομίζω τελικά αυτές σε καθορίζουν. Σου αφήνουν ένα στίγμα ανεξάλειπτο στον χρόνο και κάτσε εσύ να παλεύεις με δαύτο για να βγάλεις άκρη. Και κάτσε εσύ να παλεύεις να μείνεις ατσαλάκωτος και ακέραιος. Μα αυτή είναι η ομορφιά ρε γαμώτο. Να τσαλακώνεσαι σαν ένα κομμάτι εφημερίδας από την προηγούμενη εβδομάδα και να γίνεσαι προσάναμμα στο τζάκι του εαυτού σου. Και τότε μέσα από την δική σου την φωτιά, τότε θα φωτιστεί η δική σου νύχτα. Έτσι μαθαίνεις να αγαπάς, να συγχωρείς, να πολεμάς και να μην χάνεις την ψυχή σου.  Δεν είναι αδύναμος όποιος τσαλακώνεται.

Η κοινωνία σε θέλει ατσαλάκωτο. Σε θέλει ντυμένο στην πένα, με όμοια κοψιά απ’ την κορφή ως τα νύχια, ίδιο στυλ και ίδια μούρη άμα λάχει. Είναι βλέπεις αυτή η ρημάδα η κοινωνία που σου κάνει πόλεμο. Σου κλέβει τα όνειρα, τις αξίες, σου κλέβει τα συναισθήματα. Ξεχάσαμε τι θα πει έρωτας και μάθαμε στην ελευθεριότητα. Ξεχάσαμε τι θα πει αγάπη και αγαπήσαμε τον καθρέφτη και τα ρούχα μας. Ξεχάσαμε τι θα πει πόνος και πονέσαμε που χάλασε το κινητό μας. Οριακά δακρύσαμε γι’ αυτήν την αβάσταχτη απώλεια. Μα έτσι είναι. Ένας άκρατος υλισμός και ένας φετιχισμός για το φθηνό και το μετέωρο έγιναν το μανιφέστο της δικής μας κοινωνίας. Ξεπουληθήκαμε στα γιουσουρούμ για ένα κουστούμ κι ο εαυτούλης μας πέταξε βζουμ. Κι άντε πάλι με τα μούτρα σε αυτήν την αέναη προσπάθεια να βρεις για λίγο τι είσαι. Μπορεί και να μην το βρεις ποτέ το ρημάδι. Μπορεί να πεθάνεις ψάχνοντας με το μόνο σου αποτέλεσμα να δείχνει   x < +∞
Μα ξέχασα που ήθελα να το πάω. Βλέπεις αυτές οι σκέψεις  δεν έχουν ειρμό δεν είναι ένα μανιφέστο ψυχής. Είναι μάλλον το αντίθετο. Ανοιχτά ερωτήματα που για χρόνια θα ψάχνουν να προσδιοριστούν. Και όταν θα λυθούν; Αα τότε θα έρθουν κι άλλα κι άλλα και μετά ακόμα περισσότερα να σε κρατάνε σε εγρήγορση. Και όταν νομίζεις ότι θα χάνεις τον εαυτό σου, τότε θα τον βρίσκεις λεπτό με το λεπτό.

Είναι αυτές οι όμορφες στιγμές, όταν είσαι μεθυσμένος και γυρνάς με το πρωινό λεωφορείο που μετανιώνεις για πολλά, μα γελάς τόσο δυνατά που ζεις όπως έχεις επιλέξει. Είναι σαν τις δηλώσεις αποκήρυξης που αναγκάζανε τους αγωνιστές να υπογράψουν για να μην τους βασανίσουν. Μια παρόμοια, άτυπη δήλωση μας προσφέρει ανοιχτά η κοινωνία και μας πετάει το μπαλάκι της ηθελημένης ενσωμάτωσης. Όπως το μηχάνημα με τις σοκολάτες και τα αναψυκτικά που με ένα κέρμα μας θα βάλει μπρος την μηχανή.  Είναι πάντα στην ίδια θέση και μας περιμένει με ανυπομονησία. Περιμένει πότε θα διψάσουμε να πέσουμε στην ανάγκη του. Μα ζωή που δεν την διάλεξα είναι μισή ζωή και ζωή που έζησα με πάθος είναι ζωή ολόκληρη ακόμα κι ας διαρκέσει μια μονάχα στιγμή.

εγραψε το πιτσιρικι

Προς ναυτολογημένους

Sam Provata Psifizoyn kai meta sfaksimo

Αγαπητέ πιτσιρίκο,
Η μαφιόζικη οργάνωση που ακούει στο όνομα ΕΕ-ΕΚΤ ξανακτύπησε. Δηλώσεις των Σόιμπλε και Βίζερ [αντιπροέδρου της ΕΚΤ] εγκαλούν την Ελληνική κυβέρνηση και την εκβιάζουν να μην προχωρήσει σε κατάθεση και ψήφιση των νομοσχεδίων που αφορούν την προστασία της Α κατοικίας από τους πλειστηριασμούς και την ρύθμιση των δόσεων για τις οφειλές προς το δημόσιο.

Παρά το γεγονός ότι θεωρώ εντελώς λανθασμένη και ελλιπή την «διαπραγμάτευση» της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ –σαν να ξεκίνησε περίπατο στην εξοχή τα χρόνια της παιδικής αθωότητας–, εν τούτοις ήρθε η ώρα της ανυποχώρητης στάσης και της αληθινά σκληρής διαπραγμάτευσης.

Αυτή η κυβέρνηση μας έλαχε σε τούτες τις κρίσιμες στιγμές, αυτήν αναγκαστικά θα υποστηρίξουμε, υπό την προϋπόθεση να πάψουν τα παλικάρια στην γέφυρα του πλοίου να συμπεριφέρονται ως παίδες του κολεγίου που πάνε βαρκάδα στην γαλάζια λίμνη.

Ας ανοίξουν τα μάτια επιτέλους. Το ειδυλλιακό τοπίο δεν σημαίνει ότι μετά το φαγητό θα ακολουθήσει καυτό sex πάνω στην υγρή όχθη.

Ακόμα κι υπάρξει γεύμα δεν θα είναι τίποτα περισσότερο από ένα ξερό παξιμάδι. Όσο για το sex – αν κι εφόσον ακολουθήσει – θα έχει την μορφή ομαδικού βιασμού και δεν υπάρχει λόγος κανένας για να αναφέρουμε το όνομα του υποψήφιου θύματος!

Η Ελληνική κυβέρνηση –αν η υπόθεση εργασίας που έχει κάνει, ότι δηλαδή δεν είναι προς το συμφέρον της ΕΕ το GRexit, είναι σωστή – πρέπει να κλιμακώσει τις αντιδράσεις απέναντι στην επίθεση των μαφιόζων.

Είχα γράψει ότι, μετά τον πρώτο εκβιασμό του αρχιμαφιόζου Ντράγκι στις αρχές του Φλεβάρη, η Ελληνική κυβέρνηση θα όφειλε να βάλει περιορισμούς στην διακίνηση και να προετοιμαστεί για το ενδεχόμενο τυπώματος ηλεκτρονικού χρήματος για εσωτερική κατανάλωση.

Με τον τρόπο αυτό θα έστελνε ένα ηχηρό μήνυμα στην ευρωπαϊκή μαφία – διαμέσου των αγορών και των ισοτιμιών του ευρώ – και κατά δεύτερο [πιθανά και σπουδαιότερο] θα προστάτευε τον Έλληνα πολίτη και θα προετοίμαζε την Ελληνική οικονομία για κάθε ενδεχόμενο.

Αντί αυτού, επέλεξε τον ολισθηρό δρόμο της «δημιουργικής ασάφειας» και της – έστω και τακτικής – υποχώρησης. Μιας τακτικής υποχώρησης που ήταν άνευ ουσίας και αντικειμένου, αφού δεν κατάφερε να εξασφαλίσει στάλα χρηματοδότησης.

Έτσι βρίσκεται ξανά στην θέση του εκβιαζόμενου.

Οι μαφιόζοι απειλούν ξανά, ζητώντας επιτακτικά την απόσυρση νόμων και διαταγμάτων που είναι προς όφελος των πιο αδύναμων τμημάτων του πληθυσμού.

Δεν είναι η πρώτη φόρα άλλωστε. Το ίδιο έργο έχει ανεβεί στο παλκοσένικο «η ωραία Ελλάς» πολλές φορές τα τελευταία χρόνια.

Μόλις πρόσφατα, η πιεζόμενη δημοσκοπικά κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ δεν τόλμησε να παρατείνει την προστασία της Α κατοικίας για το 2015 κι ακόμα χειρότερα πήρε πίσω -εντός 48ωρου!- ρυθμίσεις που η ίδια είχε ψηφίσει για τα ληξιπρόθεσμα.

Πρέπει λοιπόν να κλιμακώσει τις επόμενες βδομάδες χωρίς να φοβηθεί.

Πολύ σωστά ο Βαρουφάκης λέει ότι τα δάνεια προς το ΔΝΤ –περίπου 2.5 δις τον Μάρτη– πρέπει να πληρωθούν και αφήνει ερωτηματικά σχετικά με τα ομόλογα της ΕΚΤ –περίπου 6.5 δις– που λήγουν τον Απρίλη.

Τα χρέη προς την ΕΚΤ τον Απρίλη, ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να πληρωθούν.

Αν δεν θέλουν να υπάρξει πιστωτικό γεγονός, ας δώσουν την έγκριση –χωρίς τον έλεγχο που τόσο πολύ γουστάρουνε– για τα 7 δις της τελευταίας δόσης του προηγούμενου δανείου και με αυτά ας αποπληρώσουν τα ομόλογα που έχουν στην κατοχή τους.

Το χαστούκι που θα φάνε δεν θα είναι ασήμαντο. Αν τελικά δεν υποχωρήσουν οι μαφιόζοι, δεν πειράζει.

Όλες οι αυταπάτες θα διαλυθούν και οι δυνατότητες για μια αναγέννηση της πατρίδας εκτός της ευρωζώνης θα ανοίξουν διάπλατα.

Η ιστορία αυτού του τόπου μεγάλη και η πολιτιστική παράδοση του λαού τεράστια.

Τα γεμάτα με ευρώ ΑΤΜ και τα καταστήματα των brand names, ως το κέντρο της ύπαρξης, είναι το χαρακτηριστικό του ΕΥΡΩ-καταναλωτή Νέο-Έλληνα αχυρανθρώπου.

Αν χρειαστεί, η φωτιά θα τα κάψει όλα και την επόμενη άνοιξη θα ανθίσουν ξανά τα αγριολούλουδα, θα καρπίσουν τα λιόδεντρα και τα αμπέλια, θα γελάσουν ξανά τα πρόσωπα και οι καρδιές των ανθρώπων.

Ας δείξει –έστω και τώρα– γενναιότητα και ειλικρίνεια η κυβέρνηση και ο λαός θα σταθεί στο πλάι της.

Η υποστήριξη του λαού είναι το μοναδικό κεφάλαιο που αυτή η κυβέρνηση έχει. Κεφάλαιο που το σπαταλάει δυστυχώς πολύ γρήγορα.

Φιλιά πολλά από την Εσπερία

Ηλίας

Υ.Γ. Δεν γίνεται να σκέφτεσαι και να ταυτόχρονα να κολλάς σε συμπεριφορές που θυμίζουν οπαδό ομάδας ποδοσφαίρου. Σε θέματα όπου η κυβέρνηση, ιδίως μια κυβέρνηση πολυσυλλεκτικού κόμματος όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, παραπαίει -πχ ψήφιση συμφωνιών από την Βουλή ως οφείλεται- θα υφίσταται δριμύτατη κριτική. Σε άλλα όπως πχ η σκέψη για μη πληρωμή του χρέους προς την ΕΚΤ και κατάθεση ν/δ υπέρ των λαϊκών συμφερόντων, πρέπει να ενθαρρύνεται και να στηρίζεται. Όποτε, δεν υπάρχει λόγος να απορεί κάποιος για την λογική των γραπτών μου.

(Αγαπητέ Ηλία, ζούμε υπέροχες μέρες. Η κυβέρνηση -επειδή εκβιάστηκε σε ακραίο βαθμό από τους εταίρους που είναι και εκβιαστές- έκανε μια συμφωνία, την οποία μάλλον δεν σκοπεύει να τηρήσει. Η γερμανική κυβέρνηση θα εκβιάζει, η ελληνική κυβέρνηση θα πουλάει τρέλα, αλλά μάλλον ο χρόνος δουλεύει για την ελληνική κυβέρνηση. Και βέβαια, στηρίζουμε τώρα την ελληνική κυβέρνηση. Ποια να στηρίξουμε, την γερμανική; Και από αισθητικής πλευράς να το δεις, Τσίπρας και Βαρουφάκης υπερτερούν της Μέρκελ και του Σόιμπλε, οι οποίοι, αντικειμενικά, είναι αντιπαθέστατοι και πρέπει να έχουν και βρομερή αναπνοή. Ηλία, σε κάθε περίπτωση, μπαίνει η άνοιξη και εγώ ετοιμάζομαι να ξεκινήσω τις τσάρκες στην Ελλάδα που είναι πολύ όμορφη αυτή την εποχή. Δεν μπορώ άλλο με τα χρέη και τα ευρώ· βαρέθηκα πια. Άλλωστε, και το φθινόπωρο, που θα επιστρέψω, τα ίδια θέματα θα έχει η χώρα. Χώρια που, και στην περιοδεία μου στην Ελλάδα, για αυτά θα γράφω. Μόνο που είναι διαφορετικά να γράφεις για αυτά, έχοντας μπροστά σου το Λιβυκό πέλαγος. Μετά ρίχνεις και μια βουτιά, και σκασίλα σου. Να είσαι καλά, Ηλία.)

Προς ναυτολογημένους