ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Προχθές έκανες διαδήλωση για την παραμονή της χώρας στο ευρώ. Και στ’αλήθεια πολύ σε χάρηκα.

Είναι καλό ο κόσμος να βγαίνει στο δρόμο και να υπερασπίζεται τα συμφέροντά του. Γιατί αυτό έκανες εχθές εσύ. Υπερασπίστηκες τα συμφέροντά σου που πολύ πιθανόν να θιγούν αν η Ελλάδα βγει από την Ευρωπαϊκή Νομισματική Ένωση.

Αναπόφευκτα, πολλές ισορροπίες στο υπάρχον οικονομικό status quo της χώρας θα αλλάξουν και αυτό δεν το θες. Και βγήκες να το φωνάξεις. Αυτό ακριβώς που δεν ήθελες να κάνουν οι υπόλοιποι όταν διεκδικούσαν τα δικά τους δικαιώματα. Και τους λοιδωρούσες, τους κορόιδευες, τους σιχτίριζες.

Δε σε ένοιαζαν φίλε μου η κίνηση στους δρόμους, τα μαγαζιά, η αγορά και η εικόνα της χώρας στο εξωτερικό. Δε σε ένοιαζε τίποτα γιατί δεν είχες κοινά συμφέροντα με αυτούς.

Χτες όμως φώναξες για τα δικά σου. Για το συμφέρον σου. Χωρίς αστυνομία. Και αυτό το χάρηκα. Δεν ήθελα να φας ξύλο από τους μπάτσους όταν πατούσες στο προαύλιο της Βουλής. Το ‘φαγα εγώ για σένα πριν λίγο καιρό.

Με κυβέρνηση που διαφωνεί με την διαδήλωση που έκανες και παρόλαυτα δεν είχες λόγο να φοβηθείς ούτε στιγμή.Ευτυχώς.

Φοβήθηκα βέβαια εγώ για σένα τότε που πέρναγε το Μεσοπρόθεσμο και δεν ήσουν εκεί γιατί δεν σε ένοιαζε.Θυμάσαι;

Φτάνει με τον φόβο της καταστολής. Είχες άλλωστε μαζί σου στη διαδήλωση έναν υπουργό Δημοσίας Τάξης που λίγους μήνες πριν ήθελε να καταργήσει τις διαδηλώσεις.

Πώς τα φέρνει η ζωή καμιά φορά… Δες τό το χτεσινό και σαν ένα γρήγορο “ταξικό” μάθημα στην τελική. Και ας μην πιστεύεις εσύ στις τάξεις. Πιστεύουν αυτές σε σένα.

Εγώ θα σε ξαναπεριμένω στους δρόμους, που πολλοί απο τους ομοίους σου γνώρισαν πρώτη φορά χτες.

Προφανώς δεν σε απειλώ και ας είμαστε απέναντι. Εγώ δεν πιστεύω σε κοινωνικούς αυτοματισμούς όπως εσύ. Εγώ ξέρω ποιος είναι ο εχθρός μου. Και είναι αυτός που εσύ χτες αποθέωνες.

Θα τα ξαναπούμε.

Χάρρυ Κλυνν