ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Η ανάταση που επικράτησε στην κοινωνία μετά τις εκλογές του Ιανουαρίου που έφεραν στην κυβέρνηση τον ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ έχει αρχίσει να υποχωρεί. Δεν πειράζει, ήταν μια καλή ανάσα μετά τις κυβερνήσεις που οδήγησαν τη χώρα στην χρεοκοπία και τη μαυρίλα.

Όλα θα ήταν πολύ καλύτερα, αν η κυβέρνηση μας ενημέρωνε για τις εξελίξεις.

Όλα θα ήταν πολύ καλύτερα, αν γνωρίζαμε τι ακριβώς γίνεται στις διαπραγματεύσεις.

Όσο η κυβέρνηση κρίνει σκόπιμο να μην ενημερώνει τους πολίτες, η ενημέρωση γίνεται κυρίως από τα κανάλια των ολιγαρχών, από δηλώσεις Ευρωπαίων αξιωματούχων και από τα ΜΜΕ του εξωτερικού.

Όσο η κυβέρνηση δεν ενημερώνει τους πολίτες, θα ακούγονται τα πάντα: από το ότι δεν γίνονται καν διαπραγματεύσεις, μέχρι το ότι η Ελλάδα θα βγει από την ευρωζώνη και θα υπογράψει νέο Μνημόνιο ή ότι θα χρεοκοπήσει ξανά εντός ευρώ έχοντας διπλό νόμισμα.

Το πιθανότερο είναι πως ούτε η κυβέρνηση γνωρίζει τι θα συμβεί, αφού δεν υπάρχει προηγούμενο για αυτή τη διαδικασία εντός της ευρωζώνης, οπότε όλοι -εντός και εκτός Ελλάδας- ψάχνονται.

Ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, η κυβέρνηση δεσμεύει με πράξη νομοθετικού περιεχομένου -και μάλιστα αναδρομικά από τις 17 Μαρτίου του 2015- τα ταμειακά διαθέσιμα των δημοσίων οργανισμών, των περιφερειών και των δήμων.

Αν δεν κάνω λάθος, ο ΣΥΡΙΖΑ καταδίκαζε απερίφραστα τις πράξεις νομοθετικού περιεχομένου με τις οποίες κυβερνούσε η κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας-ΠΑΣΟΚ.

Και τώρα περνάει πράξη νομοθετικού περιεχομένου για τα ταμειακά διαθέσιμα, για να αποφύγει τις αντιδράσεις στο εσωτερικό των κομμάτων της συγκυβέρνησης και το ενδεχόμενο να καταψηφιστεί το νομοσχέδιο.

Αν κάτι έχει αλλάξει, θα πρέπει η κυβέρνηση να βγει ανοιχτά και να το πει. Όσο δεν το κάνει, θα εκτίθεται.

Δεν μπορεί να κατηγορήσει κάποιος τη σημερινή κυβέρνηση ότι οδήγησε την χώρα στη χρεοκοπία και στο σημερινό αδιέξοδο αλλά θα περίμενε από αυτήν μεγαλύτερη γενναιότητα και ειλικρίνεια.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως η κυβέρνηση υφίσταται έναν εκβιασμό από τους αδίστακτους «εταίρους», και, για να μην κοροϊδευόμαστε, από την γερμανική κυβέρνηση.

Η εμπειρία λέει πως, αν υποκύψεις στον εκβιασμό, μετά τα χάνεις όλα. Θα εκβιάζεσαι για πάντα.
Η κυβέρνηση δεν πρέπει να υποκύψει τον εκβιασμό.

Επίσης, πρέπει να απαντήσει στον εκβιασμό.

Τους εκβιαστές δεν τους αντιμετωπίζεις με λουλούδια.

Τους εκβιαστές τους αντιμετωπίζεις με τον δικό τους τρόπο.

Οι οικονομικές και πολιτικές ελίτ της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα πάθουν μεγάλη ζημιά, αν η Ελλάδα βγει από την Ευρωζώνη· όχι τη ζημιά που θα πάθαιναν, αν αυτό συνέβαινε το 2010, αλλά μεγάλη.

Το θέμα είναι πως δεν ξέρουν και οι ίδιοι πόσο μεγάλη θα είναι η ζημιά που θα πάθουν.

Το σίγουρο, όμως, είναι πως δεν θέλουν να το μάθουν.

Γιατί τότε θα πρέπει αυτοί να δώσουν εξηγήσεις στους εξαγριωμένους πολίτες των χωρών τους.

Στον εκβιασμό απαντάς με εκβιασμό.

Πού το πάει η κυβέρνηση;