Κάποτε μου είπαν πως τα καλύτερα πράγματα συμβαίνουν τη νύχτα. Ναι, γέλασα πονηρά όπως έκανες και εσύ τώρα που το διάβασες… Κάποιο βράδυ, όμως με γεμάτο τασάκι και άδειο μπουκάλι μου ήρθε αυτή η φράση στο μυαλό. Τότε δεν γέλασα, αλλά μπορούσα να πω με σιγουριά πως τα βράδια είναι για να τα θυμάσαι.

Τη νύχτα μπορείς να ξαναγίνεις  αυτός που πραγματικά είσαι. Μπορείς να ξεχάσεις τι έκανες το πρωί, να βγάλεις τη μάσκα και να είσαι χαρούμενος χωρίς λόγο ή να κλαις για αυτόν ακριβώς τον λόγο. Να γελάς μέχρι να πιαστούν τα μάγουλα σου. Το βράδυ είναι η στιγμή που αποφασίζεις να βγεις για λίγο και ξεχνάς να γυρίσεις σπίτι σου. Είναι η στιγμή που τα πίνεις με την παρέα σου, πριν το πάρτι που περίμενες τόσο καιρό. Είναι τότε που αδειάζει το μαγαζί και εσύ χορεύεις με τη φίλη σου ροκ εν ρολ, μέχρι να καταφέρετε να κάνετε τη διπλή στροφή. Η νύχτα είναι το να μην έχεις τίποτα να πεις με τους φίλους σου, αλλά να μιλάτε για ώρες πάνω σε άσχετα θέματα ή πάνω σε θέματα που σας πονάνε. Είναι το να γυρνάς την πόλη μέχρι να ξημερώσει. Το να κάνεις έρωτα λίγο πριν βγει το πρώτο φως.
Η νύχτα είναι μαγική. Για μένα είναι μαγική για έναν ακόμα λόγο. Τα αστέρια. Όπου και να βρίσκεσαι, ακόμα και στο κέντρο της αποπνικτικής από το νέφος και τα φώτα πόλης, θα τα δεις. Υπάρχουν, αυτά είναι εκεί και εσύ θα τα δεις. Δε σε ρωτάνε τίποτα, αλλά εσύ θα τους πεις τα πάντα. Πιάνεις τον εαυτό σου να είναι με το κεφάλι στραμμένο στον ουρανό και να τους μιλάει. Ναι, μόνος σου μιλάς, αλλά δε σε νοιάζει…Γιατί; Γιατί ξέρεις ότι είναι ακόμα εκεί και σε ακούνε. Δεν υπάρχει λόγος να βιαστείς, δεν θα σταματήσουν να σε παρακολουθούν μέχρι να μην έχεις κάτι άλλο να τους πεις.
 
Πλέον δεν γελάω πονηρά, όταν πέφτει η νύχτα, άλλα χαμογελάω με λαχτάρα για το τί θα συμβεί. Πλέον δεν φοβάμαι το σκοτάδι, γιατί κατάλαβα πως μόνο τότε μπορείς να δεις τα αστέρια και να τους μιλήσεις για το πως περνάς τα βράδια σου.

έγραψε το πιτσιρίκι