ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Θα έχετε ακούσει φαντάζομαι τον λόγο που προφασίζονται Τσίπρας και λοιποί συνεταίροι για να δικαιολογήσουν την συμφωνία θανάτου που προσυπέγραψαν.

Εκβιάζονταν ανοιχτά, λέει, ότι αν δεν συμφωνήσουν, οι Ευρωπαίοι θα έπαιρναν όλες τις καταθέσεις από τις τράπεζες.

Πρόκειται για χονδροειδές ψέμα:

1ο: Την ευθύνη του κλεισίματος των τραπεζών την έχει πρώτα και κύρια η ίδια η κυβέρνηση και προσωπικά ο Τσίπρας. Δεν την επέβαλλαν οι Ευρωπαίοι. Ο Ντράγκι απλά αρνήθηκε να αυξήσει το πλαφόν του ELA, έκτακτης χρηματοδότησης και βρήκε την αφορμή ο Τσίπρας να κλείσει τις τράπεζες. Οι τράπεζες θα μπορούσαν να λειτουργήσουν, ακόμη και χωρίς επαρκή χρήματα στο ΑΤΜ με τη δυνατότητα πλήρους πρόσβασης στις υπηρεσίες τους από τον ιδιωτικό τομέα.

2ο: Το κλείσιμο των τραπεζών συνεχίζεται και μετά την χρηματοδότηση από την ΕΚΤ και τους εταίρους. Γιατί; Διότι με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου μετέτρεψαν την δέσμευση καταθέσεων και πληρωμών – με εξαίρεση το €60 από τα ΑΤΜ – σε μια κατάσταση επ” αόριστον. Απαγόρευσαν ακόμη και την πληρωμή δανειακών οφειλών από τους δεσμευμένους καταθετικούς λογαριασμούς. Όπως επίσης και την εξαγωγή χρήματος στο εξωτερικό.

3ο: Γιατί τα έκαναν όλα αυτά αν δεν είχαν σκοπό να προχωρήσουν σε κούρεμα καταθέσεων και τραπεζικών τίτλων; Πολύ περισσότερο όταν σήμερα η κυβέρνηση και εταίροι της επιχειρούν να περάσουν την γνωστή οδηγία BRRD της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία επιτρέπει το κούρεμα ως μέθοδο «διάσωσης» των τραπεζών. Κι ενώ προβλέπεται να μην κουρεύονται ασφαλισμένες καταθέσεις (κάτω των 100 χιλιάδων) και τίτλοι υψηλής εξασφάλισης, από την περίπτωση της Κύπρου γνωρίζουμε ότι δεν ισχύει.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Νίκος Χουντής, ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, στις 10/12/2013 είχε ρωτήσει τον τότε επίτροπο Αλμούνια τα εξής: «Έχει τη δυνατότητα ένα κράτος μέλος να προβεί σε πρόσθετα μέτρα, όπως η καταβολή εισφοράς από κατόχους ασφαλισμένων καταθέσεων, προς όφελος της κεφαλαιακής ενίσχυσης μιας τράπεζας;». Ο επίτροπος απάντησε: «Κάθε κράτος μέλος έχει την εξουσία να αποφασίσει εάν θα εφαρμόσει πρόσθετα μέτρα καταμερισμού των επιβαρύνσεων». Δηλαδή αν θα κουρέψει καταθέσεις από το πρώτο ευρώ, κοκ.

Ετοιμαστείτε. Αφού περάσει η οδηγία BRRD σήμερα, η κυβέρνηση – μετά από συνεννόηση με τον Ντράγκι και τους τραπεζίτες – θα μπορεί να αποφασίσει με άνεση το κούρεμα καταθέσεων, τραπεζικών τίτλων, κλπ., από το πρώτο ευρώ. Κι αυτό χωρίς να δώσει λογαριασμό σε κανέναν.

Τι συμπέρασμα βγαίνει;

1ο: Οι Ευρωπαίοι όσο κι αν ήθελαν δεν είχαν το δικαίωμα να προβούν σε ολοκληρωτική απόσυρση καταθέσεων από την Ελλάδα. Εκτός κι αν τους το επέτρεπε η ίδια η κυβέρνηση. Επομένως η επίκληση αυτή από τους κυβερνητικούς δεν είναι τίποτε περισσότερο από ομολογία διάπραξης εσχάτης προδοσίας σε βάρος του ελληνικού λαού και της πατρίδας.

2ο: Αν ο εκβιασμός ήταν υπαρκτός, τότε γιατί η κυβέρνηση δεν κράτησε εξαρχής τις τράπεζες ανοιχτές; Να πούμε σε όποιους δεν γνωρίζουν ότι οι τράπεζες έχουν κλείσει ελάχιστες φορές στην ιστορία όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά και διεθνώς. Μόνο σε συνθήκες πολέμου. Πρώτη φορά σε συνθήκες ειρήνης κλείνουν οι τράπεζες και μάλιστα για τόσο μακρύ διάστημα. Αυτό οφείλεται στο ευρώ, στην ΟΝΕ και τις δολοπλοκίες της κυβέρνησης με τους δανειστές της χώρας.

3ο: Η ΠΝΠ για την επ” αόριστον δέσμευση καταθέσεων και τραπεζικών πληρωμών, αποκαλύπτει ότι η κυβέρνηση ενώ θα μπορούσε να εισάγει ειδικό έκτακτο φόρο στο χρήμα και τα κεφάλαια που εξήχθησαν από την Ελλάδα, προτίμησε να επιβάλλει διοικητική απαγόρευση.

Επομένως το πρόβλημα δεν ήταν ποτέ οι κανονισμοί ελευθερίας κίνησης του κεφαλαίου, που η ΠΝΠ παραβιάζει κατάφωρα, αλλά οι ταξικές και αντεθνικές επιλογές της κυβέρνησης. Ο κ. Τσίπρας προτίμησε να κλείσει τις τράπεζες για να τις οδηγήσει σε κούρεμα καταθέσεων και τραπεζικών τίτλων – γι” αυτό και με μεγάλη ευχαρίστηση εισάγει την οδηγία BRRD σήμερα – αντί να επιβάλλει 40-45% έκτακτη φορολογία σ” όλο το χρήμα που έφυγε από την ελληνική οικονομία και τοποθετήθηκε στο εξωτερικό.

Γιατί π.χ. δεν έλεγε η κυβέρνηση ότι κάθε ευρώ που τοποθετήθηκε στο εξωτερικό το τελευταίο εξάμηνο φορολογείται κατά 45%; Τι την εμπόδιζε; Πάντως όχι η ελευθερία κίνησης κεφαλαίου, που της επέτρεψε με την ΠΝΠ να απαγορέψει σχεδόν ολοκληρωτικά την εξαγωγή κεφαλαίου.

Αν σκεφτεί κανείς ότι το πρώτο εξάμηνο του 2015 έφυγαν στο εξωτερικό πάνω από 40 δις ευρώ, τότε η έκτακτη αυτή φορολογία θα μπορούσε να αποφέρει γύρω στα 18 δις ευρώ. Επαρκούσαν, ή δεν επαρκούσαν για να χρηματοδοτήσουν τράπεζες και οικονομία; Κι όχι μόνο αυτό. Θα μπορούσε να επιβάλλει αυτή την έκτακτη φορολογία για το σύνολο των 250 δις ευρώ, που κατά τον κ. Τσίπρα, έφυγαν από την ελληνική οικονομία και περιμένουν πότε θα πάμε στη δραχμή για να μπουν να τα αγοράσουν όλα σε εξευτελιστικές τιμές.

Τι περιμένει λοιπόν ο ίδιος; Γιατί δεν επιβάλλει την έκτακτη φορολογία σ” αυτά τα κερδοσκοπικά κεφάλαια; Τι τον εμποδίζει; Πάντως όχι το Σύνταγμα, ούτε οι κανονισμοί της ελευθερίας κίνησης του κεφαλαίου. Μάλιστα θα μπορούσε ο κ. Τσίπρας να πει: 45% φορολογία στα χρήματα που τοποθετήθηκαν στο εξωτερικό και 25% σ” αυτά που θα επιστρέψουν πίσω. Γιατί δεν το κάνει και κρατά τις τράπεζες ουσιαστικά κλειστές;
Ο λόγος είναι απλός. Οι ταξικές και αντεθνικές επιλογές του Τσίπρα δεν του το επιτρέπουν. Κι έτσι είναι υποχρεωμένος να προφασίζεται τα χείριστα για την χειρότερη συμφωνία που έχει υπογραφεί ποτέ σε βάρος της χώρας και του λαού της από την απαρχή των μνημονίων.

[dimitriskazakis.blogspot.gr]