Σε Άγρια Δύση έχει μετατραπεί η άγρια δύση των ΗΠΑ τις τελευταίες ώρες, αφού στο Ντάλας γίνεται εμφύλιος μεταξύ μπάτσων και πολιτών.

Αρχίδια εμφύλιος γίνεται. Τι σχέση έχουν τα γουρούνια με τους ανθρώπους;

Όλα ξεκίνησαν όταν ο αστυνομικός Τζερόνιμο Γιάνεζ από την αστυνομία της Μινεσότα, πυροβόλησε θανάσιμα τον Φιλάντο Καστίλ, γεγονός που σηματοδοτούσε τη δεύτερη δολοφονία Αφροαμερικανού από λευκό αστυνομικό μέσα σε 48 ώρες – η πρώτη είχε γίνει στη Λουιζιάνα.

Όπως μετά το Φέργκιουσον και τη Βαλτιμόρη πέρσυ και πρόπερσυ, έτσι και φέτος ακολούθησαν διαδηλώσεις κατά της αστυνομικής βίας σε πολλές πόλεις των ΗΠΑ , ενώ ορισμένοι πιο εφευρετικοί στο Ντάλας είχαν την ιδέα να ακροβολιστούν σε ταράτσες και να παίξουν με τους αστυνομικούς το Κυνήγι της Πάπιας – Duck Hunt για όσους είχαν Nintendo ES.

Οι ελεύθεροι σκοπευτές σημείωσαν high score σκοτώνοντας 5 αστυνομικούς και τραυματίζοντας άλλους 6, ενώ περιμένω ήδη τα σχόλια αναγνωστών που θα γράψουν πόσο χυδαίος είμαι που κάνω πλάκα με δολοφονίες ανθρώπων.

Aκούστε πατσαβουράκια. Όταν αποφασίζεις να γίνεις μπάτσος, ξέρεις ότι θα πάρεις όπλο. Όταν έχεις όπλο μπορείς να σκοτώσεις αλλά μπορεί και να σκοτωθείς.

Όταν επί χρόνια σπέρνεις ανέμους, πρέπει να είσαι έτοιμος να θερίσεις θύελλες.

Όταν από το 2000 και μετά τα θύματα της αστυνομικής βίας στις ΗΠΑ υπολογίζονται στα 5.600, ενώ μόνο μέσα στο 2015 ήταν 1.134, είναι λίγο υποκριτικό να κλαίμε για το θάνατο 5 αστυνομικών. Δεν ισορροπεί η ζυγαριά, πώς να το κάνουμε.

Οι Αφροαμερικανοί μεταξύ 15 και 34 ετών, αν και αποτελούν το 2% του πληθυσμού των ΗΠΑ, έχουν 5 φορές μεγαλύτερες πιθανότητες να σκοτωθούν από αστυνομικό σε σχέση με έναν λευκό Αμερικανό.

Είναι αυτό Δικαιοσύνη;

Φυσικά και δεν είναι. Δικαιοσύνη θα ήταν να μη σκοτωνόταν κανείς πολίτης από αστυνομικούς που υποτίθεται πως υπηρετούν και τον πολίτη και τη Δικαιοσύνη.

Αλλά δεν υπάρχει Δικαιοσύνη γιατί ο άνθρωπος είναι μέρος της Φύσης. Και στη Φύση δεν υπάρχει Δικαιοσύνη. Η Δικαιοσύνη δεν είναι φυσικός κανόνας, είναι εφεύρεση του ανθρώπου.

Και μπορεί να υπάρξει μόνο όταν ο άνθρωπος καταφέρνει να ξεπεράσει τη φύση του. Να την υπερβεί. Αυτός πρέπει να είναι και ο σκοπός του στη ζωή.

Όσο αποτυγχάνει να το κάνει, τόσο θα σκοτώνονται 5.600 άνθρωποι εν καιρώ ειρήνης και 1,3 εκατομμύρια θα πέφτουν νεκροί από έναν πόλεμο στο Ιράκ που δεν έπρεπε να είχε ξεκινήσει ποτέ.

Πάντως, αν κρίνουμε από την ιστορία της ανθρωπότητας, όπου η Δικαιοσύνη είναι σχεδόν ανύπαρκτη, ο άνθρωπος δεν έχει καταφέρει ούτε κατά διάνοια να υπερβεί τη φύση του.

Βρίσκεται ακόμα στο εξελικτικό στάδιο της αμοιβάδας.

Και δεν εννοώ οποιονδήποτε άνθρωπο γενικά κι αόριστα.

Εννοώ έναν, συγκεκριμένα.

Τον λευκό, τον χριστιανό, τον άντρα.

Τον καρκίνο της ανθρωπότητας.

http://thethreemooges.blogspot.com