ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Τα τελευταία χρόνια της σιωπής ο Καραμανλής συνήθιζε να λέει ότι θα ήταν πρόθυμος να επιστρέψει στην πρώτη γραμμή στην περίπτωση που υπήρχε παλλαικό αίτημα-με απλά λόγια, εάν χιλιάδες οννεδίτισες έσκιζαν τα ρούχα τους έξω από το σπίτι της Ραφήνας με το πάθος που χαρακτήριζε τις θαυμάστιες του Ελβις.

Μόνο που η βιαιότητα των εξελίξεων, η επιθετικότητα της κρίσης, μοιάζει να σαρώνει στο περασμά της εκείνους για τους οποίους υπάρχει έστω η αμυδρή πιθανότητα «συμμετοχής» στην τραγωδία που ζουν οι Ελληνες ψηφοφόροι. Για πολλούς η κυβέρνηση Καραμανλή είναι εκείνη που διόγκωσε το χρέος και μάς οδήγησε τελικά στα μνημόνια. Ισως υποσυνείδητα ο πρώην πρωθυπουργός να αναγνωρίζει το μέρος των ευθυνών που του αναλογεί και γι΄αυτό να επιλέγει την συγκεκριμένη παθητική στάση της σιωπής.

Ο Καραμανλής είναι ένα από τα 3 πρόσωπα που θα μπορούσαν να αναλάβουν να φέρουν σε πέρας την υπόθεση Κεντροδεξιά-κεντρώος χώρος.

Οι άλλοι δύο είναι ο Δημήτρης Αβραμόπουλος και ο Γιάννης Στουρνάρας.

Ο Αβραμόπουλος βιώνει την ιδιότυπη εξορία του στα σαλόνια της ευρωπαικής διπλωματίας  χωρίς να κρύβει την απογοήτευσή του γι΄αυτό που λέμε πολιτική σκηνή της Ελλάδας.

Η απώλεια της Προεδρίας της Δημοκρατίας, η ανατροπή της τελευταίας στιγμής και η πιθανότητα πίσω από αυτή να κρύβεται ο Καραμανλής (γνωστή η φιλία Τσίπρα, Παυλόπουλου, Καραμανλή) είναι κάτι που κάνει τον Ελληνα επίτροπο να αισθάνεται άβολα για τους ιδεολογικούς του συντρόφους.

Από την άλλη η διάθεση για εκδίκηση- ακόμη και για έναν άνθρωπο που είναι φύσει και θέσει ευγενής όπως ο Αβραμόπουλος-τον διατηρεί ανά πάσα στιγμή ετοιμοπόλεμο. Κι αν το σώμα του στην Ευρώπη βρίσκεται, οι άνθρωποί του στην Αθήνα ετοιμάζουν το έδαφος για την επιστροφή Αβραμόπουλου με κεντρικό ρόλο στην κεντροδεξιά.

Αφήσαμε τελευταίο τον άνθρωπο που αυτή τη στιγμή συγκεντρώνει τις πιο πολλές πιθανότητες να δώσει πολιτική και κομματική υπόσταση στους πολίτες που πιστεύουν στο ευρωπαικό όραμα.

Κι αυτός δεν είναι άλλος από τον  σημερινό Διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος Γιάννη Στουρνάρα. Είναι ίσως η χρυσή εφεδρεία του πολιτικού συστήματος πριν παραδώσει τα κλειδιά στην Ουρανία Μιχαλολιάκου.

Παρότι αρχικά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και ο πρωθυπουργός τον αντιμετώπιζαν με αρκετή δόση καχυποψίας, ο Στουρνάρας έχει δώσει αθόρυβα πολλές μάχες για να αποφευχθεί το μοιραίο.

Ο ίδιος δεν είναι από τους τύπους που μασάνε τα λόγια τους και δεν δίστασε να αποδώσει στην κυβέρνηση Καραμανλή τις ευθύνες της για την κρίση και τα μνημόνια.

Οι καραμανλικοί είναι έξαλλοι με τον Στουρνάρα γιατί γνωρίζουν πως τα ευρωπαικά κέντρα εξουσίας λαμβάνουν πολύ σοβαρά υπόψη την γνώμη του. Κι εφόσον ο Στουρνάρας έχει αυτή την άποψη για την κυβέρνηση Καραμανλή, την ίδια άποψη έχουν και οι ευρωπαίοι.

Ο Στουρνάρας δεν έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη μόνο των ευρωπαίων αλλά και μεγάλης μερίδας των ελλήνων κεντρώων ψηφοφόρων.

Αρκούν αυτοί για να βρεθεί ο ίδιος αρχηγός κόμματος και στην συνέχεια πρωθυπουργός;

Την  απάντηση θα την δώσει ο χρόνος. Πάντως στον κεντρώο χώρο δεν υπάρχουν αντίστοιχα βιογραφικά με εκείνο του Στουρνάρα. Οταν εγκατέλειψε το υπ. Οικονομικών για την Τράπεζα της Ελλάδας άρχισε η κάτω βόλτα για την κυβέρνηση Σαμαρά.

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν πως ο γιος του κομμουνιστή (πρώην γραμματέας του ΕΑΜ Φθιώτιδας ο πατέρας του)  θα κληθεί πολύ σύντομα να προσφέρει τις υπηρεσίες του στην πατρίδα από άλλο πόστο…

http://kourdistoportocali.com/post/42944/karamanlis