Οσον ο Χοσρόης ακόμα νικούσε, έστειλε στον βασιλέα των Ρωμαίων Ηράκλειο μια ιταμή επιστολή με την οποίαν, αφού τον έβριζε, τον ρωτούσε: «θυμάσαι πόσες φορές έως τώρα έχω συντρίψει τους Ελληνες;». Ως φαίνεται, ο Χοσρόης δεν είχε διαβάσει Λιάκο, Φίλη και Μπαλτά, ώστε να γνωρίζει ότι η κυρία Αναγνωστοπούλου έχει βγάλει τους Ελληνες απ’ την πρίζα,

με αποτέλεσμα αυτό το έθνος να έχει εξαφανισθεί μαζί με τους Πατσινάκες. Και τους Αβάρους. Και τους Εβραίους – ουπς! αυτοί, θα μου πείτε, δεν εξαφανίσθηκαν! Πού το ξέρετε; ρωτήσατε τον κ. Λιάκο; Ασε που οι εν λόγω Εβραίοι δεν είχαν κράτος επί 2.000 χρόνια. Μη λες γελοιότητες, θα μου

πείτε, άλλο κράτος, άλλο έθνος. Λυπάμαι, αλλά αυτές τις γελοιότητες τις λένε οι προειρημένοι. Κι όχι μόνον για αυτό το θέμα, αλλά για τα περισσότερα απ’ όσα καταπιάνονται. Οπως το θέμα με τις τηλεοπτικές άδειες. Οπου η αχλάδα περνά μεγαλειώδεις στιγμές έχοντας πίσω της πολλές ουρές. Βουτηγμένες στο γελοίο, αλλά και στο τραγικό.

Λέει, ας πούμε, ο κ. Παππάς ότι κατήργησε το διευθυντικό δικαίωμα στις απολύσεις (με την υποχρέωση των 400 θέσεων εργασίας σε κάθε νέο κανάλι) – στη χώρα της ευέλικτης εργασίας, της απλήρωτης εργασίας, του φύγε εσύ-έλα εσύ με τα μισά, στη χώρα που και ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάνει την εργασία σκλαβιά, ο κ. Παππάς, του ινστιτούτου της Φλωρεντίας, επαίρεται ότι κατήργησε το διευθυντικό δικαίωμα του κ. Αλαφούζου, φέρ’ ειπείν, να στείλει τον κ. Πορτοσάλτε άκλαυτον, αν αποφασίσει μια μαύρη μέρα κάτι τέτοιο.

Δεν ξέρω αν είναι περισσότερο γελοίοι ή τραγικοί! Οταν παίρνουν τις επικουρικές συντάξεις και τις κάνουν… αναπηρικές, είναι ασφαλώς τραγικοί. Αλλά δεν είναι και γελοίοι, όταν λένε, όπως ο Υπουργός Αμυνας κ. Π. Καμμένος, περί «μαύρων χρημάτων» και Καλογρίτσα; Τι τρέχει εδώ; Και τι είδους σιωπή είναι αυτή που προσπαθεί να βγάλει την αλήθεια από την πρίζα; Εδώ

μπορούν να συμβούν τρία τινά: α) Να επέμβει ο εισαγγελέας. β) Να παραιτηθεί ο κ. Καμμένος. γ) Να πάρει πάλι ο κ. Καμμένος (που, ως φαίνεται, ζει το τρελό όνειρο του στρατάρχα) το στράτευμα και να εκστρατεύσει κατά της Κτησιφώντας.

Βγαίνει αμέσως μετά τον διαγωνισμό Παππά ο κ. Ιβάν Σαββίδης και λέει ότι εγώ έπαιξα σύμφωνα με το σενάριό μου καλά. Ανάγκασα δύο παίκτες να πληρώσουν ακριβότερα και είμαι χαρούμενος για αυτό. Στεναχωρήθηκα μόνο που μου τη γλίτωσε ο Αλαφούζος και πλήρωσε φθηνότερα. Τι κάνει, δηλαδή,

ο άνθρωπος; Ομολογεί δημοσίως ότι είναι λαγός; Λαγός τίνος; Του Πάπα της Φλωρεντίας; Και τι κάνει ο εισαγγελέας; Τον Ησυχαστή; Και τι λέει η κυβέρνηση;

Εγείρονται δύο (ακόμα) ερωτήματα: α) έφυγε ο κ. Σαββίδης εκεί μακριά στο Ιρκούτσκ και δεν καλείται να δώσει εξηγήσεις; β) Αν υπάρχει πρόβλημα γλώσσας, ο κ. Μπαλτάς ομιλεί απταίστως την πατσινακικήν (αρχαία) και πετσενεγκικήν (νεότερη), άρα, έστω στα κορακίστικα (τα ελληνικά που ομιλεί ο Τσακαλώτος), υπάρχει πιθανότης να καταλάβουμε εν τέλει τι μας γίνεται. Και: γ) Υπάρχει

πιθανότης ο επιλαχών Ιβάν να κληθεί να αναλάβει Κανάλιον, αν έτερος καναλάρχης του κλειστού κλαμπ των τεσσάρων σκοντάψει πάνω στα πεπραγμένα του υπό την ποινική έννοια του πράγματος;

Κι αν ο Ιβάν δεν θέλει το κανάλι, όχι διότι ήταν απλώς ένας λαγός, αλλά διότι είναι πολλά τα λεφτά, Βάνια μου; Τι γίνεται τότε; Καλείται

ο επόμενος επιλαχών, κ. Κοντομηνάς, με τον οποίον όμως στο μεταξύ τα έχει βρει ο κ. Καλογρίτσας; Μύλος.

Προσωπικώς πιστεύω ότι μόνον ο Υπερκαναλάρχης κ. Παππάς μπορεί να βάλει σε τάξη τους τέσσερις καναλάρχες (ολιγοπώλιο) πριν γίνουν δεκατέσσερις (σκορποχώρι). Με τα βέλτιστα δυνατά ποιοτικά κριτήρια. Πρώτον, να ξέρουν καλά ελληνικά όπως ο κ. Ιβάν Σαββίδης. Δεύτερον, να μην έχουν σχέση με μαύρα λεφτά, αλλά να είναι λευκές περιστέρες, όπως λέει ο στρατάρχας Καμμένος για τον κουμπάρο τού κ. Σπίρτζη, κ. Καλογρίτσα. Διότι

ο κουμπάρος του Καίσαρα δεν αρκεί να είναι καναλάρχης, αλλά πρέπει να είναι και εργολάβος. Τρίτον, ο καναλάρχης δεν αρκεί να διαθέτει πορτοφόλα όπως ο κ. Μαρινάκης, αλλά να βλέπει ολημερίς κι ολονυχτίς ΕΡΤ, ώστε να μαθαίνει πώς να αξιοποιεί την «Αυγή» στα ρεπορτάζ και πώς τη «στήλη κηπουρικής» του BBC στην παραγωγή κουτόχορτου.

Αυτό είναι το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς, τα κριτήρια! Να εκπληρώνει, λόγου χάριν, τα προαπαιτούμενα για τις δόσεις. Και να εξηγεί στους Ελληνες ότι δεν υπάρχει φόβος να χαθούμε, αφού έχουμε ήδη χαθεί από την εποχή του Χοσρόη.

Οσο για τους δημοσιογράφους, μην ανησυχείτε! Δεν θα χαθούν όσοι συνηγορούσαν στα μνημόνια (παλαιότεροι και νεόκοποι). Ούτε όσοι έχουν άκρες με τα κόμματα τύπου Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Ποτάμι, ούτε οι υπήκοοι των αφεντικών. Τα

εργατάκια θα χαθούν πάλι. Αυτοί για των οποίων τον χαμό χαίρονται πάντα οι ηλίθιοι του κοινωνικού αυτοματισμού. Αυτών τα ένστικτα (διότι περί σκέψης ούτε λόγος να γίνεται) έχει το ηθικό πλεονέκτημα να καλλιεργεί η Αριστερά(!) ώστε ο θάνατός σου (αλήτη, ρουφιάνε δημοσιογράφε) να είναι η ζωή μου (στα χέρια της Μέρκελ και του Κατρούγκαλου)…

Πηγή