Επίκαιρο τώρα, προφητικό τότε για τους διάφορους Λαφαζανο-Ποτάμιδες (Μαϊος 2015)

Ρήξη? Τι Ρήξη, Πρόσθιου Χιαστού στο Αριστερό Γόνατο!?

Πες μου πώς γίνεται παραγωγική ανασυγκρότηση εν μέσω μνημονίων, με ρωτάει η Άννα. Υπάρχουν αναπτυξιακά πακέτα από πίσω, απαντώ… Σχέδια είναι που δεν υπάρχουν και που λείπουν απελπιστικά. Τίποτα! Από κανέναν και για τίποτα… Πες μου εσύ, πώς γίνεται ανασυγκρότηση με τσαμπουκάδες?

Σαν να μην μας έφταναν όλα τα άλλα, βρέθηκαν τώρα και 150 στελέχη του Συ.Ριζ.Α. που αίφνης ζήλεψαν την ιδεολογική καθαρότητα της μπαγιάτικης αερολογίας του συντρόφου  Κουτσούμπα και με κείμενο που κυκλοφορεί από χθες, καλούν τον ελληνικό λαό σε ρήξη.
Οι συνυπογράφοντες απαιτούν, εδώ και τώρα:
«Να διαγραφεί το ληστρικό -όπως αποκαλύπτεται περίτρανα και από το Λογιστικό έλεγχο που διεξάγει η Βουλή -κρατικό χρέος.»
Καθόλου δεν φαίνεται να απασχολεί τους υπογράφοντες το γεγονός ότι ο λογιστικός έλεγχος όχι μόνο δεν έχει ολοκληρωθεί, αλλά δεν έχει καν ξεκινήσει, καλά-καλά. Μια από τις βασικές πηγές του λογιστικού ελέγχου είναι οι διάφορες δανειακές συμβάσεις, που βρίσκονται στην κατοχή της Τράπεζας της Ελλάδας, της οποίας τράπεζας, ο σπουδαίος, γνωστός και μη εξαιρετέος διοικητής έχει κληθεί να καταθέσει στην «Επιτροπής Αλήθειας του Δημόσιου Χρέους», αν και ακόμα δεν γνωρίζει κανείς, αν –ως ανεξάρτητη (ή ορθότερα ανεξέλεγκτη) αρχή- σκοπεύει να συμμορφωθεί στο κάλεσμα της Προέδρου της Βουλής.
«Να καταργηθούν μέσα από το συντομότερο δυνατό δρόμο τα Μνημόνια και οι εφαρμοστικοί τους νόμοι, με αξιοποίηση και του σχετικού σχεδίου νόμου που κατέθεσε στη Βουλή το ΚΚΕ, που πρέπει να ψηφιστεί από όλους τους βουλευτές του Συ.Ριζ.Α.»
Καθόλου δεν φαίνεται να απασχολεί τους υπογράφοντες ποιος είναι, τέλος πάντων, αυτός ο συντομότερος δυνατός τρόπος, ούτε έχουν καμιά ιδέα καλύτερη από το σχέδιο νόμου που έχει καταθέσει το ΚΚΕ, λες και η πραγματικότητα αντιμετωπίζεται με νόμους!
«Να ματαιωθεί κάθε σχέδιο για υπογραφή νέου Μνημονίου και αν έρθει στη Βουλή, να καταψηφιστεί από τους βουλευτές του Συ.Ριζ.Α.»
Καθόλου δεν φαίνεται να απασχολεί τους υπογράφοντες το γεγονός ότι η διαπραγμάτευση δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί. Όλοι σιωπούμε και προσπαθούμε να καταλάβουμε προς τα πού θα φυσήξει ο άνεμος, αλλά αυτές οι κυρίες κι οι κύριοι που συνυπογράφουν το κείμενο, είτε κατέχουν την απόλυτη αλήθεια είτε έχουν μαντικές ικανότητες και πάντως σπεύδουν να προεξοφλήσουν το αρνητικό αποτέλεσμα, προσφέροντας τη χειρότερη υπηρεσία τους σε ένα μέτωπο που θα έπρεπε να είναι αρραγές, το οποίο προτρέχουν να διαρρήξουν με αδικαιολόγητη βιασύνη.
«Να εφαρμοστούν όλες οι προεκλογικές δεσμεύσεις του Συ.Ριζ.Α. και για να χρηματοδοτηθούν, να συμπληρωθούν με τα αναγκαία ριζοσπαστικά μέτρα σε βάρος του μεγάλου κεφαλαίου και του πλούτου.»

Καθόλου δεν φαίνεται να απασχολεί τους υπογράφοντες το γεγονός ότι το μεγάλο κεφάλαιο, όταν είναι παγιοποιημένο, κατά κανόνα αργεί κι ότι ο ρευστός πλούτος έχει «πετάξει» σε άλλη γη και σε άλλα μέρη! Τούτων δοθέντων, προφανώς. για να γίνουν όλα αυτά που συνεπάγεται η άμεση εφαρμογή των προεκλογικών δεσμεύσεων, προϋποτίθεται επιστροφή σε εθνικό νόμισμα, η οποία επιστροφή, είναι ακριβώς αντίθετη με τη ρητή προεκλογική δέσμευση του Συ.Ριζ.Α. –αλλά αυτή μάλλον είναι, κατά τους υπογράφοντες, μια ανάξια λόγου λεπτομέρεια.
Υπάρχουν και μερικές ακόμα ασήμαντες λεπτομέρειες!
Μια ασήμαντη λεπτομέρεια είναι ότι  εφόσον ένα κράτος, για να εκπληρώσει τις δεσμεύσεις του, τυπώνει χρήμα που δεν αντιστοιχεί στις παραγωγικές ικανότητες της οικονομίας του, τότε το μόνο που δημιουργείται, είναι υψηλός πληθωρισμός. Ο πληθωρισμός, είναι η χειρότερη μορφή φορολογίας διότι θίγει, πρώτα απ’ όλα, τα χαμηλά εισοδήματα.
Μια δεύτερη ασήμαντη λεπτομέρεια, είναι ότι δεν υπάρχει κάποιο σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης, προκειμένου να καλυφθούν οι ανάγκες της οικονομίας μας.
Μια τρίτη, ακόμα πιο ασήμαντη λεπτομέρεια, είναι ότι εφόσον αυτό το σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης όντως υπάρχει αλλά για κάποιον ανερμήνευτο λόγο τηρείται ως εφτασφράγιστο μυστικό, δυστυχώς δεν υπάρχουν τα συναλλαγματικά αποθέματα που θα χρηματοδοτούσαν και θα υποστήριζαν ένα τέτοιο σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης.
Μια τέταρτη λεπτομέρεια, που δυστυχώς δεν είναι και τόσο ασήμαντη, είναι το γεγονός ότι το χρέος που καλούμαστε να αρνηθούμε, βρίσκεται υπό το Αγγλικό Δίκαιο. Αυτό σημαίνει ότι όταν θα αρχίσει να ξεδιπλώνεται αυτό το μυστικό σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης που θα χρηματοδοτηθεί από τους άδηλους προς το παρόν πόρους, οι δανειστές θα προβάλλουν, χωρίς αμφιβολία, τις αντιρρήσεις τους. Έτσι, όταν θα επιχειρούμε να το θέσουμε σε εφαρμογή αυτό το κρυφό σχέδιο, παραγγέλλοντας, παραδείγματος χάριν, μηχανολογικό εξοπλισμό ή πρώτες ύλες από τους ανομολόγητους προς το παρόν φίλους μας, θα βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τα κατασχετήρια των δανειστών υπό καθεστώς διεθνούς αποκλεισμού.
Για να μην μακρηγορούμε, ακόμα κι αν αυτοί οι ευσεβείς πόθοι ξέφευγαν από την απογοητευτική τους αοριστολογία και συμπληρώνονταν αφενός από ένα πρόγραμμα παραγωγικής ανασυγκρότησης κι αφετέρου με τον προσδιορισμό των πηγών και των πόρων χρηματοδότησης αυτής της παραγωγικής ανασυγκρότησης, ακόμα και τότε, αυτό το σχέδιο θα έπρεπε να εξυφανθεί και να εκτελεστεί με τη θετική προαίρεση της διεθνούς των δανειστών και όχι εντός ενός συγκρουσιακού περιβάλλοντος.
Ας αφήσουν, λοιπόν, για άλλους τον κάματο της επαναστατικής γυμναστικής, όλοι αυτοί οι φίλοι που συνυπογράφουν ετούτην την  ανακοίνωση και ως κατά τεκμήριο περισσότερο ενεργοί από τους υπόλοιπους, ας παρασύρουν και τους οκνηρότερους συντρόφους τους των κατά τόπον κοινοτήτων μας, ώστε να γίνει αυτό που περιμένουμε από τις 25 του Γενάρη κι εφεξής: ένα ανοιχτό κάλεσμα στην κοινωνία ώστε όλοι μαζί να βάλουμε πλάτη και να συνδράμομε με τις ιδέες και τις προτάσεις μας στον, ανύπαρκτο προς το παρόν, σχεδιασμό της παραγωγικής ανασυγκρότησης, που αποτελεί τη μόνη διέξοδο από αυτόν τον μονόδρομο της εθνικής ταπείνωσης. Αν μη τι άλλο, οι κακοί μας (συν)εταίροι διαθέτουν πόρους που συνεχίζουν να μένουν ανεκμετάλλευτοι -κι αυτό είναι το τραγικότερο.
Πάντως, αυτή η διέξοδος δεν είναι ούτε τόσο εύκολη όσο ακούγεται ούτε, βέβαια, επιτυγχάνεται με τη σύνταξη πύρινων διακηρύξεων που δεν εδράζονται ούτε στην πραγματικότητα ούτε στα αληθινά περιστατικά της ζώσας μας πραγματικότητας.
Επιτέλους, πόσες φορές θα το πούμε ότι είναι πια καιρός να μάθομε και να ψαρεύομε?

Η σύνθεση είναι από την ΟΚΤΑΝΑ

https://raskolnick.wordpress.com/2015/05/22/rupture/