Ακούω συχνά από διάφορα παπαγαλάκια και από μετανοημένους αριστερούς χριστιανούς πως αν ο καθένας μας ήταν σωστός και συνεπής και υπεύθυνος δεν θα φτάναμε ως εδώ. Αυτή η μεγαλοφυής μπούρδα η οποία απλώνεται χρόνια τώρα στις κουβέντες και στις όρθιες αναλύσεις, παρουσιάζει το πρόβλημα της κοινωνίας ως πρόβλημα των ατόμων που την αποτελούν. Αν τα άτομα ήταν σωστά λοιπόν, όλα θα πήγαιναν καλά και θα δούλευαν ρολόι. Οι συνθήκες, τα περιβάλλοντα, οι ιστορικές αναφορές, οι παραδόσεις λείπουν μεγαλοπρεπώς από τον ιδεοληπτικό αφορισμό του μαλάκα. Ο μαλάκας δεν βλέπει ταξικά συμφέροντα και ανθρώπινο πόνο. Δεν βλέπει την ποιότητα των κοινωνικών σχέσεων αλλά το άτομο. Και φυσικά απαιτεί, το άτομο, να πειθαρχεί και να κάθεται στ’ αυγά του. Ο ίδιος μαλάκας επιδιώκει τη μέγιστη ιδιωτική ευτυχία. Χωρίς να μπορεί να καταλάβει πως η ατομική του ευθύνη είναι να βελτιώσει την ποιότητα των κοινωνικών σχέσεων και να γκρεμίσει απ’ το βάθρο του το φασιστικό παραλήρημα της εξουσίας που μας θέλει όλους διεφθαρμένους λουφαδόρους και διαπλεκόμενους. Το άτομο που έχει γίνει εαυτόφωτο κοινωνικό σκατό δεν μπορεί να πάρει χαμπάρι τα εγκλήματα που συντελούνται δίπλα του. Η αβιταμίνωση και η αναιμία των άλλων δεν είναι δικό του πρόβλημα. Τα παιδάκια του, το σπιτάκι του και το μουνί της αδερφής του περιφραγμένο με συρματοπλέγματα μη το γαμήσουν οι Τούρκοι, οι Βούλγαροι, οι Αλβανοί, οι Αφγανοί, οι Πακιστανοί και δε συμμαζεύεται. Κι είναι αυτός ο Έλλην λεβεντομαλάκας που δεν διεκδικεί ζωτικό χώρο για τα παιδιά του. Που έχει συμβιβαστεί με τη μακάβρια συνθήκη, το να ζει με τα τέκνα του στο ίδιο σπίτι λόγω ανεργίας, λόγω φτώχιας, λόγω κρίσης, λόγω κακομοιριάς μέχρι αυτά να σαπίσουν και να γεράσουν και να μαραθούν πετώντας τη νεότητά τους στον καιάδα της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης, της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και λοιπά άλλα νόστιμα και πενιχρά. Είναι αυτός που επιβάλει στα τέκνα του την κακογαμία, κρατώντας τα φοβισμένα μέσα στο πατρικό σιλό. Το μπουντρούμι της μιας και μοναδικής άποψης.

https://dromos.wordpress.com/2015/10/24/happy-hour/