Οι εκλογές αυτές είχαν δυο χαρακτηριστικά. Το πρώτο, ήταν «μουγκές» δηλαδή ο κόσμος δεν μίλαγε ανοιχτά. Αν και φαίνονταν πως ήταν δύσκολο να υπάρξει ανατροπή μιας μεγάλης διαφοράς μέσα σε ένα περίπου εξάμηνο, η σιωπή θεωρήθηκε από κάποιους δημοσκόπους ως αναποφασιστικότητα. Νόμισαν λοιπόν ότι μπορούσαν να μας επηρεάσουν.
Η πόλωση που δημιουργήθηκε τεχνικά συσπείρωσε σε μεγάλο βαθμό τους οπαδούς των δυο πρώτων, ιδιαίτερα του ΣΥΡΙΖΑ. Τα ψέματα των δημοσκοπήσεων περί «ντέρμπυ», αν κι ολοφάνερα (όπως είχαν πει πολλοί), κατόρθωσαν να ενεργοποιήσουν τα αντανακλαστικά όσων δεν ήθελαν επιστροφή της διεφθαρμένης ΝΔ.

Αν παρακολουθούσε κάποιος τις συγκεντρώσεις, καταλάβαινε πως δεν θα υπήρχε κανένα οριακό αποτέλεσμα. Μπορεί ο κόσμος να απογοητεύτηκε από το ΣΥΡΙΖΑ, ακόμα και να θύμωσε, αλλά δεν ήθελε με τίποτα την επιστροφή του Σαμαρά μέσω του Μεϊμαράκη.
Γι αυτό τα γκάλοπ εξυπηρέτησαν αυτή τη φορά το ΣΥΡΙΖΑ. Οι εταιρίες δημοσκοπήσεων είναι αποκομμένες πλήρως από τον κόσμο κι οι μετρήσεις τους είναι για τα πανηγύρια.
Το άλλο χαρακτηριστικό που δημιούργησε συσπείρωση κι αποστροφή προς τους αντιπάλους, ήταν η λάσπη. Λάσπη πετάγονταν σε όλες τις εκλογές. Σε αυτές όμως δεν υπήρχαν καν πολιτικά επιχειρήματα, σύγκριση προγραμμάτων. Η πολιτική που θα ακολουθηθεί είναι δεδομένη, εφαρμογή δηλαδή του μνημονίου. Πολύ σύντομα ο κόσμος θα κατανοήσει πως ο ΣΥΡΙΖΑ κι η ΝΔ δεν έχουν καμία ουσιαστική διαφορά, αφού οι κινήσεις είναι γνωστές κι αναγκαστικές. Καλούμαστε πάλι να πληρώσουμε δισεκατομμύρια προς όφελος ελαχίστων. Δεν μπορείς να κάνεις άδικες πράξεις με δίκαιο τρόπο.
Η κόντρα λοιπόν ήταν στα εξωτερικά χαρακτηριστικά, όπως το ύψος, η εμφάνιση, που μάλλον ευνόησαν τον Τσίπρα, και στα χτυπήματα κάτω από τη ζώνη. Επιχειρήματα κατά της προσωπικής κι οικογενειακής ζωής δεν είναι σοβαρά ούτε αποτελούν σωστή πολιτική τακτική. Το βάρος έπρεπε να δοθεί στα έργα και τις επιπτώσεις τους. Στο Μνημόνιο και τι ακριβώς μας περιμένει.
Θεωρήθηκαν δεδομένα κάποια πράγματα, έτσι η ατζέντα άλλαξε κι ασχοληθήκαμε με τα προσωπικά. Λάθος. Οι προσωπικές επιθέσεις όπως αυτή του «πρώτου ψέματος» ευνόησαν τον πρωθυπουργό, αφού τον έκαναν συμπαθή. Ο κόσμος θεώρησε πως ο Τσίπρας βρίσκονταν στο στόχαστρο συμφερόντων, αν κι η πολιτική του εξυπηρετεί στην πράξη την άρχουσα τάξη.
Οι φωτογραφίες παιδιών, τα εμετικά σχόλια για κάτι το οποίο δεν είναι παράνομο, εξόργισαν τους ψηφοφόρους, μείωσαν την αποχή και οδήγησαν σε μεγαλύτερο ποσοστό το ΣΥΡΙΖΑ.
Είχαμε τονίσει επανειλημμένα πως οι συκοφαντίες χτυπάνε περισσότερο τους συκοφάντες παρά τους στόχους τους. Δεν μας ενδιαφέρει το ρολόι του Κουτσούμπα, το σχολείο των παιδιών του Τσίπρα, τα προσωπικά κανενός. Είμαστε άνεργοι, φτωχοί, μας καίνε οι πολιτικές που εφαρμόζονται στην πλάτη μας.
Δεν αντέχουμε άλλο μνημόνιο, ούτε είμαστε διατεθειμένοι να συμβιβαστούμε με τον αφανισμό μας. Οι αγώνες μας θα είναι ουσιαστικοί, συνεχείς και τα επιχειρήματα μας θα κάνουν τον κόσμο να σκεφτεί. Όσο κι αν υπήρξε πισωγύρισμα σε αυτές τις εκλογές με τη χυδαιότητα των ΜΜΕ και των πολιτικών, ο χρόνος κυλά πάντα εις βάρος του ψέματος. .
tsak-giorgis

http://feedproxy.google.com/~r/blogspot/oxafies/~3/S-maRKSA0RQ/blog-post_167.html