Περάσαν πρόσωπα στη ζωή μου, όπως φαντάζομαι και στη δική σου ζωή. Αυτά χωρίζονται στα άτομα που είχαν ενδιαφέρον και σε αυτά που δεν είχαν. Σε αυτούς που μίλησες πιο ειλικρινά, που έτυχε να περάσετε κάποιο χρονικό διάστημα μαζί, σε αυτούς που αντάλλαξες μια κουβέντα μόνο, κι όμως ήταν ουσιαστικότερη από πολλές μακροσκελείς συζητήσεις. Σε πρόσωπα που είδες κάτι καλό ή έστω συμβατό και παρέμεινε έτσι. Αλλά και άλλους που σε ώθησαν να αναθεωρήσεις για τη δομή της εντύπωσης σου. Μερικούς με απίστευτο μυαλό και γνώσεις, κι όμως τόση λίγη ανθρωπιά. Και απ” την άλλη αυτούς που έχουν κάτι παραπάνω από αρκετό, την ανθρωπιά!

Με ελαττώματα, όπως όλοι μας.

Έχω γνωρίσει, απλά για να γνωρίσω…

Κάποιους που δεν με ήξεραν καν και συμπεριφέρθηκαν λες και γνωριζόμασταν χρόνια.
Αυτούς που η εκτίμηση τους δεν ήταν αγάπη, αλλά σου έδειξαν πως να αγαπάς τον εαυτό σου. Κάποιους που ήθελα να φύγουν και απομακρυνόμουν… Αλλά και αυτούς που ήξερα ότι θα φύγουν, αλλά συνέχιζα να τους μαθαίνω.

Μερικούς που δεν εκτίμησα όπως έπρεπε τη γνωριμία τους και αυτούς που ευχόμουν να μην είχα γνωρίσει καν. Αν και αυτό είναι λάθος, γιατί κάπου κάπου διαπιστώνεις πως από όλους έχεις να πάρεις κάτι…. Ίσως κάτι καλό, όμορφο, ποιοτικό, έστω μια πιασάρικη ατάκα ή κάτι χειρότερο από το οτιδήποτε μπορείς να σκεφτείς…

Το κακό της γνωριμίας είναι ότι έχω γνωρίσει κάποιους χωρίς να τους έχω γνωρίσει…
Γιατί πάντα κάποιος θα κρύβει κάτι, πάντα θα υπάρχουν οι άμυνες, πάντα η «γνωριμία» θέλει καιρό… Αλλά αυτό είναι το ωραίο, ότι πάντα έχεις να ανακαλύψεις κάτι, από επιφανειακό μέχρι βαθύτατο.

Υπήρχαν και αυτοί που ήθελες να συναναστραφείς, αλλά δε το επιχείρησες ποτέ.
Σκέψου ότι έχεις γνωρίσει άτομα χωρίς να σε έχουν γνωρίσει και τους μετέτρεψες σε ινδάλματα, με αυτά τα λίγα που σου πλασάρανε.

Είναι περίεργες οι επαφές των ανθρώπων, όμως για όσο διάστημα κρατούν, μπορούν να σου φέρουν ένα όμορφο γελάκι όταν αποφορτιστείς.

Το καλό ξέρεις όμως ποιο είναι; Ότι παρ” όλη την κατάληξη, θα “χεις πάρει κάτι που θα μείνει δικό σου. Το καλό είναι ότι θα συνεχίζεις να γνωρίζεις βγάζοντας από αυτούς τα πορίσματά σου.. Το καλό είναι το καλό που θα θελήσεις να δεις και να κρατήσεις απ” αυτούς, γιατί στο τέλος αυτό μένει όταν θα τους αντικρύσεις τυχαία στο δρόμο ή θα αναφερθούν για σένα σε μια ξεχασμένη κουβέντα…

Ίσως το να γνωρίζεις «περαστικούς» είναι το μόνο που σε κάνει να γεμίζεις τις άδειες σελίδες με λίγες γραμμές λευκό…

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
< < ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΑΙ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΟΥ. ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΤΗΣ GOOGLE ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ >>
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°