ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Εναν χρόνο μετά τη νίκη της Αριστεράς στις 25 Ιανουαρίου και τον σχηματισμό της κυβέρνησης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ οι ίδιες δυνάμεις -ευρωπαϊκές και μη- που έκαναν τα πάντα προκειμένου να αποτρέψουν την εξέλιξη αυτή, απειλούν και προβοκάρουν. Προσπαθούν να δημιουργήσουν πολιτικό και οικονομικό πανικό. Στο πλευρό τους έχουν και σήμερα, όπως και τους μήνες πριν από τις εκλογές του Ιανουαρίου, τους παραδοσιακούς «εγχώριους συμμάχους».

Ολους εκείνους που δεν μπορούν ακόμη να πιστέψουν ότι η κυβέρνηση Τσίπρα άντεξε, παρά τον ανηλεή πόλεμο που της έγινε μέσα και έξω από τα σύνορα. Φυσικά, όλος αυτός ο πόλεμος δεν διεξάγεται στο όνομα της… «ανησυχίας για το μέλλον της χώρας», αλλά γιατί υπάρχει στρατηγική και πολιτική αντίθεση μεταξύ όλου αυτού του μπλοκ και της σημερινής κυβέρνησης.

Ολο αυτόν τον έναν χρόνο υπάρχουν σταθερές που επαναλαμβάνονται ή αντικαθίστανται όταν οι παλιότερες καταρρέουν. Ο Β. Σόιμπλε και ο Π. Τόμσεν. Ο Αντ. Σαμαράς και ο Ευάγγ. Βενιζέλος που πέρασαν πια στο περιθώριο. Η Κρ. Λαγκάρντ και ο Ζ.-Κλ. Γιούνκερ, με τον τελευταίο να χρησιμοποιείται «α λα καρτ», ανάλογα με τις πολιτικές ανάγκες του συστήματος. Κοινός τόπος η κινδυνολογία, κοινός στόχος η «αριστερή παρένθεση». Ματαιοπονούν.

Εμπόδιο στα σχέδιά τους στάθηκε όλο αυτό το διάστημα η ωριμότητα του ελληνικού λαού. Ωριμότητα που απογοήτευσε, αλλά και εξέπληξε, τα εγχώρια και τα ευρωπαϊκά συστήματα που μάταια περίμεναν εξεγέρσεις και επεισόδια έξω από τράπεζες την περίοδο που εφαρμόστηκαν τα capital controls. Οσο και αν προσπαθούσαν τα εγχώρια, βραδινά κυρίως, δελτία ειδήσεων δεν μπόρεσαν να δώσουν εικόνες «χρήσιμες» ώστε να δημιουργήσουν έντονο διεθνές κλίμα κατά της κυβέρνησης.

Οι στοχεύσεις τους βέβαια παραμένουν, παρόλο που η ελληνική πλευρά έχει σημειώσει αξιόλογη πρόοδο στο σύνολο των θεμάτων της διαπραγμάτευσης. Το σκηνικό που προσπαθούν να στήσουν ορισμένοι είναι παρόμοιο μ’ αυτό αμέσως μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ, πριν από έναν χρόνο.

Οι διεθνείς πρωταγωνιστές παραμένουν ίδιοι, ενώ έχουμε αλλαγές στο εγχώριο τοπίο: στη θέση του δίδυμου Σαμαρά – Βενιζέλου, που αποτελούν πια (μακρινό) παρελθόν, προσπαθούν να αναδείξουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη, που πλαισιώνεται με ποικίλα πρόσωπα εκτός Ν.Δ. Ορατά τα πρώτα δείγματα: Α. Διαμαντοπούλου, Λ. Γρηγοράκος, Ιάσ. Φωτήλας και άλλοι που τυχόν θα προστεθούν στην πορεία.

Τα πράγματα, βέβαια, δεν ήταν καθόλου αθώα όλο αυτό διάστημα. Την Κυριακή 15 Μαρτίου 2015 περιέρχεται σε γνώση της κυβέρνησης ότι θα γίνει προσπάθεια πλήρους απαξίωσης της ελληνικής παρουσίας στη Σύνοδο Κορυφής που είχε προγραμματιστεί για την Πέμπτη 19 Μαρτίου στις Βρυξέλλες.

Μέρες πριν τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων προειδοποιούσαν για «Κατάσταση πολιορκίας» και «Μπρα ντε φερ διαρκείας» [«Τα Νέα», 9 και 12/3/2015], «Αγεφύρωτο χάσμα ενόψει Eurogroup» και «Σήμα κινδύνου από τον Γιούνκερ» [«Η Καθημερινή», 7 και 14/03/2015]. Την ίδια μέρα, Κυριακή 15/3/2015, φτάνει στην Αθήνα μέσω πρεσβειών η πληροφορία ότι υψηλόβαθμοι τεχνοκράτες συζητούν την πιθανότητα να βρεθούν αντικαταστάτες της κυβέρνησης Τσίπρα σε περίπτωση που έπεφτε, ενώ κανένα γεγονός δεν συνηγορούσε γι” αυτό.

Οι τεχνοκράτες (ας σημειωθεί πως δεν έχει γίνει γνωστό μέχρι σήμερα αν επρόκειτο για καθαρά δική τους πρωτοβουλία ή ήταν σε γνώση των πολιτικών προϊσταμένων τους) εμπλέκουν και ονόματα Ελλήνων πολιτικών και οικονομικών στελεχών. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές η συζήτηση κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «είναι πολύ νωρίς για τέτοιες συζητήσεις, καθώς και πρώιμο να αναζητήσεις πρόσωπα, όπως και η διερεύνηση των προθέσεων διαθεσιμότητας αυτών των ανθρώπων».

Ο Αλέξης Τσίπρας, ωστόσο, αποφασίζει να δημοσιοποιήσει τις πιέσεις και δίνει συνέντευξη στο «Εθνος» (16/3/2015) που κυκλοφορεί με πρωτοσέλιδο τίτλο «Ούτε βήμα πίσω από όσα έχουμε εξαγγείλει» και υπότιτλο «Πραξικοπήματα στην Ελλάδα δεν γίνονται. Τελείωσαν μαζί με το Παλάτι». Φράση που επαναλαμβάνει (6/4/2015) και στη Βουλή απευθυνόμενος στον Αντ. Σαμαρά.

Την ίδια περίοδο δημιουργείται αρνητικό κλίμα σε βάρος της χώρας με τη διακίνηση της πληροφορίας ότι επίκειται τρομοκρατική επίθεση εναντίον στελεχών της τρόικας που μετέχουν στα κλιμάκια που φτάνουν στην Αθήνα. Θεωρείται βέβαιο ότι στελέχη του ΔΝΤ ενημερώνουν σχετικά τους επικεφαλής των τεχνικών κλιμακίων, ενώ στήνεται και μια εσωτερική «επικοινωνιακή επιχείρηση» μεταξύ ΕΚΤ, Ε.Ε. και ΔΝΤ με βασικό μότο ότι «η Αθήνα είναι Καμπούλ».

Στόχος, να αποσυρθούν τα τεχνικά κλιμάκια την ημέρα της Συνόδου Κορυφής (19/3/2015), προκειμένου να δημιουργηθεί κακή εντύπωση σε βάρος της χώρας. Τα σχέδια αυτά καταπίπτουν καθώς σε «μίνι σύσκεψη» της τρόικας οι εκπρόσωποι της ΕΚΤ και της Ε.Ε. δηλώνουν ότι δεν αισθάνονται καμιά ανασφάλεια στην Αθήνα, ενώ ο εκπρόσωπους του ΔΝΤ αποφεύγει να πάρει θέση.

Ευρωπαίος αξιωματούχος που συμμετείχε στις συζητήσεις εκτιμά ότι το σκηνικό στηνόταν (και στήνεται…) από κορυφαίο στέλεχος της τρόικας που «ποτέ δεν ξεπέρασε το σοκ της αποτυχίας του στην Ελλάδα. Εκανε και κάνει ό,τι μπορεί για να ακυρώσει τους Ελληνες».

Η Σύνοδος Κορυφής γίνεται, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛΛ. δεν πέφτει. Αρχίζει, όμως, ένα μπαράζ διαρροών προς τα μέσα ενημέρωσης, ξένα και ελληνικά, με στόχο, σύμφωνα με Γάλλο αξιωματούχο, «να βομβαρδίσουν την ελληνική κυβέρνηση με όσο το δυνατόν περισσότερες λεπτομέρειες, να τη “θολώσουν” και μετά να την τρέχουν». Αποκαλυπτικό είναι το πρωτοσέλιδο της «Εφ.Συν.» (28-29/3/2015) με τίτλο «Σενάρια ανατροπής» [που] «Εξυφαίνονται από πολιτικούς κύκλους με όπλο την οικονομική ασφυξία».

Το εσωτερικό μέτωπο

Το δίμηνο που προηγήθηκε αυτής της συνόδου κορυφής, στο εσωτερικό της χώρας, το δίδυμο Σαμαρά – Βενιζέλου, συνεπικουρούμενο από το μιντιακό σύστημα, επιφανείς «θεματοφύλακες της ευστάθειας του συστήματος» και νεόκοπους πολιτικούς, όπως ο Χάρης Θεοχάρης, που απολάμβανε πάντα την προτίμηση και τη στήριξη των εκπροσώπων της τρόικας (ας μην ξεχνάμε ότι η τρόικα συγκρούστηκε για χάρη του με την κυβέρνηση Σαμαρά), συνέχιζαν να οραματίζονται την ημέρα που θα τελείωνε η λεγόμενη «αριστερή παρένθεση», χωρίς να ενδιαφέρονται πως για να γίνει αυτό η Ελλάδα θα έπρεπε να πέσει στα βράχια.

Οι συζητήσεις Ελλάδας – τρόικας συνεχίζονται για τους επόμενους μήνες με λάθη, ηθελημένα ή όχι, και από τις δυο πλευρές. Η κυβέρνηση, όμως, έχει να αντιμετωπίσει την ανθρωπιστική κρίση, που εντείνεται, τους δανειστές που πιέζουν και απειλούν για πλήρη εφαρμογή όσων προέβλεπε το πρόγραμμα για τον προϋπολογισμό, το συνταξιοδοτικό, την αγορά εργασίας, τον κώδικα πολιτικής δικονομίας, τις ιδιωτικοποιήσεις, την πλήρη απελευθέρωση της ενέργειας κ.α.

Οτιδήποτε μπορούν να σκεφτούν οι τεχνοκράτες της τρόικας μπαίνει στο τραπέζι ως μέσον πίεσης. Μνημόνιο ή χρεοκοπία το βασικό τους μότο, με παραλλαγή το μνημόνιο με έξοδο από το ευρώ και επιστροφή στη δραχμή. Το μνημόνιο ήταν η σταθερά τους, μέσα ή έξω από το ευρώ.

«Ναι ή όχι στο ευρώ»

Στις 24 Ιουνίου, μία ημέρα πριν από τη σύνοδο κορυφής συνέρχεται, με παρέμβαση του Β. Σόιμπλε, το Eurogroup και αποφασίζει την απόρριψη της ελληνικής πρότασης, υποχρεώνοντας έτσι τη Σύνοδο Κορυφής να υιοθετήσει πλήρως το «take it or leave it» του Ζ.-Κλ. Γιούνκερ και Ντ. Τουσκ.

Αμέσως με την επιστροφή του από τις Βρυξέλλες ο Αλέξης Τσίπρας συγκαλεί υπουργικό συμβούλιο (Παρασκευή 26.6.2015) και αργά το βράδυ ανακοινώνει δημοψήφισμα, ζητώντας παράλληλα από τους Ελληνες πολίτες να απορρίψουν την πρόταση που έχουν καταθέσει οι εταίροι. Τα όσα ακολουθούν έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον. Ο Αλ. Τσίπρας σε τηλεφωνική επικοινωνία που έχει ταυτόχρονα με Α. Μέρκελ και Φρ. Ολάντ τούς ζητά να γίνει σεβαστή η απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης και να μην υπάρξουν παρεμβάσεις.

Ασφαλείς πληροφορίες αναφέρουν ότι ενώ και η Α. Μέρκελ συμφώνησε να μην υπάρξουν παρεμβάσεις, επανήλθε επιμένοντας ότι το ερώτημα που πρέπει να τεθεί είναι «ναι ή όχι στο ευρώ» («Ευρώ ή δραχμή την Κυριακή», ο τίτλος της «Καθημερινής», 8/7/2015) με τον Αλ. Τσίπρα να επισημαίνει ότι η ελληνική Βουλή θα αποφασίσει για τους όρους του δημοψηφίσματος.

Οι πιέσεις συνεχίζονται και την Κυριακή 28 Ιουνίου επιβάλλονται περιορισμοί (capital controls) στην κίνηση των τραπεζικών συναλλαγών. Οι τράπεζες δεν ανοίγουν τη Δευτέρα.

Ράβουν κουστούμια

Το βράδυ της Κυριακής οι πρεσβείες, σχεδόν στο σύνολό τους, ειδοποιούν τους πολίτες των χωρών τους που διαμένουν στην Ελλάδα να προσέχουν. Ορισμένες, μάλιστα, έχουν φροντίσει να προμηθευτούν και ρευστό μήπως χρειαστεί να το διαθέσουν σε υπηκόους τους – κάποιες είχαν φέρει ακόμα και… ταμίες!

Ολη αυτή την περίοδο παράγοντες της πολιτικής ζωής του τόπου ετοιμάζονται για την «επικείμενη πτώση της κυβέρνησης», «ράβουν κουστούμια» που λέει και ο λαός. Ο ίδιος, άλλωστε, ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος, Γ. Στουρνάρας, αποκάλυψε («Σκάι», εκπομπή «Ιστορίες») ότι έχοντας ακούσει φήμες για σχέδιο κατάληψης του Νομισματοκοπείου «συγκάλεσε τους νομικούς συμβούλους της τράπεζας, παράγοντες του δημοσίου βίου που είχαν χρηματίσει πρωθυπουργοί, μίλησε με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας» και «έφτιαξε ένα τείχος, μια άμυνα για εξελίξεις τέτοιου είδους».

Το μόνο που δεν σκέφθηκε ο Γ. Στουρνάρας είναι να μιλήσει με τον πρωθυπουργό. Για όλη αυτή την «προετοιμασία» θα υπάρξει παρέμβαση εισαγγελέα, προκειμένου να μάθουμε όλη την αλήθεια;

Στις 5 Ιουλίου γίνεται το δημοψήφισμα. Το σύνολο των στελεχών του παλιού και νέου πολιτικού κατεστημένου συντάσσεται με το «ναι». Οι νεοφιλελεύθεροι της Ν.Δ., οι εκσυγχρονιστές του Κ. Σημίτη, ο Αντ. Σαμαράς και ο Ευ. Βενιζέλος και εκείνοι που ακόμη επηρεάζονται από αυτούς.

Το Ποτάμι και η νεοεκλεγείσα πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Φ. Γεννηματά. Ακόμα και ο Κ. Καραμανλής επιλέγει αυτή τη στιγμή να σπάσει τη σιωπή του και με τηλεοπτικό του μήνυμα να δηλώσει «την Κυριακή λέμε “ναι” στην Ευρώπη». Παράλληλα, κάποιοι πιο… γραφικοί, σχεδιάζουν την κατάληψη του Μαξίμου!

«Θα τους ανατρέψουμε. Μπαίνουμε στο Μαξίμου και τους πετάμε έξω με τις κλοτσιές», δηλώνει ο Θ. Τζήμερος απογοητεύοντας, όμως, τους οπαδούς του καθώς δεν πραγματοποίησε ποτέ την απειλή του.

Ως το τέλος του περασμένου Σεπτεμβρίου η χώρα έζησε:

 Στις 15 Ιουλίου, την ψηφοφορία στη Βουλή για την πρώτη δέσμη προαπαιτούμενων του νέου μνημονίου με 32 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να καταψηφίζουν και 6 να δηλώνουν «παρών». Ακολούθησε ο ανασχηματισμός.
 Στις 23 Ιουλίου, την ψηφοφορία στη Βουλή για τη δεύτερη δέσμη προαπαιτούμενων, με 31 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να καταψηφίζουν και 5 «παρών».
 Στις 14 Αυγούστου, με τη συνδρομή της αντιπολίτευσης, την ψήφιση του νέου μνημόνιου στη Βουλή, που έγινε νόμος του κράτους.
 Επειτα από μια εβδομάδα, στις 21 Αυγούστου, την υποβολή της παραίτησης του Αλέξη Τσίπρα στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ζητώντας του εκλογές.
 Τη διεξαγωγή των εκλογών στις 20 Σεπτεμβρίου, όπου εκ νέου ο ΣΥΡΙΖΑ με 35,6% και 145 έδρες αναδεικνύεται πρώτο κόμμα και σχηματίζει κυβέρνηση συνεργασίας με τους ΑΝ.ΕΛΛ.
Take it or leave it

Στα μέσα Μαΐου, με την έναρξη ενός ακόμη κύκλου διαπραγματεύσεων, ξεκινά και ο νέος κύκλος προσπάθειας αποδόμησης της ελληνικής κυβέρνησης. Προτάσεις από την τρόικα, αντιπροτάσεις από την ελληνική κυβέρνηση. Οσοι έχουν εμπλακεί εκείνη την περίοδο στις διαπραγματεύσεις, ανεξάρτητα από το σε ποια όχθη στέκονται, μπορούν να περιγράψουν το χαοτικό σκηνικό που δημιουργήθηκε από την επιμονή της άλλης πλευράς να αγνοήσει τις ελληνικές προτάσεις και να εργαστεί με βάση μόνον την πρόταση της τρόικας.

Σύμφωνα με Ελληνα αξιωματούχο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, τις πληροφορίες του οποίου επιβεβαιώνει και ανώτατος αξιωματούχος του ΔΝΤ με μεγάλη εμπειρία στην Ελλάδα, στις αρχές Ιουνίου του 2015, οι Φρ. Ολάντ, Αν. Μέρκελ, Κρ. Λαγκάρντ, Ζ.-Κλ. Γιούνκερ και Μ. Ντράγκι, με τις αποκλίσεις τους, αποφασίζουν και αναθέτουν στον Ζ. Κλ. Γιούνκερ να συναντηθεί με τον Ελληνα πρωθυπουργό για να του παρουσιάσει την πρόταση της τρόικας.

Πράγματι, έτσι γίνεται. Ετοιμάζεται, μάλιστα, ένα ειδικό σημείωμα για τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το τι ακριβώς έπρεπε να πει στον Αλέξη Τσίπρα. Στην ουσία, όπως περιγράφουν και τα πρωτοσέλιδα της περιόδου, στον Αλ. Τσίπρα δόθηκε ένα σχέδιο συμφωνίας, το οποίο δεν ήταν αντικείμενο διαπραγμάτευσης αλλά αποδοχής ή απόρριψης –take it or leave it. Αξιωματούχοι, μάλιστα, της τρόικας, όπως οι ίδιοι παραδέχτηκαν όταν ρωτήθηκαν, ενημέρωσαν τον πρώην πρωθυπουργό Αντ. Σαμαρά για το περιεχόμενο της πρότασης Γιούνκερ πριν ενημερώσουν τον Αλ. Τσίπρα!

Συμφωνία ή χρεοκοπία

Την ίδια περίοδο πυκνώνουν οι επαφές των ξένων πρεσβειών και των εκπροσώπων της τρόικας στην Ελλάδα με πολιτικά στελέχη της αντιπολίτευσης, δημοσιογράφους τηλεοπτικών σταθμών, και λοιπούς «παράγοντες». Κοινός παρονομαστής, σ’ αυτές τις συζητήσεις, να πειστεί ο Αλ. Τσίπρας και να δεχτεί την πρόταση της τρόικας ως έχει. «Με το μαχαίρι στον λαιμό», ο πρωτοσέλιδος τίτλος της «Εφ.Συν.» (19/6/2015) που επισημαίνει «καταιγισμός από εκβιασμούς με πρωταγωνιστές αξιωματούχους των δανειστών».

Πέντε μέρες μετά (24/6/2015) έχει ως κύριο τίτλο «Διαρκής Νεοφιλελεύθερη Τορπίλη». Την ίδια περίοδο τα πρωτοσέλιδα της «Καθημερινής» «προειδοποιούν»: «Τελευταία ευκαιρία στη σκιά του Grexit» (14/6/2015), «Πολλαπλά τελεσίγραφα στην Αθήνα» (16/6/2015), «Επικίνδυνο φλερτ με τη χρεοκοπία» (17/6/2015), «Σύνοδος τελευταίας ευκαιρίας» (19/6/2015), «Σκληρό τελεσίγραφο Ε.Ε.» (20/6/2015) κ.α.

Στις 19 Ιουνίου ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ δημοσιοποιεί τον εκβιασμό: «Συμφωνία με βάση τις προτάσεις των θεσμών ή χρεοκοπία», είναι το δίλημμα του Αλέξη Τσίπρα δηλώνει δημόσια (εφημερίδες, 20/6/2015).

Ακολουθούν τρεις ημέρες όπου κυριαρχούν οι συντονισμένες προσπάθειες ξένων ηγετών, αλλά και εγχώριων παραγόντων, να πιέσουν την Ελλάδα να αποδεχθεί την πρόταση των θεσμών. Ολοι, όμως, έχουν συνειδητοποιήσει ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση μπαίνει σε επικίνδυνα και αχαρτογράφητα νερά.

Στο εσωτερικό της χώρας εκπρόσωποι διεθνών ταμείων αλλά και κυβερνήσεων της Ευρώπης με συνεχείς παρεμβάσεις τους στα μέσα ενημέρωσης προσπαθούν να δημιουργήσουν κλίμα κατάρρευσης: «Δεν υπάρχει άλλη επιλογή εκτός του μνημονίου. Οι τράπεζες θα κλείσουν. Η Ελλάδα θα καταστραφεί».

Τις ίδιες εκείνες ημέρες ορισμένοι ξένοι ηγέτες φαίνεται ότι ειδοποιούν την ελληνική κυβέρνηση για την ύπαρξη συγκεκριμένου σχεδίου, το οποίο θα οδηγήσει την Ελλάδα σε απομόνωση, οικονομική ασφυξία και ενδεχομένως σε έξοδο από την ευρωζώνη. Στη Γερμανία τα έντυπα που κρέμονται από τα χείλη του Σόιμπλε προβλέπουν την καταστροφή της Ελλάδας. Στο εσωτερικό δεν είναι λίγοι εκείνοι που με χαιρεκακία αναδημοσιεύουν ό,τι γράφεται ή παίζεται στη Γερμανία.

http://www.efsyn.gr/arthro/praxikopima-poy-den-egine-kai-i-orimotita-enos-laoy