-
-
ΒΙΝΤΕΟ – ΝΟΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΑΡΧΙΨΕΥΤΑΡΟΥ ΤΣΙΠΡΑ – ΕΙΧΕ ΣΥΜΦΩΝΗΣΕΙ ΤΟΝ ΟΚΤΩΒΡΙΟ ΤΟΥ ’15 ΓΙΑ ΕΚΑΤΟ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ
-
Ειδομένουμε Ευρώπη
-
Η Deutsche Welle στις λάσπες της Ειδομένης -Οδοιπορικό στα σύνορα με τα Σκόπια [βίντεο]
-
Θρίλερ: Μάνα έχασε και τα τρία παιδιά της – Έκκληση από το «Χαμόγελου του Παιδιού»
-
Το κουαρτέτο «κόβει» αφορολόγητο και επικουρικές συντάξεις
-
ΑΙΦΝΙΔΙΑ ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΣΤΙΣ ΗΠΑ
-
ΒΟΜΒΑ!! ΑΚΥΡΩΝΕΤΑΙ Ο ΕΝΦΙΑ!!!
-
Ξαφνικά θα ακούσεις «για εμπλοκή στις διαπραγματεύσεις» και λίγο μετά «πάμε εθνική κατάσταση ανάγκης» και τέλος «τετέλεσθε»
-
Τόσο σάπιοι και διαβρωμένοι μέχρι το μεδούλι είναι;
-
Ανθρωπιά
-
ΕΝΝΕΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΤΟΥΡΚΟΙ ΕΤΟΙΜΑΖΟΝΤΑΙ ΝΑ ΕΙΣΒΑΛΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΣΗ ΤΗΣ ΒΙΖΑΣ
-
Είδηση σεισμός! Τούρκοι αξιωματούχοι στα ελληνικά νησιά…
-
Αλεξάντερ Φλέμινγκ
-
Κορνήλιος Καστοριάδης
-
Σοφία Βέμπο
-
Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
-
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ…11 Μαρτίου
-
H πολιτική παρτούζα στα φόρτε της.
-
Ντρέπομαι που συμμετέχω σ’ αυτό το εμετικό εξώφυλλο
-
Η προσφυγιά δεν είναι πάρτι μασκέ, μασκαράδες
-
Σε πορεία θανάτου
-
Είμαι και εγώ πρόσφυγας
-
Κάτω τα χέρια σας, ναζιστές!
-
ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΑΛΗΘΙΝΟ! «Βόλεψαν» και την αδελφή του Καρανίκα σε κρατική θέση
-
Πάνω από 250.000 παιδιά επιβιώνουν με γρασίδι και ζωοτροφές στη Συρία [ΒΙΝΤΕΟ]
-
ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΜΕ… Στην Απομόνωση η Μέρκελ… Όλο και πιο Απόμακρη την Ίδια Ώρα που τα Μέλη της ΕΕ Κλείνουν τα Σύνορα
-
Αποκαλυπτικό: Η «Λεπτομέρεια» Στη Συμφωνία Τουρκίας – ΕΕ Που Συντρίβει Την Ελλάδα
-
Κλειστά και επίσημα τα σύνορα – Ο Τσίπρας κοροϊδεύει Έλληνες και πρόσφυγες
-
Ευρώπη ερχόμαστε! (Eurovision 2016)
-
ΕΦΥΓΕ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΥΤΣΟΜΥΤΗΣ
-
Σοκ: Πρώην δημοσιογράφος του ANT1 απειλεί ν΄αυτοκτονήσει
-
Κοινοποιήστε…
-
Hotspot το Salon de Bricolage!
-
Δικαίωση για τον Θόδωρο Τσουκάτο η απαλλαγή Χριστοφοράκου
-
Η Ελλάδα είναι έτοιμη να χρεοκοπήσει!
-
Γιατί και πότε έγινε »Θρύλος» ο Ολυμπιακός
-
ΖΗΤΗΜΑ ΧΡΟΝΟΥ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΚΑΙ Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
-
Την έχουν κάνει λάστιχο!..
-
Η Μαρία Φαραντούρη τραγουδά «Τα πατώματα» του Μπρεχτ [Ακούστε το]
-
Δύο πλουσιόπαιδα κατακρεούργησαν έναν 23χρονο για να δουν πως είναι να σκοτώνεις!
-
Όσο υπάρχουν άνθρωποι
-
Το να λες τους άλλους ηλίθιους δεν σε κάνει έξυπνο
-
Το ύψωμα 731…εδώ είναι Ελλάδα ..ακούει κανείς?
-
Συμβαίνει τώρα…Χίος: Πάνω από 3.000 μετανάστες στο νησί, έκτακτη επικοινωνία Βουρνού – Δρίτσα
-
Πριν πανηγυρίσεις, καλό είναι να σκέφτεσαι πρώτα
-
Γιώργος Μπάτης
-
Γιώργος Ζαμπέτας
-
Βασίλης Αυλωνίτης
-
Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
-
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ…10 Μαρτίου
-
Μένω στην τελευταία σελίδα της ιστορίας μου
Σχέσεις έρχονται, δυναμώνουν, συμπληρώνουν, σβήνουν, περνούν, πληγώνουν… Κι εγώ αφήνομαι, ποθώ, δένομαι, νιώθω, πονώ… Τόσο συχνός αυτός ο πόνος, διαρκώς δίπλα μου. Ο άλλος, ο άγνωστος, ο απέναντι, τον κοιτάζω μελαγχολικό και πλάθω ιστορίες για την δική του θλίψη. Και τότε θυμάμαι εκείνο το βράδυ με σένα στην βροχή…
Απόρριψη, προδοσία, φρούδες ελπίδες, σπασμένα όνειρα. Χάνω τον έλεγχο της ίδιας μου της ζωής, δε με ρωτούν παρά μου ανακοινώνουν, δεν αποφασίζω παρά δέχομαι. Ψάχνω το μεταίχμιο ανάμεσα στο σωστό και το λάθος, την αλήθεια και τις δικαιολογίες, την ελπίδα και την θλίψη. Κάθε προσπάθεια μου πέφτει και σπάει και γίνεται κομμάτια, κομμάτια που πληγώνουν τον εγωισμό μου. Μα ο δικός σου εγωισμός, βρίσκει βαριά στους ώμους του την θλίψη μου.
Και το δικό μου βάρος; Πρέπει να ξεχάσω, να σβήσω αναμνήσεις, να θάψω μέσα μου ένα κεφάλαιο ζωής, ώσπου να πάρω βαθιά ανάσα και να γυρίσω σελίδα. Και προσπαθώ αρκετά να ξεφύγω από τον αφιλόξενο ωκεανό που κρύβεις μέσα σου και να αναπνεύσω, αλλά η προσπάθεια μου είναι μάταιη. Η σελίδα στο βιβλίο μου δε γυρνά, μόνο μου κόβει τα δάχτυλα, ώστε να μην μπορώ να αγγίξω ξανά κανέναν όπως εσένα. Μένω στην τελευταία σελίδα της ιστορίας μου – της ιστορίας μας – και την διαβάζω ξανά και ξανά και κάπου στην εκατοστή φορά, νιώθω πως χάνω κάθε ίχνος λογικής και οδηγούμαι σε μία παράνοια σεναρίων και υποθέσεων. Κι ενώ έχω θρηνήσει σχέσεις με άδοξο τέλος, κάθε φορά σαν πρώτη φορά μου μοιάζει και με πονά που χάθηκε ακόμα μια στο κάτι και στο τίποτα του μυαλού σου.
Κάθε βροχή θα μου θυμίζει κι ένα άδοξο τέλος, μαζί και το δικό μας. Η ίδια βροχή που έπεφτε πάνω μας, ενώ γκρίνιαζες να τρέξω στο αυτοκίνητο, αυτή η βροχή έμεινε να καλύπτει κάθε δάκρυ τη μέρα που έφυγες. Βροχή συναισθημάτων – έντονων, αληθινών, προδομένων. Δεν ξέρω πως θα ξημερώσουν οι επόμενες μέρες και πόσο καιρό θα καλύπτουν σύννεφα τον ουρανό μου, ξέρω μόνο πως χρειάζεται χρόνος και υπομονή για να νιώσω ξανά τον ήλιο να με ζεσταίνει σαν ένα νέο άγγιγμα.
