ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

και τώρα εισπράττετε απ’ την εξέδρα σας βροχή δεκάρικα!

Οι ελαφρώς παραλλαγμένοι στίχοι του Κώστα Τριπολίτη στο περίφημο »Ανεμολόγιο» του 1992,
..όχι μόνον υπήρξαν προφητικοί,
..αλλά αποδίδουν πλήρως την σημερινή σας πραγματικότητα!

Ως τώρα δεν συμφωνούσατε με την κυβέρνηση, ούτε καν της δίνατε ψήφο ανοχής, διότι κατά πώς λέγατε εντός Ε.Ε και ευρώ, δεν γίνεται να ασκηθεί φιλολαϊκή πολιτική,
..και πως άρα η κυβέρνηση εξαπατά κι αυτή με την σειρά της τους πολίτες όπως έκαναν κι οι κυβερνήσεις των δωσιλόγων,
..βάζοντας προφανώς κατά την γνώμη σας την πρόσφατη λαϊκή εντολή και ρήξη με το »σύστημα», στο ίδιο τσουβάλι με την πολιτική κακουργία του »μνημονιακού τόξου»!

Τώρα που υπάρχει »κίνδυνος» (για σάς και την ρητορεία σας), ολικής ρήξης με την »Ένωση» τοκογλύφων, και την έξοδο από την »ζώνη του ευρώ»,
..τώρα σκαρφίζεστε νέα κωλύματα, πως τάχα τα μέτρα που θα αναγκαστεί να πάρει η κυβέρνηση και σε αυτή την περίπτωση θα είναι εξίσου σκληρά και αντιλαϊκά,
..για να μην συναινέσετε για άλλη μιά φορά στην κοινή προσπάθεια.
Γιατί άραγε;
Θέλετε να είσαστε πάντα οι αρχηγοί; Οι leaders που λένε στην γλώσσα των επιχειρήσεων;
Ή είσαστε ικανοποιημένοι -κοινώς βολεμένοι- μ΄αυτά που ήδη έχετε, μ” αυτό που ήδη είσαστε;

Ο λαός, για τον οποίο τόσο πολύ »κόπτεστε» (αρκεί να τον χειραγωγείτε εσείς!), λέει πολύ σοφά:
»Όποιος δεν θέλει να ζυμώσει δέκα μέρες κοσκινάει»!

     » Ξέσκισε η πόρνη η ιστορία αρχαία οράματα
τώρα για σέρβις μας ξαποστέλνει και για χαμόμηλο
την παρθενιά της επανορθώσαμε σφιχτά με ράμματα
την κουβαλήσαμε και μας κουβάλησε στον ανεμόμυλο»     Ανεμολόγιο (1992)

Σήμερα κλείνουν 5 χρόνια που είμαστε στην μέγγενη των μνημονίων.
Πέντε χρόνια ουσιαστικής απουσίας, και επιτηδευμένης αποστασιοποίησης, είναι πολλά!
Ακόμη και για σάς!

Κρίμα!
Αυτό.