Αν δεν βρεθεί σύντομα λύση στα δημοσιονομικά προβλήματα για να βγει από το μνημόνιο, θα μείνει για πάρα πολλά χρόνια ακόμη σε κατάσταση λιτότητας και επιδίωξης πλεονασμάτων.

Τα δύσκολα τώρα αρχίζουν, αφού ο Αλέξης Τσίπρας θα υποδεχθεί την Παρασκευή στην Αυήνα τους ηγέτες του Νότου με στόχο ένα ενωμένο και ισχυρό μήνυμα κατά της λιτότητας ενώ ο Ευκλείδης Τσακαλώτος θα βρεθεί αντιμέτωπος στο Eurogroup με το σχέδιο της Σλοβακικής Προεδρίας της ΕΕ.
Σύμφωνα με πληροφορίες του Reuters, σχέδιο των Σλάβων θα προετοιμάζει το τοπίο για την «επόμενη μέρα» μετά το πέρας των Μνημονίων.
Τι σημαίνει αυτό; Ότι θα δημιουργηθεί ένα ευρωπαϊκό Ταμείο Στήριξης των χωρών με προβλήματα όπως η Ελλάδα, οι οποίες θα πρέπει να εκτελούν κατά γράμμα τις απαιτήσεις του Ταμείου, πέραν εκείνων που έχει συμφωνήσει η κυβέρνηση.
Το Reuters αποκαλύπτει, πως θα δωθεί ένα έγγραφο στους 19 υπουργούς Οικονομικών της Ευρωζώνης, όπου θα περιγράφεται πως το νέο Ταμείο θα δεσμεύει τα μέλη της Ευρωζώνης σε συγκεκριμένα πλεονάσμα κάθε χρόνο ενώ οι χώρες μέλη θα ελέγχονται ετήσια τόσο για την οικονομική πρόοδο όσο και για την υλοποίηση των αλλαγών που θα τους επιβάλλουν.
Ουσιαστικά, αυτή η περίδος θα ξεκινήσει μετά το 2018 , όπου και τυπικά θα εκπνεύσει το ελληνικό Μνημόνιο.

Με τα δεδομένα:

-από τη μια ο κύριος Τσακαλώτος θα ακούει «γκρίνιες» των Ευρωπαίων ομολόγων του για την αναβλητική πολιτική και τις καθυστερήσεις στην εφαρμογή των συμφωνηθέντων της α΄αξιολόγησης,

- η Αθήνα θα ζητά «χαλάρωση» του στόχου για πρωτογενή πλεονάσματα μετά το 2018 (από 3,5% του ΑΕΠ ετησίως, σε 2% ενδεχομένως όπως έχει προτείνει δημόσια από καιρό ο διοικητής της ΤτΕ κύριος Γιάννης Στουρνάρας),

-ο Έλληνας πρωθυπουργός θα μιλά για ελαφρύνσεις, «ισοδύναμα», άρση αδικιών και λιγότερη λιτότητα (στη σύνοδο Ηγετών του Νότου την Παρασκευή, στην ΔΕΘ την Κυριακή, στο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα μήνα)

-και την ίδια ώρα από την άλλη, οι χώρες του γερμανικού «άξονα» θα κομίζουν σχέδιο για νέο Ταμείο βοήθειας με «κανόνες ΔΝΤ», μετά το μνημόνιο.

Τι θα σημαίνει αυτό;

1)απαιτήσεις αποτροπής δημιουργίας νέων ελλειμμάτων σε όλες τις χώρες
2)δέσμευση των χωρών με πρόβλημα για συνεχή πλεονάσματα
3)μέτρα συγκράτησης των κρατικών δαπανών
4)παρακολούθηση και αντιμετώπιση του ασφαλιστικού προβλήματος
5)αύξηση της είσπραξης φόρων
6)συνέχιση των πολιτικών λιτότητας.

Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, το λεγόμενο και «ΔΝΤ της Ευρωζώνης» περιγράφεται σαν ένα Ταμείο με σκοπό τη θωράκιση της ζώνης του ευρώ από χρηματοπιστωτικά σοκ, όπως αυτά που έζησε από το 2010 και μετά.

Βάσει του τρόπου λειτουργίας του Ταμείου:

-θα είναι δυνατή η οικονομική ενίσχυση από πλούσιες χώρες προς τις προβληματικές,

-τα κράτη-μέλη με πρόβλημα θα εντάσσονται αυτομάτως στον Μηχανισμό αυτόν ώστε, όπως σημειώνεται, να αποφευχθούν οι χρονοβόρες διαδικασίες και οι καθυστερήσεις του παρελθόντος (πχ ψηφοφορίες και διαφωνίες στα εθνικά Κοινοβούλια των δανειστών και των δανειζομένων κλπ).

Οι δόσεις, πάντως, με τις οποίες θα καλείται το βοηθούμενο κράτος-μέλος να αποπληρώσει το ύψος της βοήθειας θα εξαρτώνται όχι μόνο από το «δημοσιονομικό κενό» της χώρας αλλά και από το ύψος της ανεργίας σε αυτήν.

Πηγή