ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ

Sam Provata Psifizoyn kai meta sfaksimo

Η πάγια πρακτική όλων των κυβερνήσεων είναι να διαχειρίζονται τη «νωπή λαϊκή εντολή» και το μήνυμα του λαού κατά πώς τις βολεύει. Πάντα επιλεκτικά και εντελώς υποκειμενικά. Μας έτυχε να δούμε αυτή την ίδια πρακτική και για πρώτη φορά (από) Αριστερά(;).

Πράγματι, η «νωπή λαϊκή εντολή» και το μήνυμα των πολιτών που ψήφισαν τον ΣΥΡΙΖΑ ήταν να παραμείνουμε εντός ευρωζώνης. Αυτό, καθαρά ως στόχος και ως επιθυμία. Ουδείς –πλην ίσως του κ. Βαρουφάκη – μπορεί να κάνει την ανάγνωση αυτού του μηνύματος με διαφορετικό τρόπο. Ειδικότερα, ουδείς δικαιούται να προσθέσει το «πάση θυσία» δίπλα στην έκφραση επιθυμίας παραμονής στο ευρώ.

Το κυριότερο, όμως, είναι ότι η επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ από τους ψηφοφόρους δεν έγινε βάσει ενός μόνο κριτηρίου, αυτή του ευρώ, αλλά βάσει ενός πακέτου υποσχέσεων του ΣΥΡΙΖΑ που περιελάμβανε και την προσπάθεια παραμονής της Ελλάδας στην ευρωζώνη – επαναλαμβάνω όχι πάση θυσία.

Το υπόλοιπο πακέτο υποσχέσεων του ΣΥΡΙΖΑ για το οποίο επιλέχθηκε από τους ψηφοφόρους, περιείχε βασικά τους εξής τέσσερις προγραμματικούς πυλώνες:

«Ο πρώτος πυλώνας περιελάμβανε τους παρακάτω άξονες: Δωρεάν ρεύμα σε 300.000 νοικοκυριά που βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας. Πρόγραμμα επιδότησης διατροφής με κουπόνια σίτισης σε 300.000 άπορες οικογένειες. Δωρεάν ιατρική περίθαλψη για όλους και δραστική μείωση συμμετοχής στη φαρμακευτική δαπάνη. Πρόγραμμα εξασφάλισης στέγης. Στήριξη χαμηλοσυνταξιούχων. Ειδική κάρτα μετακίνησης με τα μαζικής μέσα μεταφοράς. Κατάργηση της εξίσωσης του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης και κίνησης».

Είναι αλήθεια ότι συζητείται ήδη στη Βουλή. Όχι, βέβαια, όλοι οι «άξονες» του πυλώνα, αλλά μόνο οι τρεις από τους εφτά. Δηλαδή, δωρεάν ρεύμα, επιδότηση ενοικίου και επίδομα σίτισης, το οποίο ας μην το ξανασυζητήσουμε, είναι θλιβερή ιστορία. Κουτσουρεμένος, λοιπόν, ο πρώτος προεκλογικός πυλώνας, αλλά τουλάχιστον παλεύουμε να παραμείνουμε ολοκληρωτικά στο ευρώ πάση θυσία και φτυσίματος από τους εταίρους.

«Ο δεύτερος πυλώνας περιελάμβανε τα παρακάτω σημεία: Μέτρα για την άμεση άρση της καταστολής στην πραγματική οικονομία. Άμεση κατάργηση του ΕΝΦΙΑ. Επαναφορά του αφορολόγητου στα 12.000 ευρώ. “Νέα σεισάχθεια” για τη ρύθμιση των “κόκκινων” δανείων. Ίδρυση αναπτυξιακής τράπεζας και τραπεζών ειδικού σκοπού. Επαναφορά κατώτατου μισθού».

Πάει ο ΕΝΦΙΑ, αναβλήθηκε ο κατώτατος, πήρε τον πούλο η σεισάχθεια, γκρεμίστηκε ο πυλώνας ολόκληρος καθώς ήταν προεκλογικά χτισμένος πάνω στα θεμέλια της λέξης «άμεσα». Δεν πειράζει όμως, τουλάχιστον πληρώσαμε την πρώτη δόση στο ΔΝΤ, καταπίνουμε χαμογελαστοί τις απειλές του κάθε Ρέκλινγκ και παραμένουμε μέχρι και σήμερα στο ευρώ πάση θυσία και φτυσίματος.

«Ο τρίτος πυλώνας προέβλεπε τα παρακάτω: Άμεση επαναφορά της εργασιακής νομοθεσίας, της μετενέργειας, των εργασιακών δικαιωμάτων. Πρόγραμμα 300.000 νέων θέσεων εργασίας σε δημόσιο, ιδιωτικό τομέα και κοινωνική οικονομία. Διεύρυνση του αριθμού των δικαιούχων του επιδόματος ανεργίας».

Πάπαλα όλα. Δεν προλαβαίνουμε να ασχοληθούμε με λεπτομέρειες τώρα, έχουμε να δώσουμε κάτι συνεντεύξεις στο BBC, στο CNN και στο National Geographic για το είδος Γκρέκους μαλάκους, όμως δεν πειράζει, αρκεί που δέχονται να μας ακούσουν στο Eurogroup να εκλιπαρούμε για την παραμονή μας στο ευρώ πάση θυσία και φτυσίματος.

«Ο τέταρτος πυλώνας απαρτιζόταν από τα εξής: Προώθηση της περιφερειακής συγκρότησης του κράτους. Ενίσχυση των θεσμών της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας και εισαγωγή νέων θεσμικών εφαρμογών άμεσης δημοκρατίας στη λειτουργία του πολιτικού συστήματος. Επαναχάραξη του χάρτη λειτουργίας των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης της χώρας».

Δεν είναι καλή εποχή τώρα για δημιουργία ριζοσπαστικής πολιτικής και συγκρούσεων με το κατεστημένο, πρώτα να στεγνώσει το χώμα από τις βροχές για να μη σαπίσουν οι ρίζες της νέας αριστερής διακυβέρνησης. Όλα μπορούν να μεταφερθούν για αργότερα. Τον Αύγουστο που θα λείπουν όλοι και δε θα καταλάβουν ότι και αυτός ο πυλώνας εντάχθηκε στα πλαίσια της παραμονής εντός ευρωζώνης πάση θυσία και φτυσίματος.

Τώρα, κάτι άλλες λεπτομέρειες υποσχεσιακού αριστερού(;) λόγου όπως «Ο δραστικός περιορισμός της εισφοροδιαφυγής και της παραοικονομίας» λύθηκαν ύστερα από τη διαβεβαίωση του κ. Βαρουφάκη ότι δεν υπάρχει αρκετό προσωπικό για να ελέγξει αποτελεσματικά τη φοροδιαφυγή και ο έλεγχος αντικαταστάθηκε από τις επικλήσεις στο πατριωτικό καθήκον εκάστου φοροφυγά. Ε, κι άμα ειπώθηκε καμιά προεκλογική υπόσχεση περί «ευνοϊκής ρύθμισης του δημόσιου χρέους», λόγια είναι και λέγονται. Προέχει η αποπληρωμή ολόκληρου του χρέους στο ΔΝΤ όπως ξεκαθάρισε ο υπουργός Οικονομικών.

Λοιπόν, ναι, ο «κόσμος» δε θέλει να φύγουμε από το ευρώ, όμως ας ρωτήσει κάποιος τον «κόσμο» αν θέλει να παραμείνει στο ευρώ με τις ίδιες συνθήκες που παραμείναμε ως τώρα. Δηλαδή πάση θυσία, φτυσίματος, ταπείνωσης, ξεφτίλας και εκβιασμών. Όμως σιγά μην τον ρωτήσουν. Μετά την απομάκρυνση από την κάλπη, τα ερωτήματα περισσεύουν και η ανάγνωση του μηνύματος έγκειται αποκλειστικά στην οπτική της κάθε κυβέρνησης.

ΚΑΡΤΕΣΙΟΣ