Πάντα οι προεκλογικές περίοδοι στην χώρα της ψευτομαγκιάς και των ψευτοεπαναστατών πρόσφεραν απλόχερα γέλιο, μιας και μετά τις εκλογικές περιόδους το μόνο που έμενε, ήταν πόνος για τους πολίτες και χαρά για την διαπλοκή.

Φέτος, όμως, νομίζω πως τα πράγματα έχουν αντιστραφεί.

Δεν θυμάμαι στα 49 μου χρόνια πιο άθλια και κουραστική προεκλογική περίοδο.

Ακόμη και για τους μαζόχες σαν και μένα που προσπαθώ να παρακολουθήσω αυτές τις μέρες τα πολιτικά τεκταινόμενα, πιάνω τον εαυτό μου να χασμουριέται σε κάθε πρόταση που αρθρώνει ένας πολιτικός μαϊντανός στα κανάλια της διαπλοκής και της λαμογιάς.

Είναι τόσο προβλέψιμοι και επαναλαμβανόμενοι που, αν χάσεις μια εκπομπή, δεν τρέχει και κάτι. Η επόμενη θα είναι copy της προηγούμενης.

Ο εκπρόσωπος της ΝΔ σκίζεται για την ιδιωτική πρωτοβουλία, δηλαδή τα συμφέροντα του αφεντικού του δημοσιογράφου που έχει την εκπομπή.

Ο Συριζαίος θα καταργήσει το μνημόνιο που ο αρχηγός υπέγραψε και αυτός ψήφισε.

Ο εκπρόσωπος των ΑΝΕΛ ξαναντύνεται αντιμνημονιακός γιατί δεν βλέπει βουλή ούτε με τα στρατιωτικά κιάλια που βούτηξε ο αρχηγός του φεύγοντας από το υπουργείο Άμυνας.

Ο αντιμνημονιακός της Λαϊκής Ενότητας προσπαθεί να τα χώσει, αλλά πάντα με το γάντι στον πρώην σύντροφο, χωρίς όμως να απαντά ποτέ τι έκανε αυτός τους 8 μήνες αριστερούλας διακυβέρνησης.

Οι εκπρόσωποι του ΠΟΤΑΜΙΟΥ και ΠΑΣΟΚ που λένε πάντα ναι αρκεί να μην ανατραπεί τίποτα στην χώρα που το ευρώ είναι ιερό τοτέμ.

Και…

Κάποιος του ΚΚΕ που πάντα προβλέπει τι θα γίνει αλλά ποτέ δεν φροντίζει να μας προστατέψει από αυτό που θα γίνει.

Όμως, ελπίζω πως μετεκλογικά όλοι αυτοί -μαζί με τον Βασίλη Λεβέντη- θα μας χαρίσουν άπλετο γέλιο στην επόμενη βουλή.

Θα τους υποστώ μέχρι το Σάββατο που αρχίζει το Eurobasket.

Προτιμώ τον Αντετοκούνμπο από την ανόργανη γυμναστική που επιδίδονται καθημερινά οι πολιτικοί μας.

Ευτυχώς που, όταν πέρασε πιτσιρικάς ο Γιάννης και οι οικογένειά του, ο καιρός ήταν καλός και η βάρκα άντεξε.

Ευτυχώς που δεν τον έπνιξε ο καιρός και ο Μπουμπούκος.

Ευτυχώς που δεν του την έστησε κανένας χρυσαυγίτης, για να του σπάσει χέρια και πόδια.

Ευτυχώς που από το Σάββατο θα έχουμε τον Γιάννη να μας βγάλει από την μιζέρια και την θλίψη μας.

Ευτυχώς που ο Γιάννης δεν κάνει στροφές προς τον ρεαλισμό και τους καρφώνει στα μούτρα.

Ευτυχώς που ο Γιάννης ξέρει τι σημαίνει συνεργασία για το καλό της ομάδας και όχι συνεργασία για το καλό του αφεντικού.

Ευτυχώς που υπάρχει ο Γιάννης για να μας θυμίζει τι σημαίνει πίστη στον στόχο.

Ευτυχώς που υπάρχει ο Γιάννης για να μας θυμίζει πως και ένας από μόνος του αλλά και όλοι μαζί μπορούμε να βγούμε από την θλίψη μας.

Ευτυχώς που υπάρχει ο Γιάννης για να μας δείχνει τι σημαίνει να πολεμάς.

Ευτυχώς που υπάρχει ο Γιάννης για να μας θυμίζει πως μπορούμε να τους καρφώσουμε στα μούτρα τα καρφιά που ετοιμάζουν για τον σταυρό μας.

Γι” αυτό και νομίζω πως το καλύτερο σύνθημα για τον μετεκλογικό μας αγώνα -μιας και ο προεκλογικός είναι στημένος- είναι ένα:

ΚΑΝΤΟ ΟΠΩΣ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ

Χρήστος Χ.

(Αγαπητέ Χρήστο, οι εκλογές και ο τελικός του Ευρωμπάσκετ είναι την ίδια μέρα. Αν η Ελλάδα φτάσει στον τελικό, βλέπω τον Τσίπρα και τον Μεϊμαράκη να βγαίνουν στην τηλεόραση και να μας αναλύουν -αντί για το αποτέλεσμα των εκλογών- το πικ εν ρολ. Αν δεν κάνω λάθος, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο γεννήθηκε στην Ελλάδα. Χρήστο, για κάθε Γιάννη που τα καταφέρνει σε αυτή τη ζωή, υπάρχουν εκατομμύρια Γιάννηδες που δεν τα καταφέρνουν. Η προεκλογική περίοδος είναι θλιβερή. Το βράδυ των εκλογών κάποιοι θα νιώσουν μεγάλη έκπληξη. Να είσαι καλά.)

http://feedproxy.google.com/~r/pitsirikos/uPfN/~3/JrqLG_Vxcmw/