(Ξε)μείναμε Ευρώπη

wpid-wp-1454011612070.jpeg

Άνεμος Διαφωτισμού πνέει πάνω από την αλληλέγγυα ήπειρό μας μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου, σύμφωνα με το οποίο, οι άνθρωποι που εισέρχονται στη Δανία με σκοπό να ζητήσουν άσυλο, θα είναι υποχρεωμένοι να παραδίδουν στο κράτος μετρητά και τιμαλφή των οποίων η αξία ξεπερνά το συνολικό ποσόν των 1.340 ευρώ, εξαιρουμένων των προσωπικών αντικειμένων με συναισθηματική αξία ή και άλλων ειδών πρώτης ανάγκης όπως κινητά τηλέφωνα.

Με λίγα λόγια, οι πρόσφυγες θα είναι αναγκασμένοι να επιβιώσουν στη Δανία με 1.340 ευρώ. Όλα τα υπόλοιπα θα κατάσχονται. Κι αυτό λέγεται αυτοχρηματοδότηση. Θα τους τα παίρνουν, λέει, για να τους τα επιστρέψουν με τη μορφή παροχών.

Πώς είναι το ελληνικό κράτος που σε λεηλατεί με φόρους, δήθεν για να στα ανταποδώσει, αλλά τελικά όλα καταλήγουν στη μαύρη τρύπα του χρέους κι εσύ ψοφάς της πείνας; Ε, κάτι τέτοιο.

Πρόσφυγες που έδωσαν περιουσίες σε διακινητές για να ξεφύγουν από το θάνατο, καλούνται τώρα να παραδώσουν ό,τι τους έχει απομείνει για να επιβιώσουν.

Ό,τι κατάφεραν να διαδώσουν από τις βόμβες και τα νερά της Μεσογείου.

Μα δεν είμαστε μια ωραία ναζιστική ατμόσφαιρα;

Πέντε χρόνια μετά το ξέσπασμα του εμφυλίου στη Συρία και της προσφυγικής κρίσης που ακολούθησε, είναι προφανές ότι η Ευρώπη, ανήμπορη και κυρίως απρόθυμη να βρει λύσεις, ανοίγει το χρονοντούλαπο της Ιστορίας της αναζητώντας μια σύγχρονη Τελική Λύση.

Τότε ήταν οι Εβραίοι, τώρα είναι οι πρόσφυγες.

Κι έτσι έχουμε μια Ευρωπαϊκή Ένωση, απόλυτα ευθυγραμμισμένη με τις πολιτικές των ΗΠΑ που αποσταθεροποίησαν ανεπανόρθωτα τη Μέση Ανατολή και δημιούργησαν την προσφυγική κρίση, να κλείνει τα σύνορά της, να χτίζει στρατόπεδα συγκέντρωσης, να υψώνει συρματοπλέγματα, να μαρκάρει ανθρώπους και να κατάσχει τις περιουσίες τους.

Τότε ήταν η διαφύλαξη της καθαρότητας της φυλής, τώρα είναι η διαφύλαξη της ασφάλειας των Ευρωπαίων.

Κίτρινα αστέρια στο μπράτσο και σπρέυ στις τζαμαρίες των καταστημάτων χθες, κόκκινα βραχιολάκια και βαμμένες πόρτες σήμερα.

Κι όπως τότε, η ναζιστική Γερμανία έφτιαχνε εργοστάσια θανάτου κάπου μακριά στην αφαιμαγμένη Πολωνία, έτσι τώρα προτείνεται να γίνει στην Ελλάδα το μεγαλύτερο στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Ιστορία μετά το Άουσβιτς / Μπίρκεναου.

500.000 ψυχές με αντάλλαγμα τη διαγραφή μέρους του δημόσιου χρέους. Η εξαθλίωση ενός λαού – του ελληνικού – ως μοχλός πίεσης για την άσκηση εξωτερικής πολιτικής και εφαρμογής ναζιστικών πρακτικών.

Η Ελλάδα, μια χρεοκοπημένη χώρα πολλάκις καταδικασμένη από διεθνή δικαστήρια και οργανισμούς για κακομεταχείριση και καταπάτηση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων προσφύγων και μεταναστών, κρίνεται εν μία νυτκτί, με τις ευλογίες της ΕΕ, κατάλληλη για τη «φιλοξενία» εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων διωγμένων από πολέμους. Η Ευρώπη βρίσκει τη νέα χωματερή της.

Θυμάμαι τους Μένουμε Ευρώπη, όταν οι Γερμανοί είχαν ανοίξει το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Μπούχενβαλντ, να αποκαλούν ακραίες τις συγκρίσεις με τη Γερμανία του Χίτλερ που κάναμε. Τους θυμάμαι να παρακαλάνε να έρθει η Frontex για να φυλάξει άνευ όρων τα θαλάσσια σύνορά μας, ενώ τώρα η Frontex παραδέχεται ότι η αποτελεσματική φύλαξη των θαλάσσιων συνόρων της Ελλάδας χωρίς τη λήψη ακραίων μέτρων είναι αδύνατη. Τους θυμάμαι στο Σύνταγμα να φωνάζουν ΝΑΙ στο δημοψήφισμα για να μη μας διώξουν από την ευρωπαϊκή οικογένεια μόνο και μόνο για να εξαπολύουν σήμερα οι Ευρωπαϊοι αδελφοί τους απειλές περί εξόδου από τη Σένγκεν.

Τώρα τι λένε; Ότι πρέπει να δεχτούμε τη δημιουργία στρατοπέδων συγκέντρωσης; Ότι πρέπει να δοθεί το ελεύθερο στη Frontex και το Πολεμικό Ναυτικό να βυθίζουν βάρκες και να πυροβολούν ανθρώπους; Ή μήπως ότι πρέπει η Ελλάδα να δεχτεί κάθε είδους εκβιασμό και να γίνει ο σκουπιδιάρης των Ευρωπαίων;

Μα εδώ δε μιλάμε για σκουπίδια. Δε μιλάμε για αριθμούς. Μιλάμε για ανθρώπους.

Και δεν πρέπει να γίνουμε η χωματερή κανενός μαφιόζου, ούτε να πατήσουμε επί πτωμάτων για να επιβιώσουμε με τα ψίχουλα που – ακόμα – μας πετάνε. Αυτή η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να πάει να γαμηθεί.

Όπως έγραψε κι ο Χάρης Ζάβαλος, αυτή η δράκα εγκληματιών, οικονομικών και κοινών δολοφόνων της ευρωπαϊκής αλητοσυμμορίας θέλει γκρέμισμα συθέμελα και σπορά με αλάτι, ώστε τίποτα να μην ξαναφυτρώσει στα ματωμένα χώματα των ευρωπαϊκών (και μόνο) ψεύτικων κεκτημένων.

Το μοναδικό σχέδιο που θα έπρεπε να απεργαζόμαστε είναι αυτό της διάλυσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης – προτού αυτοδιαλυθεί – με τους δικούς μας όρους.

Τους δικούς μας και των προσφύγων. Όλοι οι υπόλοιποι περισσεύουν.

(Ανήθικο δίδαγμα: Χθες ήταν η Διεθνής Ημέρα Μνήμης των Θυμάτων του Ολοκαυτώματος. Σαν χθες, το 1945, ο πρώτος στρατιώτης του Κόκκινου Στρατού πάτησε το πόδι του στο Άουσβιτς και έστησε την ανθρωπότητα απέναντι στον καθρέφτη της. Θύματα του Ολοκαυτώματος δεν ήταν μόνο Εβραίοι. Ήταν και τσιγγάνοι, ομοφυλόφιλοι, κομμουνιστές και όλοι όσοι πλήρωσαν με τη ζωή τους την αντίσταση στο ναζιστικό καθεστώς. Όπως πρόσφυγες δεν είναι μόνο οι Σύριοι. Είναι οι Ιρακινοί, οι Αφγανοί και όλοι όσοι ξεριζώνονται με τη βία από τον τόπο που θέλουν να ζήσουν.)

(Ανήθικο δίδαγμα no.2: Ο πρώην καγκελάριος της Γερμανίας Χέλμουτ Σμιτ είχε πει ότι «Η Γερμανία δε θα ξαναποκτήσει ηγετικό ρόλο στην Ευρώπη εξαιτίας του Χίτλερ και του Άουσβιτς». Διαψεύδεται πανηγυρικά.)

(Ανήθικο δίδαγμα no.3: Κυκλοφορούν κάτι στάτους και δημοσιεύματα που επιχειρηματολογούν με «πειστικά» στοιχεία υπέρ του δικαίου της απόφασης των Δανών. Αγνοήστε τα. Γράφουν μαλακίες.)

image

image

http://thethreemooges.blogspot.com/2016/01/by-to-skouliki-tom_28.html